EWANGELIA O ZSTĄPIENIU KRÓLESTWA

Jako dziecko mieszkałam w górach. Nie znałam świata i, szczerze mówiąc, nie miałam większych aspiracji. Wyszłam za mąż i urodziłam dzieci. Moi dwaj synowie wyrośli na rozsądnych i posłusznych chłopców, a mój mąż nie bał się ciężkiej pracy. Chociaż nigdy nie mieliśmy dużo pieniędzy, w naszej rodzinie panowała harmonia, a ja czułam się bardzo szczęśliwa i zadowolona. W 1996 roku nagle zachorowałam na poważną chorobę, która poprowadziła mnie do wiary w Pana Jezusa. Od tamtego czasu często czytałam Biblię i aktywnie uczestniczyłam w zgromadzeniach kościelnych. Ku mojemu zdziwieniu, mój stan stopniowo zaczął się poprawiać, dlatego moja wiara w Pana Jezusa jeszcze się umocniła.

Nazywam się Zhao Rui. Dzięki łasce Bożej cała moja rodzina w 1993 roku zaczęła podążać za Panem Jezusem. W 1996 roku, kiedy miałam 16 lat, przyciągnęła mnie miłość Pana Jezusa i zaczęłam pracować w kościele oraz głosić kazania.

W naszej rodzinie wszyscy zawsze dobrze się dogadywali. Mój mąż jest bardzo uprzejmym i troskliwym człowiekiem, a syn jest rozsądny i zawsze okazuje szacunek starszym. Ponadto jesteśmy dosyć zamożni. Teoretycznie powinnam więc była być bardzo szczęśliwa, ale w rzeczywistości wcale się tak nie czułam. Bez względu na to, jak dobrze traktowali mnie mąż i syn, oraz mimo tego, że tak dobrze nam się powodziło, nic mnie nie uszczęśliwiało. Nie mogłam spać, cierpiałam na artretyzm, a przewlekła bezsenność doprowadziła do pogorszenia krążenia krwi w mózgu i ogólnego osłabienia kończyn. Udręka spowodowana tymi dolegliwościami i presja wywierana przez prowadzenie własnego biznesu sprawiły, że żyłam w nieopisanym cierpieniu. Próbowałam je przezwyciężyć na wiele różnych sposobów, lecz nic nigdy nie działało.

Wszyscy mówią, że lata młodości to najwspanialszy i najbardziej beztroski czas w życiu człowieka. Może dla wielu te lata rzeczywiście pełne są pięknych wspomnień, lecz ja nigdy nie spodziewałam się, że swoją młodość spędzę w więzieniu. Może wam się to wydawać dziwne, ale tego nie żałuję. Mimo że czas spędzony za kratkami był pełen gorzkich przeżyć i łez, był to najcenniejszy dar mego życia i wiele dzięki niemu zyskałam.