Ⅰ

W ciszy tęsknię za Tobą;

czuję żal, gdy czytam słowa Twe.

Mam oczy pełne łez;

pragnę wkrótce znów z Tobą być.

Wiem, że buntowałam się,

w przeszłości raniłam Cię.

Wiele było mych błędów,

nienaprawialnych już.

Kiedy nie widzę Cię, boleje serce me.

Cały czas wypatruję Cię,

noce i dnie wypełnia żal.

Mój dług i cierpienie wyciskają z oczu łzy.

Pragnę naprawić błędy,

wyznać ci, co czuję, Boże.

Gdzie jesteś, umiłowany?

Tęsknię za obliczem Twym.

Gdzie jesteś, umiłowany?

Tęsknię do objęć Twych.

Jednym sercem i umysłem

złączeni będziemy na zawsze.

Jednym sercem i umysłem

tworzymy wspólnie pieśń miłości.

Ⅱ

Często wspominam Twój głos,

uśmiech i tamte szczęśliwe dni.

Twe szczere słowa pozostaną

już ze mną na zawsze.

Te samotne lata były ciężką,

nieznośną udręką.

Marzę o tym, by cofnąć czas;

tęsknię, by znów przy Tobie być.

Gdzie jesteś, umiłowany?

Tęsknię za obliczem Twym.

Gdzie jesteś, umiłowany?

Tęsknię do objęć Twych.

Jednym sercem i umysłem

złączeni będziemy na zawsze.

Jednym sercem i umysłem

tworzymy wspólnie pieśń miłości.