Ⅰ

Dawno temu Bóg przyszedł na ludzki świat,

zniósł te same cierpienia, co człowiek.

Bóg mieszkał z człowiekiem przez wiele lat,

nikt nie odkrył Jego istnienia.

Bóg zniósł w milczeniu nędzę tego świata,

wykonując dzieło, które przyniósł ze sobą.

Z woli Boga Ojca i dla potrzeb ludzkości,

On wycierpiał ból nieznany człowiekowi,

służąc mu cicho i w pokorze,

zgodnie z wolą Ojca i dla potrzeb człowieka.

Ⅱ

Boże dzieło wymaga, aby Bóg działał i osobiście mówił

i człowiek Mu pomóc w tym nie może.

Dlatego Bóg zniósł, zniósł wielki ból na ziemi.

Człowiek nie może w tym Go zastąpić.

Z woli Boga Ojca i dla potrzeb ludzkości,

On wycierpiał ból nieznany człowiekowi,

służąc mu cicho i w pokorze,

zgodnie z wolą Ojca i dla potrzeb człowieka.

Ⅲ

O, Bóg zaryzykował więcej niż w Wieku Łaski,

by przyjść tam, gdzie mieszka czerwony smok,

by wykonać swoje dzieło i swą troską

odkupić biedną ludzkość, tych w brudzie i nędzy.

Z woli Boga Ojca i dla potrzeb ludzkości,

On wycierpiał ból nieznany człowiekowi,

służąc mu cicho i w pokorze.

Z woli Boga Ojca i dla potrzeb człowieka.

Z woli Boga Ojca i dla potrzeb ludzkości,

On wycierpiał ból nieznany człowiekowi,

służąc mu cicho i w pokorze,

zgodnie z wolą Ojca i dla potrzeb człowieka.

Adaptacja na podstawie: Dzieło i wejście, w: Słowo, t. 1, Pojawienie się Boga i Jego dzieło