I

To, dokąd człowiek pójdzie, co będzie robić, kogo lub co napotka, co powie i co mu się każdego dnia przydarzy – czy ludzie są w stanie przewidzieć jakąkolwiek z tych rzeczy? Ludzie nie tylko nie potrafią przewidzieć wszystkich tych zdarzeń, ale co więcej, nie są w stanie kontrolować, jak one się rozwijają. W codziennym ludzkim życiu te nieprzewidywalne zdarzenia dzieją się nieustannie; są na porządku dziennym. Owe wydarzające się „błahe sprawy życia codziennego” oraz sposoby i schematy ich przebiegu nieustannie przypominają ludzkości, że nic nie zachodzi przypadkiem i że proces rozwoju każdego wydarzenia oraz jego nieuchronność nie są kontrolowane przez ludzką wolę.

II

Każde zdarzenie niesie ze sobą przestrogę od Stwórcy dla ludzkości, a także przesłanie, że ludzie nie mogą kontrolować własnego losu. Jednocześnie stanowi to także obalenie ambicji i pragnienia daremnych nadziei ludzkości, by wziąć los w swoje ręce. Owo obalenie jest niczym mocny policzek w twarz ludzkości, raz po raz w nią wymierzany, zmuszający ludzi, by zastanowili się nad tym, kto dokładnie sprawuje suwerenną władzę i kontrolę nad ich losem. A kiedy ich ambicje i pragnienia są stale niweczone i niszczone, ludzie nie mają wyjścia i nieświadomie zgadzają się z ustaleniami losu oraz akceptują rzeczywistość, wolę Nieba oraz suwerenną władzę Stwórcy.

III

Poczynając od owych wydarzających się nieustannie „błahych spraw życia codziennego” po losy całego żywota wszystkich ludzi, nie istnieje nic, co nie objawiałoby suwerennej władzy i ustaleń Stwórcy. Nie istnieje nic, co nie służyłoby za przesłanie, że „autorytetu Stwórcy nie da się przewyższyć”, co nie przekazywałoby owej niezmiennej prawdy, iż „autorytet Stwórcy jest najwyższy”.

Sam Bóg, Jedyny III, w: Słowo, t. 2, O poznaniu Boga