Ⅰ

W Bożym świetle ludzie znów widzą światło.

W Bożym słowie radość znajdują.

Ze Wschodu zmierza Bóg, a światłość Jego chwały,

obejmuje każdy naród i rozprasza ciemność.

Życie z Bogiem w królestwie rozkoszą jest.

Wody tańcem wysławiają życie ludzkie.

Góry udzielają ludziom Bożej obfitości.

Oni wierni są w królestwie, pracują ciężko.

Ⅱ

Nie ma już w królestwie buntu ni sprzeciwu,

a człowiek i Bóg bliskością cieszą się.

Od siebie zależne są wzajemnie niebo i ziemia,

zaczyna żyć niebiańskim życiem Bóg,

o... nie ma tu szatana absolutnie już.

We wszechświecie ludzie Boga żyją w Jego chwale,

już nie jak ludzie z ludźmi, lecz wspólnie z Bogiem.

Błogosławieni są bez miar, bez miar.

Ⅲ

Wszyscy ludzie znosili zło szatana,

poznali życia słodycz i gorycz.

Teraz w Bożym świetle żyjąc, jak nie radować się nim?

Jak przeminąć tak pięknej chwili można dać?

Ludzie, śpiewajcie oraz grajcie Bogu!

Ofiarujcie Bogu szczere serca!

On radością rozpromienia świat

i ujawnia ludziom oblicze swe.

Ⅳ

Zagrzmi, zagrzmi Bóg

i przeniknie cały wszechświat, cały wszechświat.

Bóg króluje pośród swego ludu, wywyższony.

Unosi się na niebiosach, na niebiosach,

a ludzie razem z Nim.

A lud się gromadzi wokół Boga swego.

Radość ludzkich serc słychać w pieśniach,

wstrząsają wszechświatem, niebo pęka.

Nie ma już na świecie błota ni mgły

i brudna woda już nie zbiera się tu.

Ⅴ

Ludzie święci ze świata całego

Bogu ukazują prawdziwą twarz.

Święci ludzie to są niczym kryształ czyści.

Miłuje ich i nimi raduje się.

Święci służą Bogu, wszystko odżyło znów.

W Boga są objęciach, znowu w niebie.

Nie ma już niepokoju, nie ma łez.

Oni Bogu ofiarują się cali.

Ⅵ

Do domu Boga święci wracają,

żyją teraz w swej ojczyźnie.

Tu będą kochać Go na zawsze i niezmiennie.

Koniec smutków i łez, a gdzie ciało jest?

Nie ma ziemi, niebo na wieki.

Bóg się wszystkim ukazuje, wielbią Go wszyscy.

To życie, to piękno nie zmieni się już.

Takie życie jest w królestwie, w królestwie.

Adaptacja na podstawie: Słowa Boże do całego wszechświata, Wszyscy ludzie, radujcie się! w: Słowo, t. 1, Pojawienie się Boga i Jego dzieło