Ⅰ

Człowiek i Bóg różnią się w sposób fundamentalny i żyją w dwóch odrębnych dziedzinach. Człowiek nie potrafi zrozumieć języka Boga, a tym bardziej poznać myśli Boga. Tylko Bóg rozumie człowieka i niemożliwe jest, by człowiek poznał Boga. Zatem Bóg musi stać się ciałem i stać się kimś tego samego rodzaju, co człowiek, znosząc potworne upokorzenie i ból, aby zbawić ludzi, by mogli zrozumieć i poznać dzieło Boga. Dlaczego Bóg zawsze zbawia człowieka i nigdy nie rezygnuje? Czyż nie jest tak z powodu Jego miłości do człowieka? Bóg widzi, jak ludzkość deprawowana jest przez szatana i nie potrafi odpuścić czy zrezygnować. Dlatego ma plan zarządzania.

Ⅱ

Gdyby było tak, jak ludzie to sobie wyobrażają, i Bóg zniszczyłby ludzkość, gdy tylko wpadłby w złość, nie byłoby potrzeby, by cierpiał w ten sposób dla zbawienia człowieka. A właśnie poprzez ból, który cierpiało Jego wcielenie, ludzkość stopniowo odkrywa Jego miłość i wszyscy ludzie zaczynają zdawać sobie z niej sprawę. Gdyby Bóg nie wykonał teraz dzieła tego rodzaju, ludzie wiedzieliby tylko, że istnieje Bóg, który mieszka w niebie i kocha ludzkość. Gdyby tak było, byłaby to tylko doktryna, a ludzie nigdy nie byliby w stanie zaobserwować i doświadczyć prawdziwej miłości Boga.

Ⅲ

Jedynie dzięki temu, że Bóg wykonuje swoje dzieło w ciele, ludzie mogą Go prawdziwie zrozumieć. Owo rozumienie nie jest niejasne czy puste, ani nie jest doktryną, którą się nieszczerze popiera, lecz raczej jest bardzo konkretnym rozumieniem, ponieważ miłość, którą Bóg daje człowiekowi, przynosi poważne korzyści. Jak wielka była miłość, którą Jezus dał ludziom? Jako ofiara za grzechy został ukrzyżowany w imieniu skażonej ludzkości; przybył, by zwieńczyć dzieło odkupienia ludzkości, a na koniec został ukrzyżowany. Miłość ta była nieograniczona, a dzieło, którego dokonał Bóg, ma głębokie znaczenie.

Adaptacja na podstawie: Czy znasz miłość Boga do ludzkości? w: Słowo, t. 3, Rozmowy Chrystusa dni ostatecznych