Ⅰ

O Boże! Nadszedł Twój czas,

przygotowany dla mnie.

Muszę być ukrzyżowany,

by dla Ciebie nieść to świadectwo.

Niech ma miłość zadowoli Cię,

niech stanie się czystsza.

Niesie mi pocieszenie, że

umrę dla Ciebie na krzyżu.

Nic nie raduje mnie bardziej niż

ta krzyżowa śmierć dla Ciebie,

to, że mogę spełnić Twe życzenia,

i ofiarować Ci swe życie.

O Boże tak wspaniały!

Gdybyś pozwolił mi żyć,

wtedy z jeszcze większym zapałem

miłowałbym Cię do końca swych dni.

Pragnę miłować Cię głębiej.

Sądzisz, karcisz i próbom

mnie poddajesz, bo grzeszę

i jestem niesprawiedliwy.

Ⅱ

Widzę wyraźniej Twoje

sprawiedliwe usposobienie.

Mogę miłować Cię bardziej,

choćbyś Ty mnie nie miłował.

Chcę ujrzeć Twe sprawiedliwe usposobienie,

bym lepiej umiał wieść życie mające sens.

Czuję, że życie ma większy sens,

gdy dla Ciebie ukrzyżowano mnie.

Umieram dla Ciebie, to ma sens.

Lecz nie zadowala mnie to,

bo tak słabo zdołałem Cię poznać.

Wiem, że nie umiem w pełni sprostać Twym

życzeniom, że za mało

zrobiłem, by odwdzięczyć Ci się.

W moim życiu nie byłem w stanie

oddać Ci całego siebie.

Kiedy dzisiaj wstecz spoglądam,

czuję, że mam u Ciebie dług.

Mam tylko tę chwilę, by odpokutować

błędy i nieodpłaconą miłość.