Ⅰ

By wierzyć w Boga człowiek musi

przede wszystkim mieć szczere serce.

Musi oddać całkowicie

każdą cząstkę siebie i posłusznym być.

Najtrudniej człowiekowi poświęcić całe życie

w zamian za prawdziwą wiarę,

przez którą zyskać może całą prawdę,

spełniając obowiązek Bożego stworzenia.

Ci, co zawodzą, nie osiągają tego,

tym bardziej ci, co Chrystusa znaleźć nie umieją.

Jako, że słaby w wierności Bogu,

człowiek jest, i nie chce Mu służyć,

skoro prawdę poznał człowiek,

lecz dalej swą drogą kroczy,

zawsze szuka, idąc w ślady tych,

którzy klęskę ponieśli,

skoro człowiek sprzeciwia się Niebu,

czeka go klęska,

nabrać daje się podstępnemu diabłu

i we własne sieci wpada.

Ⅱ

Jako, że człowiek słabo prawdę poznaje,

i nie zna Chrystusa,

gdyż w Pawła zbyt się zapatrzył i niebios pożąda,

ponieważ człowiek chce, by Chrystus słuchał go,

i Bogu rozkazuje,

wielkie postaci, jak i ci co poznali

jak zmienny jest świat, i tak są śmiertelni.

Zatem nikt z nich nie uniknie śmierci;

umrą, skarceni przez Boga.

Jako, że słaby w wierności Bogu,

człowiek jest, i nie chce Mu służyć,

skoro prawdę poznał człowiek,

lecz dalej swą drogą kroczy,

zawsze szuka, idąc w ślady tych,

którzy klęskę ponieśli,

skoro człowiek sprzeciwia się Niebu,

czeka go klęska,

nabrać daje się podstępnemu diabłu

i we własne sieci wpada.

Adaptacja na podstawie: Sukces i porażka zależą od ścieżki, którą idzie człowiek, w: Słowo, t. 1, Pojawienie się Boga i Jego dzieło