Ważne słowa Boga:

Bóg nie powtarza swojego dzieła, nie wykonuje dzieła, która nie jest realistyczne, nie stawia człowiekowi nadmiernych wymagań i nie wykonuje dzieła, które jest poza pojmowaniem człowieka. Całe dzieło, które On wykonuje, mieści się w zakresie zdrowego umysłu człowieka i nie przekracza rozsądku zwykłego człowieczeństwa, a Jego dzieło wykonane jest zgodnie z normalnymi wymaganiami człowieka. Jeśli jest to dzieło Ducha Świętego, ludzie stają się coraz bardziej normalni, a ich człowieczeństwo staje się coraz bardziej normalne. Ludzie zyskują coraz większą wiedzę o swoim skażonym, szatańskim usposobieniu, a także o swej istocie i zyskują również coraz większą tęsknotę za prawdą. To znaczy, że życie człowieka coraz bardziej się rozwija, a skażone usposobienie człowieka staje się coraz bardziej zdolne do zmiany. Wszystko powyższe jest sensem tego, że Bóg staje się życiem człowieka. Jeśli jakaś droga jest niezdolna do ujawnienia tych rzeczy, które są istotą człowieka, nie jest zdolna do zmiany usposobienia człowieka, ponadto jest niezdolna do przyprowadzenia ludzi do Boga lub dania im prawdziwego zrozumienia Boga, a nawet powoduje, że ich człowieczeństwo staje się coraz podlejsze, a ich rozsądek coraz dalszy od normalności, to droga ta nie może być prawdziwa i to może być dzieło złego ducha lub stara droga. Krótko mówiąc, nie może być to obecne dzieło Ducha Świętego.

(Tylko ci, którzy znają Boga i Jego dzieło, mogą zadowolić Boga, w: Słowo, t. 1, Pojawienie się Boga i Jego dzieło)

Musisz zrozumieć, co pochodzi od Boga, a co od szatana. To, co pochodzi od Boga, daje ci coraz wyraźniejsze wizje i coraz bardziej cię do Niego zbliża; dzielisz się szczerą miłością ze swoimi braćmi i siostrami, potrafisz mieć wzgląd na Boże brzemię i masz serce pełne miłości do Boga, która nigdy nie gaśnie. Otwiera się przed tobą droga. To, co pochodzi od szatana, sprawia, że wizje wewnątrz ciebie zanikają i tracisz wszystko, co miałeś do tej pory; oddalasz się od Boga, nie masz miłości dla swoich braci i sióstr, a twoje serce jest pełne nienawiści. Popadasz w rozpacz, nie pragniesz już żyć życiem kościoła, a twoje kochające Boga serce obumiera. Oto jest dzieło szatana, jak również skutek wywołany przez działanie złych duchów.

(Wypowiedzi Chrystusa na początku, rozdz. 22, w: Słowo, t. 1, Pojawienie się Boga i Jego dzieło)

Dzieło Ducha Świętego jest formą proaktywnego przewodnictwa i pozytywnego oświecenia. Nie pozwala ludziom na bierność. Przynosi im pocieszenie, daje wiarę i determinację oraz pozwala dążyć do bycia udoskonalonymi przez Boga. Kiedy działa Duch Święty, ludzie mogą aktywnie wkroczyć; nie są bierni, nie działają pod przymusem, ale z własnej inicjatywy. Kiedy działa Duch Święty, ludzie są zadowoleni i chętni, skorzy do posłuszeństwa i okazywania pokory. Mimo że w głębi duszy cierpią i są delikatni, są zdecydowani, aby współpracować. Chętnie przyjmują cierpienie, potrafią okazywać posłuszeństwo i są nieskażeni ludzką wolą, niesplamieni ludzkim sposobem myślenia i całkowicie wolni od ludzkich pragnień i pobudek. Gdy ludzie doświadczają dzieła Ducha Świętego, są szczególnie święci w swoim wnętrzu. Ci, którzy posiadają dzieło Ducha Świętego, urzeczywistniają miłość do Boga oraz miłość do braci i sióstr. Rozkoszują się tym, czym rozkoszuje się Bóg, i nienawidzą tego, czego On nienawidzi. Ludzie dotknięci dziełem Ducha Świętego posiadają zwykłe człowieczeństwo, są ludzcy i nieustannie dążą do prawdy. Kiedy Duch Święty w nich działa, ich kondycja staje się coraz lepsza, a ich człowieczeństwo coraz bardziej normalne, i chociaż niekiedy współpraca z ich strony może być niemądra, to ich pobudki są słuszne, ich wkraczanie jest pozytywne, nie starają się wywoływać zakłóceń i nie ma w nich złej woli. Dzieło Ducha Świętego jest normalne i realne, działa On w człowieku zgodnie z prawidłami normalnego, ludzkiego życia, zapewnia też oświecenie i wewnętrzne przewodnictwo w zakresie rzeczywistych dążeń normalnych ludzi. Działając w człowieku, Duch Święty oświeca go i kieruje zgodnie z potrzebami normalnych ludzi. Zaopatruje ich według ich potrzeb, pozytywnie kieruje i oświeca zgodnie z brakami i niedostatkami, jakie wykazują. Dzieło Ducha Świętego polega na oświeceniu i pokierowaniu ludzi w prawdziwym życiu; tylko jeśli doświadczą słów Boga w swoim rzeczywistym życiu, będą w stanie dostrzec dzieło Ducha Świętego. Jeśli na co dzień ludzie znajdują się w pozytywnym stanie i wiodą normalne życie duchowe, to posiadają oni dzieło Ducha Świętego. W takim stanie, jedząc i pijąc słowa Boga, mają wiarę; modląc się, mają inspirację; kiedy napotykają przeszkodę, nie są bierni; a w zachodzących wydarzeniach potrafią dostrzec lekcje, które Bóg chce, aby wyciągnęli. Nie są bierni ani słabi i nawet napotykając realne trudności, chętnie okazują posłuszeństwo Bożym planom.

Jakie efekty osiąga się dzięki działaniu Ducha Świętego? Możesz być głupi i pozbawiony umiejętności rozróżniania, ale wystarczy tylko działanie Ducha Świętego, a będzie w tobie wiara i zawsze będzie ci za mało miłości do Boga. Będziesz gotów do współpracy bez względu na to, jak wielkie czekają cię trudności. Nie będziesz miał jasności, czy to, co cię spotyka, pochodzi od Boga, czy od szatana, ale będziesz potrafił czekać, nie będąc biernym ani też niedbałym. Jest to normalne działanie Ducha Świętego. Kiedy Duch Święty działa w tobie, wciąż napotykasz na prawdziwe trudności. Czasami zostaniesz doprowadzony do łez, a niektórych problemów nie będziesz w stanie pokonać, ale to wszystko jest tylko etapem zwykłego działania Ducha Świętego. Chociaż nie przezwyciężyłeś tych trudności i choć okazałeś słabość i uskarżałeś się, to później jednak byłeś w stanie kochać Boga z absolutną wiarą. Twoja bierność nie może przeszkodzić ci w posiadaniu normalnych doświadczeń i bez względu na to, co o tobie mówią i jak cię atakują, wciąż jesteś w stanie kochać Boga. Podczas modlitwy zawsze czujesz, jak wielki jest twój dług u Boga, więc postanawiasz zadowolić Go i wyrzec się cielesności, gdy znów napotkasz podobne sytuacje. Ta siła pokazuje, że jest w tobie działanie Ducha Świętego. Jest to normalny stan działania Ducha Świętego.

Jakie więc dzieło pochodzi od szatana? W przypadku dzieła, które pochodzi od szatana, wizje ludzi są mgliste; ludzie są pozbawieni normalnego człowieczeństwa, działają z niewłaściwych pobudek, a chociaż chcą kochać Boga, to w ich umysłach ciągle pojawiają się oskarżenia i myśli, które ograniczają ich życiowy rozwój i powstrzymują ich przed przyjściem przed oblicze Boga w normalnym stanie. Oznacza to, że gdy tylko zaistnieje w ludziach dzieło szatana, ich serca nie mogą wyciszyć się przed obliczem Boga. Tacy ludzie nie wiedzą, co mają ze sobą zrobić – kiedy widzą, że inni się gromadzą, chcą uciekać i nie są w stanie zamknąć oczu, kiedy inni się modlą. Dzieło złych duchów niszczy normalną relację między człowiekiem a Bogiem i zakłóca wcześniejsze wizje ludzi lub ich dawną drogę wejścia w życie. Ludzie nie są w stanie zbliżyć się do Boga w swoich sercach i zawsze dzieje się coś, co im przeszkadza i ich ogranicza. Ich serca nie mogą się uspokoić, a oni nie mają siły kochać Boga i upadają na duchu. Takie są przejawy działania szatana. Do tych przejawów należą również: nieumiejętność trwania przy świadectwie, przez co człowiek dopuszcza się przewinienia przed Bogiem i przestaje być lojalny wobec Boga. Przez ingerencję szatana tracisz w sobie miłość i lojalność wobec Boga, jesteś pozbawiony normalnej relacji z Nim, nie dążysz do prawdy i własnej poprawy; wycofujesz się i popadasz w bierność, pobłażasz sobie, pozwalasz, aby grzech się rozplenił i nie czujesz do niego nienawiści. Co więcej, pod wpływem szatana stajesz się rozwiązły; zanika w tobie dotyk Boga, narzekasz na Niego i sprzeciwiasz się Mu, doprowadza cię to do kwestionowania Boga; istnieje nawet ryzyko, że Boga porzucisz. To wszystko pochodzi od szatana.

(Dzieło Ducha Świętego a dzieło szatana, w: Słowo, t. 1, Pojawienie się Boga i Jego dzieło)

Bóg działa w sposób łagodny, delikatny, pełen miłości i troskliwy, w sposób, który jest w najwyższym stopniu wyważony i stosowny. Jego metody nie wywołują w was intensywnych emocji w rodzaju: „Bóg musi pozwolić mi zrobić to czy tamto”. Bóg nigdy nie przyprawia was o takie napięcie psychiczne czy emocjonalne, które sprawiają, że rzeczywistość staje się nie do zniesienia. Czyż nie jest tak? Nawet jeśli przyjmujecie Boże słowa sądu i karcenia, co wtedy czujecie? Kiedy odczuwacie autorytet i moc Boga, co wtedy czujecie? Czy czujecie, że Bóg jest święty i nietykalny? (Tak). Czy w takich momentach czujecie oddalenie od Boga? Czy odczuwacie strach przed Bogiem? Nie, zamiast tego odczuwacie pełną czci bojaźń Bożą. Czy ludzie nie odczuwają tego wszystkiego dzięki Bożemu dziełu? (…)

(…) Bóg pracuje nad człowiekiem i ceni go zarówno poprzez swoją postawę, jak i w swym sercu. Czy natomiast szatan ceni sobie człowieka? Nie, nie ceni człowieka. Przeciwnie, spędza dużo czasu, myśląc tylko o tym, jak mu zaszkodzić. Czyż nie tak właśnie jest? Czy kiedy obmyśla, jak ma skrzywdzić człowieka, czy pali się do tego? (Tak). Jeśli zatem chodzi o pracę szatana nad człowiekiem, mam dwa wyrażenia, mogące wyczerpująco opisać nikczemną i złą naturę szatana, które naprawdę pozwalają się przekonać, że jest on pełen nienawiści. W podejściu do człowieka szatan zawsze chce go zająć siłą i wziąć w posiadanie – każdego bez wyjątku – do tego stopnia, aby przejąć całkowitą kontrolę nad człowiekiem, poważnie mu szkodząc, aby osiągnąć swój cel i zaspokoić rozpasaną ambicję. Co zatem znaczy „zająć kogoś siłą”? Czy dzieje się to za twoją zgodą, czy też bez niej? Czy dzieje się to za twoją wiedzą, czy bez niej? Odpowiedź jest taka, że dzieje się to całkowicie bez twojej wiedzy! Dzieje się to w sytuacjach, w których nie jesteś tego świadom, kiedy być może szatan nic jeszcze nie powiedział ani być może nic ci nie zrobił, kiedy nie ma przesłanek, nie ma kontekstu, szatan jest w pobliżu i osacza cię. Szuka okazji, którą mógłby wykorzystać, a gdy taka się nadarzy, zajmuje cię siłą, bierze cię w posiadanie, osiągając swój cel, którym jest przejęcie nad tobą całkowitej kontroli i wyrządzenie ci krzywdy. Jest to najbardziej typowy zamiar i zachowanie szatana, kiedy siłuje się z Bogiem, chcąc wyrwać ludzkość z Jego rąk.

(Sam Bóg, Jedyny IV, w: Słowo, t. 2, O poznaniu Boga)

Niektórzy ludzie twierdzą, że Duch Święty działa w nich nieustannie. Jest to jednak niemożliwe. Gdyby powiedzieli, że Duch Święty jest zawsze przy nich, byłoby to realne. Gdyby powiedzieli, że ich myślenie i rozsądek są zawsze normalne, byłoby to także realne i dowodziłoby, że Duch Święty jest z nimi. Jeśli jednak twierdzą, że Duch Święty nieustannie w nich działa, że w każdym momencie są oświecani przez Boga i poruszani przez Ducha Świętego, oraz że nieustannie zyskują nową wiedzę, z pewnością nie jest to normalne! Jest to bez wątpienia efekt działania sił nadprzyrodzonych! Nie ma cienia wątpliwości, że tacy ludzie to złe duchy! Nawet Duch Boży, gdy przybiera cielesną postać, musi czasem odpoczywać i jeść, a cóż dopiero wy, ludzie. Ci, których opanowały złe duchy, zdają się nie odczuwać słabości ciała. Są w stanie wyrzec się wszystkiego i ze wszystkiego zrezygnować, są pozbawieni emocji oraz zdolni znosić męki i w ogóle nie odczuwają zmęczenia, jak gdyby wyszli poza ciało. Czyż nie są to całkowicie nadprzyrodzone zdolności? Działanie złych duchów ma charakter nadprzyrodzony: są to rzeczy nieosiągalne dla żadnego człowieka! Ci, którym brak rozeznania, odczuwają zazdrość, gdy widzą takich ludzi, i mówią, że mają oni wielką wiarę i w swej wierze wykazują tak wiele energii oraz nigdy nie okazują nawet najmniejszych oznak słabości! W rzeczywistości jednak są to wszystko przejawy działania złego ducha. Zwyczajni ludzie, w sposób nieunikniony, mają bowiem różne ludzkie słabości: jest to normalny stan tych, którzy doznają obecności Ducha Świętego.

(Praktyka (4), w: Słowo, t. 1, Pojawienie się Boga i Jego dzieło)

Przykłady i wyimki z kazań i rozmów wspólnoty:

Głównym dziełem Ducha Świętego jest oświecenie i iluminacja, sprawienie, by można było zrozumieć słowa Boga i wejść w nie; ma ono zatem prowadzić ludzi do zrozumienia prawdy i wejścia w nią, dając ludziom oświecenie i iluminację, aby pośród różnych prób i w różnych środowiskach zrozumieli wolę Boga. Jest też, rzecz jasna, tak, że poprzez różnych ludzi, różne rzeczy i przedmioty Duch Święty demaskuje ludzi, przycina ich, dyscyplinuje i karze, a wszystko to czyni, mając na celu doprowadzenie ich do zbawienia. Duch Święty rządzi wszystkim, aranżuje rozmaite sytuacje, aby zmienić ludzi, udoskonalić ich. Mimo że dzieło Ducha Świętego jest wieloaspektowe, będąc częścią dzieła Bożego zbawienia, bez wyjątku dotyczy ono zbawienia. Mimo że dzieło Ducha Świętego jest ukryte i na pierwszy rzut oka może nie sprawiać wrażenia, że pochodzi nie z tego świata, ci, którzy posiadają doświadczenie, jasno zrozumieją dzieło w swoich sercach. Z drugiej strony, dzieło złych duchów jest wielce nieziemskie: jest widoczne, daje się odczuć, i jest wysoce niezwyczajne. Po czynach złych duchów widać, że szczególnie uwielbiają one się ujawniać, są nieprawdopodobnie złe i nie ma w nich nawet cienia prawdy. Niezależnie od tego, jak wiele lat złe duchy nad kimś pracują, jego zepsute usposobienie w ogóle się nie zmienia. Staje się on raczej coraz mniej zwyczajny aż do tego stopnia, że traci zwykły ludzki rozum. Oto jest skutek działania złych duchów. Tak właśnie szatan i rozmaite złe duchy deprawują ludzi, wiążą ich i oszukują. Na koniec ludzie stają się duchami, a ci, których złe duchy oszukały, przepadają w objęciach szatana i zostają pochłonięci. Dzieło Ducha Świętego dotyczy wyłącznie zbawienia ludzkości, a im bardziej dzieło to jest w kimś obecne, tym bardziej osoba ta jest w stanie zrozumieć prawdę; człowieczeństwo takiej osoby staje się coraz bardziej zwyczajne, a ona sama staje się coraz bardziej ludzka. Na koniec uzyska ona Boże zbawienie, stając się kimś, kto posiada prawdę i pełnię człowieczeństwa. Główne różnice między dziełem Ducha Świętego a działaniem złych duchów są następujące: złe duchy mogą jedynie deprawować ludzi, wiązać ich i ostatecznie zamieniać ich w duchy; dzieło Ducha Świętego w akcie zbawienia oczyszcza zdeprawowanych, dając im prawdę i pełnię człowieczeństwa. Dzieło Ducha Świętego może uczynić autentycznie świętymi tych, którzy zostali przez szatana zdeprawowani i zaliczają się do nieczystych duchów. Można by po prostu powiedzieć, że bierze ono tych, z których szatan uczynił demony, i zamienia ich z powrotem w ludzi. Taka jest różnica między dziełem Ducha Świętego a działaniem złych duchów.

(Rozmowy zwierzchnika)

Widoczne różnice między różnymi dziełami złych duchów a dziełem Ducha Świętego przejawiają się szczególnie poprzez następujące aspekty: Duch Święty wybiera ludzi uczciwych, którzy dążą do prawdy oraz posiadają sumienie i rozsądek. W takich ludziach uobecnia się Jego dzieło. Złe duchy wybierają ludzi, którzy są podstępni i niedorzeczni, nie miłują prawdy oraz nie posiadają sumienia i rozsądku. W takich ludziach uobecnia się dzieło złych duchów. Kiedy porównamy tych, którzy zostali wybrani do dzieła Ducha Świętego, i tych, którzy zostali wybrani do dzieła złych duchów, widzimy, że Bóg jest święty i sprawiedliwy, że ci, którzy zostali wybrani przez Boga, dążą do prawdy oraz posiadają sumienie i rozsądek, że są stosunkowo uczciwi i miłują to, co sprawiedliwe. Ci, którzy zostali wybrani przez złe duchy, są podstępni, samolubni i godni pogardy, nie miłują prawdy, nie posiadają sumienia ani rozsądku, nie dążą do prawdy i nie są prawdziwymi ludźmi. Złe duchy wybierają wyłącznie negatywne rzeczy, na podstawie czego widzimy, że kochają niegodziwość i ciemność, że uciekają, gdzie pieprz rośnie od tych, którzy dążą do prawdy, a szybko biorą w posiadanie tych, którzy są wynaturzeni i podstępni, którzy umiłowali sobie nieprawość i których łatwo oczarować. Tych, których wybrały do swojego dzieła złe duchy, nie da się zbawić i zostaną oni wyeliminowani przez Boga. Kiedy i na jakim tle działają złe duchy? Działają one, gdy ludzie odchodzą od Boga i buntują się przeciw Niemu. Dzieło złych duchów oczarowuje ludzi. Kiedy ludzie grzeszą, kiedy są najsłabsi, a zwłaszcza, kiedy w sercu odczuwają wielki ból oraz są zdezorientowani i zakłopotani – wtedy złe duchy korzystają z okazji i wkradają się, by ich oczarować i zdeprawować, by zasiać ziarno niezgody między nimi a Bogiem. Kiedy ludzie wzywają Boga, kiedy ich serca kierują się ku Niemu, kiedy potrzebują Boga, kiedy okazują Mu skruchę albo kiedy dążą do prawdy, wtedy zaczyna się w nich uobecniać dzieło Ducha Świętego. Dzieło Ducha świętego służy wyłącznie zbawieniu człowieka, dlatego szuka On okazji, by zbawić człowieka, podczas gdy złe duchy szukają okazji, by zdeprawować i oszukać ludzi. Bóg jest miłością, podczas gdy złe duchy nienawidzą ludzi. Złe duchy są godne pogardy i niegodziwe, są podstępne i złowieszcze. Wszystko, co robią, służy temu, aby pożreć, zdeprawować i skrzywdzić człowieka, natomiast Duch Święty działa wyłącznie z miłości i dla zbawienia człowieka. Skutkami dzieła Ducha Świętego są oczyszczenie ludzi, uwolnienie ich od ich zepsucia, umożliwienie im poznania siebie i poznania szatana, aby byli w stanie zbuntować się przeciw szatanowi oraz aby byli w stanie dążyć do prawdy i ostatecznie urzeczywistnić autentyczne człowieczeństwo. Złe duchy deprawują, plugawią i wiążą ludzi, pogrążają ich w coraz większym grzechu, wnosząc do ich życia coraz większy ból, zatem gdy w ludziach obecne jest dzieło złych duchów, są oni skończeni; ostateczny rezultat obecności dzieła złych duchów w ludziach jest taki, że zostają oni pochłonięci przez szatana. Skutkiem dzieła Ducha Świętego jest ostateczne zbawienie ludzi, sprawienie, by urzeczywistniali prawdziwe życie, byli całkowicie wolni i wyzwoleni oraz otrzymali Boże błogosławieństwa. Złe duchy prowadzą człowieka w ciemność, kierują go ku przepaści; Duch Święty zabiera człowieka z ciemności oraz prowadzi w kierunku światła i wolności. Dzieło Ducha Świętego oświeca i prowadzi ludzi, stwarza im okazje i przynosi pocieszenie, gdy są słabi i popełniają wykroczenia. Pozwala ludziom, by poznali siebie, by dążyli do prawdy i nikogo do niczego nie zmusza, ale pozwala ludziom wybrać ich własną drogę i ostatecznie prowadzi ich ku światłu. Złe duchy zmuszają ludzi do robienia różnych rzeczy i pomiatają nimi. Wszystko, co mówią, jest fałszem i służy tylko oczarowaniu ludzi, oszukaniu ich i związaniu; złe duchy nie dają ludziom wolności, nie pozwalają im wybierać, siłą prowadzą ich drogą do upadku, by pogrążali się w coraz większym grzechu, doprowadzając ich do śmierci.

(Kazania i rozmowy na temat wejścia w życie)

Najbardziej oczywistą cechą dzieła złych duchów jest to, że jest ono nadnaturalne, że słowa wypowiadane przez złe duchy i rzeczy, które każą ludziom robić, są nienormalne, nielogiczne a nawet sprzeczne z podstawową moralnością zwykłego człowieczeństwa i relacji międzyludzkich, i że ich celem jest wyłącznie oszukiwanie ludzi, niepokojenie ich i deprawowanie. Kiedy złe duchy biorą kogoś we władanie, niektórzy odczuwają wielki lęk, niektórzy zaczynają dziwnie się zachowywać, inni są oszołomieni, a jeszcze inni są niezwykle pobudzeni i nie mogą usiedzieć w miejscu. W każdym razie, kiedy złe duchy biorą kogoś we władanie, ludzie się zmieniają, tracą zwykłe człowieczeństwo i stają się czymś, co nie jest ani człowiekiem, ani demonem. Wystarczy to, by wykazać, że istota złych duchów jest nikczemna i podła, jest bowiem dokładnie istotą szatana. Złe duchy sprawiają, że ludzie ich nienawidzą i gardzą nimi, nie pomagają one ludziom ani nie przynoszą im absolutnie żadnych korzyści. Szatan i wszystkie rodzaje złych duchów potrafią wyłącznie deprawować, krzywdzić i pochłaniać ludzi.

Główne przejawy tego, że przez kogoś działają złe duchy (że jest on opętany przez demony), to:

Pierwszym przejawem jest to, że złe duchy często każą ludziom zrobić to czy tamto albo powiedzieć coś komuś, albo skłaniają ludzi do mówienia fałszywych proroctw.

Drugim przejawem jest to, że ludzie podczas modlitwy często mówią tak zwanymi „językami”, których nikt nie rozumie i nie rozumieją ich nawet sami mówiący. Niektórzy z mówiących mogą nawet sami „interpretować języki”.

Trzecim przejawem jest to, że osoba bardzo często otrzymuje objawienie i raz kierowana jest przez złe duchy w jedną, a raz drugą stronę, tak że jest nieustannie zaniepokojona.

Czwartym przejawem jest to, że ludzie, przez których działają złe duchy, natychmiast chcą zrobić to czy tamto, są zbyt niecierpliwi, by czekać, nie zastanawiają się nawet, czy warunki na coś pozwalają, czasami nawet wybiegają w środku nocy, a ich zachowanie jest wyjątkowo nienormalne.

Piątym przejawem jest to, że ludzie, przez których działają złe duchy, są niezwykle aroganccy, brak im rozsądku, ich mowa jest protekcjonalna i zawsze wydają rozkazy. Robią ludziom mętlik w głowie i, niczym demony, zmuszają ich do robienia różnych rzeczy.

Szóstym przejawem jest to, że ludzie, przez których działają złe duchy, nie są w stanie rozmawiać o prawdzie, a tym bardziej nie potrafią zwracać uwagi na dzieło Boga, są wobec Niego nieposłuszni i działają arbitralnie, dopuszczając się każdej możliwej zniewagi, aby zaburzyć normalny porządek kościoła.

Siódmym przejawem jest to, że osoba, przez którą działają złe duchy, bez powodu podaje się za kogoś innego albo twierdzi, że została przez kogoś przysłana i że ludzie powinni jej słuchać. Nikt nie może rozgryźć tego, skąd w rzeczywistości przybyła.

Ósmym przejawem jest to, że ludzie, przez których działają złe duchy, na ogół nie mają zdrowego umysłu ani nie rozumieją żadnej prawdy; nie posiadają żadnej zdolności otrzymywania i nie są oświeceni przez Ducha Świętego, więc widać, że podczas otrzymywania ludzie ci zachowują się wyjątkowo niedorzecznie i w ogóle nie mają racji.

Dziewiątym przejawem jest to, że ludzie, przez których działają złe duchy, mocno koncentrują się na pouczaniu innych podczas pracy, zawsze są gwałtowni oraz powodują zamęt i zamieszanie; wszystko, co robią i mówią, atakuje, wiąże i deprawuje innych ludzi. Posuwają się nawet do tego, że niszczą determinację innych ludzi i wpędzają ich w negatywność, z której tamci sami nie są w stanie się podnieść. Są po prostu diabłami, które krzywdzą innych, bawią się nimi i pochłaniają ich, w tajemnicy ciesząc się, gdy ich plan się powiedzie. Taki jest główny cel dzieła złych duchów.

Dziesiątym przejawem jest to, że ludzie, przez których działają złe duchy, prowadzą całkowicie nienormalne życie. Ich oczy lśnią morderczym blaskiem, a wypowiadane przez nich słowa są niezwykle przerażające, jak gdyby demon zstąpił na świat. W życiu takich osób nie ma porządku, są one niezrównoważone i nieprzewidywalne niczym dzikie zwierzę, które nie zostało oswojone. Są one odrażające i odpychające dla innych ludzi. Tak właśnie wygląda osoba, którą opętały demony.

Powyższe dziesięć przejawów opisuje najważniejsze wyrażenia dzieła złych duchów. Poprzez każdą osobę, u której występuje choćby jedno z tych wyrażeń, z pewnością działają złe duchy. Mówiąc bardziej precyzyjnie, wszyscy, którzy przejawiają którekolwiek z powyższych wyrażeń dzieła złych duchów, są ludźmi, w których obecne jest dzieło złych duchów. Osoba, w której obecne jest dzieło złych duchów, często nienawidzi i trzyma się z daleka od ludzi, przez których przemawia dzieło Ducha Świętego i którzy mogą rozmawiać o prawdzie. Często jest tak, że im ktoś jest lepszy, tym bardziej pragnie atakować takie osoby i je potępiać. Im ktoś jest głupszy, tym bardziej pragnie wkraść się w ich łaski i im przypodobać, pragnąc zwłaszcza wejść z nimi w kontakt. Kiedy działają złe duchy, zawsze mylą prawdę z fałszem, mówiąc, że białe jest czarne, a czarne jest białe. Na tym właśnie polegają czyny złych duchów.

(Organizacja dzieła Kościoła Boga Wszechmogącego)

Każdy duch, którego działanie jest jawnie nadnaturalne, jest złym duchem, a nadnaturalne działania i słowa każdego ducha, które realizowane są w ludziach, są dziełem złego ducha. Wszystkie środki, dzięki którym działają złe duchy, są anormalne i nadnaturalne, i objawiają się głównie na sześć następujących sposobów:

1. Bezpośrednia kontrola ludzkiej mowy, co jasno pokazuje, że przemawia zły duch, nie ludzie.

2. Uczucie, że zły duch kieruje ludźmi i rozkazuje im, aby zrobić to, czy tamto.

3. Ludzie, którzy, przebywając w pokoju, potrafią stwierdzić, że ktoś zaraz wejdzie do środka.

4. Ludzie, którzy często słyszą przemawiające do nich głosy, których nikt inny nie słyszy.

5. Ludzie, którzy mogą zobaczyć i usłyszeć rzeczy, których inne osoby nie mogą.

6. Ludzie, którzy są zawsze poruszeni i mówią sami do siebie, i są niezdolni do normalnej rozmowy lub interakcji z innymi.

U wszystkich tych, w których działa zły duch, w końcu pojawi się te sześć objawów. Zachowują się oni irracjonalnie, siedzą jak na szpilkach, są niezdolni do normalnej interakcji z ludźmi, jakby byli nieposłuszni rozumowi, i jest w nich coś oderwanego od rzeczywistości i nie z tego świata. Tacy ludzie zostali opętani przez złego ducha lub są pod wpływem jego działania, a wszystkie działania złych duchów są jawne i nadnaturalne. Jest to najłatwiejsze do odróżnienia działanie złych duchów. Gdy zły duch kogoś opęta, bawi się nim, dopóki zupełnie go nie zniszczy. Ich zachowanie staje się irracjonalne, jak zombie, co udowadnia, że w istocie złe duchy są nikczemnymi duchami, które psują i pożerają ludzi. Mowa złych duchów jest łatwa do odróżnienia: ich wypowiedzi są zupełnie typowe dla ich nikczemnej natury, są bezczynni, mętni i parszywi, wydzielają odór śmierci. Dla ludzi o dobrym charakterze słowa złych duchów brzmią pusto i nudno, żałośnie, jakby były tylko kłamstwami i pustą gadaniną, zdają się mętne i zawiłe, niczym stek bzdur. Ten nonsens złych duchów jest najprostszy do odróżnienia. By omamić ludzi, niektóre z „wysoko postawionych” złych duchów udają, że są Bogiem lub Chrystusem, gdy przemawiają, natomiast inne udają anioły lub sławne postaci. Te złe duchy potrafią, przemawiając, doskonale naśladować pewne słowa czy wyrażenia Boga lub Jego ton i ludzie, którzy nie rozumieją prawdy, mogą łatwo dać się zwieść takim „wysoko postawionym” złym duchom. Wybrany lud Boży musi być świadomy, że w swojej istocie złe duchy są nikczemne i bezwstydne, że nawet jeżeli są „wysoko postawione”, są zupełnie pozbawione prawdy. Koniec końców, złe duchy są złymi duchami, ich istota jest nikczemna i szatańskiego rodzaju.

(Organizacja dzieła Kościoła Boga Wszechmogącego)