Pewnego dnia poczujesz, że zagadką Stwórca nie jest,

On nigdy nie ukrywał się,

twarzy swej nie zakrywał przed tobą, nigdy nie jest daleko;

On już nie jest Tym, za którym dniami i nocami tęsknisz,

lecz uczuciami swoimi dosięgnąć nie możesz.

On prawdziwie przy tobie stoi i czuwa,

zaopatrzeniem twym jest i twój los ma w rękach swych.

On nie jest na dalekim horyzoncie,

ani nie ukrywa się w chmurach wysoko.

On jest przy boku twym i nad wszystkim panuje.

Dla ciebie On wszystkim jest, On Jedynym.

Do takiego Boga przylgnąć pragniesz,

uwielbiać i podziwiać Go,

być blisko Niego, którego boisz się stracić,

nie chcesz od Niego odwracać się

i w nieposłuszeństwie dalej żyć,

lub unikać Go i oddalać się od Niego;

zależy ci na Nim, posłusznym chcesz Mu być,

Jego panowaniu poddać się,

odwdzięczyć za wszystko, co daje.

Nie odtrącasz już Jego prowadzenia,

zaopatrzenia, troski i ochrony;

już dłużej się nie opierasz Jego suwerennej władzy.

Tylko za Nim podążać i przy Nim chcesz być;

chcesz Go przyjąć, jedynie On twym życiem,

twoim Panem, twoim Bogiem.

Adaptacja na podstawie: Przedmowa, w: Słowo, t. 2, O poznaniu Boga