1

O Boże! Tobie oddałem swoje serce. Praktyczny Boże, jesteś tak cudowny.

Uniżyłeś się do ciała, wchodząc pomiędzy nas.

Wyrażałeś prawdy, aby zbawić ludzkość, cierpliwie nas karmiąc, pielęgnując i podlewając.

Bez słowa znosisz odrzucenie i oszczerstwa – stanowisz wzór dla człowieka na każdym kroku.

Dzięki Twojemu przewodnictwu moje serce się raduje, Twoje słowa oświetlają drogę przede mną.

Podążam w ślad za Tobą – obym mógł z Tobą przejść przez wiatr i deszcz.

2

O Boże! Tobie oddałem swoje serce. Praktyczny Boże, jesteś tak cudowny.

Cała Twoja miłość objawia się w Twoim sądzie i karceniu.

Ty nas obmywasz, jesteśmy odnawiani i przemieniani, stając się nowymi ludźmi.

Twoja sprawiedliwość i świętość są tak piękne – wypełniasz moje serce.

Twoje słowa nas dopełniły, jesteśmy z Tobą jednym sercem, zbliżając się do Ciebie.

Podążam w ślad za Tobą – obym mógł z Tobą przejść przez wiatr i deszcz.

3

O Boże! Tobie oddałem swoje serce. Praktyczny Boże, jesteś tak cudowny.

Chociaż bardzo cierpieliśmy z powodu trudności i prześladowań, Twoja miłość i Twoje słowa nas prowadzą,

abyśmy mieli wiarę oraz siłę i Tobie nieśli świadectwo pomimo trudów.

Zawsze będziemy Cię kochać i odpłacać Ci za Twoją miłość; będziemy szerzyć prawdę i dawać o Tobie świadectwo.

Spędziliśmy ze sobą lata w miłości wzajemnej, a nasza miłość się pogłębiła pomimo silnych wiatrów i ulewnych deszczów.

Podążam w ślad za Tobą – obym mógł z Tobą przejść przez wiatr i deszcz.