Gdy przyjmie się, co powierza Bóg, On ma zasady dla ludzi,

czy czyjeś działania są dobre, czy złe,

czy ktoś słucha lub spełnia Bożą wolę,

czy czyjeś działania pochwala Bóg.

W serce człowieka patrzy Bóg,

szukając w nim posłuszeństwa,

woli zadowalania Boga, w swym sercu, w swym sercu.

Bóg o ludzkie serce dba, nie o czyny widoczne.

Błogosławi niezależnie od ludzkich czynów,

tak, właśnie tak, człowiek nie pojmuje Boga!

W serce człowieka patrzy Bóg,

szukając w nim posłuszeństwa,

woli zadowalania Boga, w swym sercu,

w swym sercu, w swym sercu.

Nie patrzy na wynik końcowy, Bóg w ludzkie serce patrzy,

nastawienie człowieka do rozwoju wypadków, tak.

W serce człowieka patrzy Bóg,

szukając w nim posłuszeństwa,

woli zadowalania Boga, w swym sercu,

w swym sercu, w swym sercu, w swym sercu.

Na podstawie rozdziału „Boże Dzieło, Boże Usposobienie i Sam Bóg I” w księdze „Słowo ukazuje się w ciele”