Ⅰ

Długa podróż ludzkiego życia,

pełna wiatru, deszczu i zmian.

Smutne, dłużące się lata.

Czarne chmury tworzą otchłań.

Panuje brutalny szatan,

tyran, który więzi myśli.

Kuszony człowiek gubi się,

goni za sławą i zyskiem, posiniaczony od stóp do głów.

Zraniony, bez człowieczeństwa.

Zmęczony na ciele i na duchu.

Zniechęcony, bez sił do walki.

Bezradny, zbolały, nie ma dokąd pójść.

Pragnąc odnaleźć czysty kraj,

szukając uparcie po całej ziemi,

z sercem ciężkim, szczerze modlę się,

by Pan zbawił mnie od smutku.

Ⅱ

Z hukiem wybrzmiewa siedem gromów.

To Chrystus dni ostatecznych zstępuje na ziemię.

Usłyszałem słowa Boga, stanąłem przed Nim.

poznaję prawdę z Jego słów.

One karmią i poją mnie.

Poczułem prawdziwą miłość Bożą.

Poprzez próby i oczyszczanie

stały rozwój wzbogaca życie.

Sąd wypala me zepsucie

i dostępuję obmycia, zbawienia.

To już koniec łez i lęku.

Kłaniam się Bogu, obnażam serce.

Bóg wybrał mnie swą miłością;

Dziękuję Mu za zbawienie.

Wyrwałem się z ciemności, żyję w obecności Boga

i oddaję Mu serce me, odpłacam za miłość.