Ⅰ

Sam Bóg staje w obliczu wszechświata,

osoba Jego tam jest gdzie Wschód!

Któż nie uklęknie, by chwalić Go?

Któż nie powie: „To prawdziwy Bóg”?

Któż przed Jego obliczem nie odnajdzie w swym sercu czci?

Któż nie będzie radować się?

Lud Boży słyszy Jego głos.

Syjonie! Śpiewaj radośnie! Bóg wraca jako zwycięzca!

Wszystkie ludy, przyjdźcie! Stworzenia ziemskie, stójcie!

Ⅱ

On szuka czci i chwały wszędzie.

To cel ostateczny Jego planu od sześciu tysiącleci,

tak właśnie On zdecydował.

Cały lud Boży wróci na górę Boga, podda się Mu.

Bo u Boga majestat, sąd i autorytet.

Syjonie! Śpiewaj radośnie! Bóg wraca jako zwycięzca!

Wszystkie ludy, przyjdźcie! Stworzenia ziemskie, stójcie!

Ⅲ

Dla Niego wszystko jest łatwe.

Jego słowo niszczy lub dokańcza.

To jest Boża władza i potęga.

Nikt nie odważy się Mu sprzeciwić.

Bóg przemógł wszystko,

to On pokonał wszystkich synów buntu.

Bóg zyskał ludzki szacunek,

to jest Jego plan od czasów stworzenia.

Góry i rzeki cieszą się. Nikt nie ośmieli się odejść.

Nikt i nic nie stawia oporu. To jest Boży cud i moc!

Syjonie! Śpiewaj radośnie! Bóg wraca jako zwycięzca!

Wszystkie ludy, przyjdźcie! Stworzenia ziemskie, stójcie!

Syjonie! Śpiewaj radośnie! Bóg wraca jako zwycięzca!

Wszystkie ludy, przyjdźcie! Stworzenia ziemskie, stójcie!

Bóg wraca jako zwycięzca!

Adaptacja na podstawie: Wypowiedzi Chrystusa na początku, rozdz. 120, w: Słowo, t. 1, Pojawienie się Boga i Jego dzieło