Ⅰ

O Boże! Choć moje życie może niewiele dla Ciebie znaczyć,

tylko Tobie chciałbym je poświęcić.

Choć ludzie mogą być niegodni, by kochać Cię, i choć

ich miłość i serca są ostatecznie bez wartości,

widzisz ich dobre intencje.

I choć nie akceptujesz ludzkiego ciała,

chciałbym, abyś przyjął moje serce.

Ponieważ znaczę mniej, znacznie mniej niż pył,

mogę tylko poświęcić to wierne serce

Tobie, o Boże, Tobie.

Ⅱ

O Boże! Choć moje życie może niewiele dla Ciebie znaczyć,

to Tobie poświęcę całe serce swe.

Choć nie mogę zrobić nic dla Ciebie, poświęcę

siebie Tobie, by wiernie zadowolić Cię.

Wiem, że musisz spojrzeć na me serce.

O nic w życiu nie proszę, tylko o to, czego pragnie serce,

byś przyjął moje myśli o kochaniu Cię.

Ponieważ znaczę mniej, znacznie mniej niż pył,

mogę tylko poświęcić to wierne serce

Tobie, o Boże, Tobie.

Ⅲ

O Boże! Choć moje życie może niewiele dla Ciebie znaczyć,

tylko Tobie poświęcić chciałbym je.

Byłem z Tobą długo, lecz Ciebie nie znałem.

To mój największy dług, że nigdy Cię nie kochałem.

Nawet mówiłem coś za Twymi plecami –

słowa, które nigdy nie powinny były paść.

Czuję, że to w długu wobec Ciebie pogrąża mnie.

Ponieważ znaczę mniej, znacznie mniej niż pył,

mogę tylko poświęcić to wierne serce

Tobie, o Boże, Tobie.