Ⅰ

Kres wszystkiego bliski już,

dla nieba i ziemi koniec.

Jak uniknąć można dni ostatnich

istnienia ludzkiego?

Jak mogą ci, co Boga czczą

i tęsknią by pojawił się On

nie ujrzeć dnia sprawiedliwości Bożej?

Jak mają nie być nagrodzeni za dobro?

Czy jesteś z tych, co dobro czynią,

czy z tych co zło?

Czy sprawiedliwy sąd przyjmujesz

i posłuszny się stajesz?

Czy przyjmujesz go,

a jednak zostajesz przeklęty?

Czy w świetle żyłeś przed tronem Bożego sądu?

Czyś w ciemności żył, w podziemia czeluściach?

Czy nie ty najlepiej wiesz,

czy nagrodę otrzymasz, czy karę?

Czy to nie ty znasz najlepiej sprawiedliwość Bożą?

Jakie więc jest zachowanie twe i serce?

Ile poświęciłeś dla Boga?

Jak głęboko wielbisz Go?

Czy nie jawi ci się jasno

zachowanie twe względem Niego?

Tyś winien wiedzieć najlepiej

jaki koniec spotka cię.

Ⅱ

Bóg stworzył człowieka, stworzył też ciebie

lecz w ręce szatana nie pchnął was,

nie kazał opierać się Bogu

czy karę od Niego ponieść.

Czy nieszczęść tych nie powoduje

twe serce zbyt harde,

zachowanie zbyt nikczemne?

Jakie więc jest zachowanie twe i serce?

Ile poświęciłeś dla Boga?

Jak głęboko wielbisz Go?

Czy nie jawi ci się jasno

zachowanie twe względem Niego?

Tyś winien wiedzieć najlepiej

jaki koniec spotka cię.

Ⅲ

Czy nie w twych rękach koniec twój?

Czy w sercu swym nie znasz swego kresu?

Bóg podbija ludzi po to,

by ich ujawnić i dać im zbawienie.

Nie po to, byś zło czynił

czy do ruiny i piekła cię wieść.

Czy w końcu twoje cierpienie

i wszystkie łzy wylane nie z twoich grzechów są?

Jakie więc jest zachowanie twe i serce?

Ile poświęciłeś dla Boga?

Jak głęboko wielbisz Go?

Czy nie jawi ci się jasno

zachowanie twe względem Niego?

Tyś winien wiedzieć najlepiej

jaki koniec spotka cię.

Czy dobro lub zło, co w tobie jest,

to nie sąd najlepszy o tobie?

Czy nie dowodzi mocno,

czym twój koniec będzie?

Adaptacja na podstawie: Wewnętrzna prawda dzieła podboju (1), w: Słowo, t. 1, Pojawienie się Boga i Jego dzieło