Ⅰ

Przez tysiące lat człowiek pragnął ujrzeć

przyjście Zbawiciela we własnej osobie,

Jezusa zstępującego na białym obłoku

pośród tych, którzy na Niego czekali i tęsknili.

Człowiek pragnął, by Zbawiciel wkrótce powrócił

i zjednoczył się z ludzkością na nowo.

Człowiek ma nadzieję, że Bóg znów dokona dzieła odkupienia,

jak wtedy, gdy był wśród Żydów.

On już przybył, ale człowiek go nie poznaje,

nie wie, że On jest już na ziemi.

Bezcelowo czeka człowiek, nie wiedząc,

że On już zstąpił na białym obłoku.

Obłokiem tym jest Jego Duch i Jego słowa,

całe usposobienie, wszystko, czym On jest.

I przebywa teraz pośród zwycięzców,

których ukształtuje w dniach ostatecznych.

Ⅱ

Człowiek ma nadzieję, że Bóg okaże współczucie,

że obdarzy ludzi miłością,

przebaczy, weźmie na siebie ludzkie grzechy i występki

i wyzwoli człowieka od grzechu.

Jezus nie postąpił wedle ludzkich pojęć,

zrobił coś całkiem przeciwnego.

Nie przybył do tych, którzy Go oczekiwali,

ani nie zjawił się na białym obłoku.

On już przybył, ale człowiek go nie poznaje,

nie wie, że On jest już na ziemi.

Bezcelowo czeka człowiek, nie wiedząc,

że On już zstąpił na białym obłoku.

Obłokiem tym jest Jego Duch i Jego słowa,

całe usposobienie, wszystko, czym On jest.

I przebywa teraz pośród zwycięzców,

których ukształtuje w dniach ostatecznych.

Ⅲ

Człowiek nie wie, że chociaż święty Zbawiciel jest

przepełniony miłością do człowieka,

jak może wykonywać swe dzieło w świątyniach

pełnych brudu i nieczystych duchów?

Chociaż człowiek oczekuje na Jego przybycie,

On nie ukaże się tym, którzy piją krew

i noszą strój niesprawiedliwych,

którzy wierzą, lecz Go nie znają i wymuszają coś na Nim.

On już przybył, ale człowiek go nie poznaje,

nie wie, że On jest już na ziemi.

Bezcelowo czeka człowiek, nie wiedząc,

że On już zstąpił na białym obłoku.

Obłokiem tym jest Jego Duch i Jego słowa,

całe usposobienie, wszystko, czym On jest.

I przebywa teraz pośród zwycięzców,

których ukształtuje w dniach ostatecznych.

Ⅳ

Człowiek wie, że Jezus jest miłością, troską, odkupieniem,

nie wie, że jest Samym Bogiem, sprawiedliwym,

pełnym majestatu, gniewu i sądu,

pełnym autorytetu i godności.

Ludzie pragną, by Zbawiciel powrócił,

a ich modły wzruszają Niebiosa,

lecz Jezus nie ukazuje się tym, którzy

wierzą w Niego, ale Go nie znają.

On już przybył, ale człowiek go nie poznaje,

nie wie, że On jest już na ziemi.

Bezcelowo czeka człowiek, nie wiedząc,

że On już zstąpił na białym obłoku.

Obłokiem tym jest Jego Duch i Jego słowa,

całe usposobienie, wszystko, czym On jest.

I przebywa teraz pośród zwycięzców,

których ukształtuje w dniach ostatecznych.

Adaptacja na podstawie: Zbawiciel powrócił już na „Białym obłoku”, w: Słowo, t. 1, Pojawienie się Boga i Jego dzieło