W księdze Jonasza 4:10-11 odnotowano,

co następuje:

„Wtedy rzekł Jahwe: »Żałowałeś tykwy,

nad którą się nie trudziłeś,

ani nie sprawiłeś, że urosła;

bo urosła w jedną noc i w jedną noc uschła,

a ja nie miałbym oszczędzić Niniwy,

tego wielkiego miasta,

w którym jest więcej

niż sto dwadzieścia tysięcy ludzi,

którzy nie odróżniają swej prawicy od lewicy,

a także dużo bydła?«”.

Oto prawdziwe słowa Jahwe,

Jego rozmowa z Jonaszem.

Choć dialog ten jest krótki,

wybrzmiewa w nim troska Stwórcy o ludzkość

i Jego niechęć do zostawienia

ludzkości własnemu losowi.

Słowa te wyrażają faktyczną postawę Boga

i kryjące się w Jego sercu uczucia

wobec własnego stworzenia;

tymi dobitnymi słowami,

którym podobne rzadko może człowiek usłyszeć,

Bóg oznajmia swoje prawdziwe

zamiary wobec ludzkości.

Ⅰ

Bóg jest w niebie wśród swego stworzenia.

Stoi na straży i czeka.

Jest zawsze przy boku człowieka.

Jego ręce są ciepłe i silne.

Jego kroki są lekkie,

a głos łagodny i przyjemny,

Jego postać przemija i powraca,

ogarnia wszystkich ludzi.

Jego oblicze jest piękne i delikatne.

Nigdy nie odszedł i nigdy nie zniknął.

Jest z człowiekiem w dzień i w nocy.

Zawsze razem z ludźmi kroczy.

Ⅱ

Stwórca zawsze jest wśród ludzi.

Zawsze trwa z nimi w dialogu

i z wszelkim stworzeniem też.

Co dzień dokonuje nowych czynów.

Jego istota i usposobienie wyrażone są

poprzez Jego dialog z człowiekiem.

Całkowicie ujawniają się jego myśli i pomysły.

Tak, one przejawiają się w Jego uczynkach.

On towarzyszy ludziom

i cały czas ich obserwuje.

Przemawia do ludzi

i wszelkiego stworzenia cichymi słowy.

Bóg jest w niebie wśród swego stworzenia.

Stoi na straży i czeka.

Jest zawsze przy boku człowieka.

Jego ręce są ciepłe i silne.

Jego kroki są lekkie,

a głos łagodny i przyjemny,

Jego postać przemija i powraca,

ogarnia wszystkich ludzi.

Jego oblicze jest piękne i delikatne.

Nigdy nie odszedł i nigdy nie zniknął.

Jest z człowiekiem w dzień i w nocy.

Zawsze razem z ludźmi kroczy.

Ⅲ

Jego troska i uczucie wyjątkowe,

które okazuje całej ludzkości,

także Jego opieka

i dla człowieka tak wiele miłości

ujawniły się, gdy ocalił Niniwę.

Litość jaką Bóg okazał ludziom,

których sam stworzył,

wyrażona była w szczególności

przez Jego kontakt z Jonaszem.

Przez ich dialog, poznasz szczere

uczucia Boga ku ludziom słane.

Bóg jest w niebie wśród swego stworzenia.

Stoi na straży i czeka.

Jest zawsze przy boku człowieka.

Jego ręce są ciepłe i silne.

Jego kroki są lekkie,

a głos łagodny i przyjemny,

Jego postać przemija i powraca,

ogarnia wszystkich ludzi.

Jego oblicze jest piękne i delikatne.

Nigdy nie odszedł i nigdy nie zniknął.

Jest z człowiekiem w dzień i w nocy.

Zawsze razem z ludźmi kroczy.

Adaptacja na podstawie: Sam Bóg, Jedyny II, w: Słowo, t. 2, O poznaniu Boga