Ⅰ

Obrazy niejasnych Bogów

obecne w ludzkich sercach

nie mogą być obnażone i odrzucone

samymi słowami.

Tym sposobem ostatecznie

wciąż byłoby trudno

usunąć to, co głęboko

tkwi w ludzkich sercach.

Tylko rzeczywisty Bóg i Jego obraz

mogą zastąpić te niejasne rzeczy,

by ludzie je poznali.

Tak osiągany jest cel.

Człowiek widzi, że Bóg, którego szukał w przeszłości,

jest mętny i abstrakcyjny.

To nie przewodnictwo Ducha

osiąga ten efekt.

Nie osiąga tego nauczanie ludzi,

ale Bóg wcielony.

Człowiek może poznać Boga

i ujrzeć Go o wiele jaśniej,

tylko jeśli Bóg działa wśród ludzi,

ujawniając swą istotę i obraz.

Tego efektu nie może

osiągnąć cielesny człowiek.

Duch Boży nie może

też osiągnąć tego efektu.

Ⅱ

Pojęcia ludzkie są obnażone,

gdy działa Bóg wcielony.

Jego zwyczajność i realność

przeciwstawia się Bogu niejasnemu.

Bez porównania z Bogiem w ciele

nie widać ludzkich pojęć.

Bez kontrastu z rzeczywistością

nie ujawniają się niejasności.

Tylko Bóg może czynić swe dzieło,

nikt nie może działać w Jego imieniu.

Człowiek może poznać Boga

i ujrzeć Go o wiele jaśniej,

tylko jeśli Bóg działa wśród ludzi,

ujawniając swą istotę i obraz.

Tego efektu nie może

osiągnąć cielesny człowiek.

Duch Boży nie może

też osiągnąć tego efektu.

Ⅲ

Nikt nie może używać słów,

by czynić takie dzieło,

by objaśnić to dzieło.

Choćby słowa człowieka były bogate,

nie może wyjaśnić on realności Boga

ani Jego zwyczajności.

Człowiek może poznać Boga

i ujrzeć Go o wiele jaśniej,

tylko jeśli Bóg działa wśród ludzi,

ujawniając swą istotę i obraz.

Tego efektu nie może

osiągnąć cielesny człowiek.

Duch Boży nie może

też osiągnąć tego efektu.

Na podstawie rozdziału „Zepsuta ludzkość jeszcze bardziej potrzebuje wybawienia przez ucieleśnionego Boga” w księdze „Słowo ukazuje się w ciele”