Ⅰ

Skoro Bóg stworzył człowieka, powiedzie go;

skoro go zbawia, zbawi i pozyska go w pełni;

skoro wskazuje drogę, powiedzie go w wyznaczone miejsce.

Skoro Bóg stworzył człowieka i zarządza nim,

musi odpowiadać za jego przyszłość i przeznaczenie.

To właśnie dzieło uczynione przez Stworzyciela.

Choć dzieło podboju zostało dokonane

przez odebranie człowiekowi jego przyszłości,

w końcu człowiek zostanie postawiony

w wyznaczonym miejscu przygotowanym przez Boga.

Ⅱ

Ponieważ to Bóg działa w życiu człowieka,

człowiek ma wyznaczone miejsce, więc jego los jest pewny.

Ludzkie dążenia i pragnienia są pogonią

za wybujałymi pragnieniami ciała;

nie taką drogą Bóg prowadzi człowieka do pięknego celu.

To, co Bóg przygotował dla człowieka,

gdy stanie się czysty, to błogosławieństwa i obietnice,

które Bóg przygotował po stworzeniu świata.

Nie splamiły ich ludzkie wybory

ani koncepcje, wyobraźnia czy ciało. Wcale nie!

To wyznaczone miejsce

nie jest przygotowane dla konkretnej osoby,

lecz jest miejscem odpocznienia dla całej ludzkości.

To najwłaściwsze miejsce dla ludzkości.

To najwłaściwsze miejsce dla ludzkości.

Adaptacja na podstawie: Przywrócenie normalnego życia człowieka i doprowadzenie go do cudownego miejsca przeznaczenia, w: Słowo, t. 1, Pojawienie się Boga i Jego dzieło