Ⅰ

Największy problem człowieka to

myślenie wyłącznie o własnym losie

i o swoich perspektywach. To one, a nie miłość, są

powodem, dla którego człowiek podąża za Bogiem.

I tak egoizm i chciwość,

wszystko to, co przeszkadza Boga mu czcić, musi zniknąć.

Wtedy osiągnięty będzie efekt podboju człowieka.

Dzieło podboju osiąga efekt

przez odebranie ludziom perspektyw,

sądzenie ich zbuntowanego usposobienia.

Nie przez układy i zsyłanie błogosławieństw,

lecz przez odebranie wolności i perspektyw,

by sprawdzić ludzką lojalność.

To jest dzieło podboju.

To jest dzieło podboju.

Ⅱ

W podbijaniu człowieka koniecznym jest

usunąć jego zgubne ambicje, słabości

i tak ujawnić miłość człowieka do Boga,

zmienić jego wizję życia,

Boga i sensu istnienia.

Tak ludzka miłość do Boga zostaje obmyta,

serce człowieka jest prawdziwie podbite.

Dzieło podboju osiąga efekt

przez odebranie ludziom perspektyw,

sądzenie ich zbuntowanego usposobienia.

Nie przez układy i zsyłanie błogosławieństw,

lecz przez odebranie wolności i perspektyw,

by sprawdzić ludzką lojalność.

To jest dzieło podboju.

To jest dzieło podboju.

Ⅲ

W postawie Boga względem wszystkich stworzeń

podbicie samo w sobie nie jest celem.

Bóg podbija, by pozyskać człowieka i ku swej chwale,

by odzyskać pierwotne podobieństwo człowieka.

Dzieło podboju osiąga efekt

przez odebranie ludziom perspektyw,

sądzenie ich zbuntowanego usposobienia.

Nie przez układy i zsyłanie błogosławieństw,

lecz przez odebranie wolności i perspektyw,

by sprawdzić ludzką lojalność.

To jest dzieło podboju.

To jest dzieło podboju.

Adaptacja na podstawie: Przywrócenie normalnego życia człowieka i doprowadzenie go do cudownego miejsca przeznaczenia, w: Słowo, t. 1, Pojawienie się Boga i Jego dzieło