Ⅰ

Pierwsze wcielenie odkupiło grzechy

ludzi poprzez ciało Jezusa.

Od krzyża zbawił ludzi, lecz zostało w nich

zepsute szatańskie usposobienie.

Drugie wcielenie nie jest ofiarą za grzechy,

lecz ma w pełni zbawić odkupionych.

A więc ci, którym wybaczono grzechy,

zostają dziś w pełni oczyszczeni;

gdy zmieniają swe usposobienie,

wyzwalają się spod wpływu szatana

i mogą wrócić przed Boga tron.

Tylko tak człowiek jest uświęcony.

Ⅱ

Bóg może żyć z ludźmi

i znać cierpienie świata,

tylko gdy sam ciałem stanie się.

Tylko tak może wskazać drogę im,

jako istotom stworzonym.

Bóg wcielony daje ludziom pełne zbawienie,

a nie modły zanoszone do nieba.

Człowiek jest z krwi i ciała i nie może

ujrzeć Ducha Boga ani zbliżyć się doń.

Ludzie mogą obcować jedynie

z Bogiem w postaci wcielonej.

Tylko tak poznają wszystkie drogi i prawdy

dostąpią pełni zbawienia.

Ⅲ

Człowiek będzie oczyszczony z grzechu

w pełni dopiero poprzez drugie wcielenie.

Dzieło Boga w ciele osiągnie kres,

On dopełni znaczenia swego wcielenia.

Do końca doprowadzi swój plan zarządzania.

On nie stanie się już ciałem

w trzecim wcieleniu.

Poprzez wcielenie w dniach ostatecznych

On pozyska w pełni wybrany lud

i w dniach ostatecznych cała ludzkość

na rodzaje podzielona będzie.

Swoje dzieło zbawienia zakończy Bóg

i już żadnego dzieła w ciele nie dokona.

Adaptacja na podstawie: Tajemnica Wcielenia (4), w: Słowo, t. 1, Pojawienie się Boga i Jego dzieło