I

Jestem świadom, że wasza lojalność, podobnie jak szczerość, jest tylko tymczasowa. Czyż wasza determinacja i cena, jaką płacicie, nie dotyczą jedynie obecnej chwili, a nie tego, co będzie? W waszych staraniach, by zapewnić sobie piękne przeznaczenie, chcecie dokonać tylko jednego, ostatecznego wysiłku, wyłącznie po to, by ubić interes. Nie podejmujecie go, by uniknąć długu wobec prawdy, a już z pewnością nie po to, by zrekompensować Mi cenę, jaką sam zapłaciłem. Krótko mówiąc, chcielibyście zdobyć to, na czym wam zależy, jedynie chytrymi podstępami, ale nie jesteście gotowi otwarcie o to walczyć. Czyż nie są to wasze najskrytsze myśli? Nie wolno wam ukrywać prawdziwej twarzy, a tym bardziej zaprzątać sobie głowy własnym przeznaczeniem do tego stopnia, że w dzień nie macie ochoty jeść ani pić, a nocą nie możecie spokojnie zasnąć. Czyż nie jest prawdą, że ostatecznie wasz wynik został już ustalony?

II

Każdy z was powinien wypełniać swoje obowiązki z otwartym i szczerym sercem i powinien być gotów zapłacić każdą konieczną cenę. Jak sami powiedzieliście, gdy nadejdzie ten dzień, Bóg nie potraktuje źle nikogo, kto cierpiał lub zapłacił jakąś cenę ze względu na Niego. Przekonania tego warto się trzymać i słusznym jest, byście nigdy o tym nie zapomnieli. Tylko wówczas będę mógł być o was spokojny. W innym wypadku na zawsze pozostaniecie ludźmi, o których nie mogę być spokojny i już zawsze będę żywił do was niechęć. Jeśli wszyscy zdołacie pójść za głosem sumienia i oddacie Mi się w pełni, nie szczędząc wysiłków dla Mojego dzieła i poświęcając energię całego swojego życia Mojemu dziełu ewangelii – czyż Moje serce nie będzie wówczas często tryskać radością z waszego powodu? Będę mógł wówczas być o was zupełnie spokojny, prawda?

O przeznaczeniu, w: Słowo, t. 1, Pojawienie się Boga i Jego dzieło