256 Jak odzyskać utracone zbawienie
Ⅰ
Zapytałeś, jak długo bym za Tobą szedł;
Powiedziałem, że oddałbym młodość i Ci towarzyszył.
Z głębi mego serca wydobył się pomruk,
wstrząsnął ziemią, rozkołysał góry.
Ze łzami spływającymi po twarzy złożyłem swe śluby,
lecz nie wiedziałem jeszcze, jak wielkim jestem hipokrytą.
Z czasem, wielkie zmiany osłabiają te uczucia,
a śluby, złożone przed Tobą stały się kłamstwami.
Nareszcie rozumiem, jak mało dałem,
próbując odpłacić Ci się pustymi słowami.
Martwię się o siebie, budząc się ze snu.
Jak odzyskać utracone zbawienie?
Martwię się o siebie, budząc się ze snu
Jak odzyskać utracone zbawienie?
Ⅱ
Gdy się spotkaliśmy, buntowałem się przeciwko Tobie.
Nie chcę już pamiętać tych scen z przeszłości.
Moje oddanie i jednoczesny brak lojalności
sprawiły Ci jeszcze więcej bólu.
Gdy byłem młody, tak ciężko dla mnie pracowałeś,
choć nie było ani śladu podzięki.
Roztrwoniłem te lata i niewiele zyskałem.
Komu mogę opowiedzieć o żalu w mym sercu?
Nareszcie rozumiem, jak mało dałem.
Próbując się odwdzięczyć pustymi słowami.
Martwię się o siebie, budząc się ze snu.
Jak odzyskać utracone zbawienie?
Martwię się o siebie, budząc się ze snu.
Jak odzyskać utracone zbawienie?
Biegając tu i tam,
nie mogąc połączyć się z Twym sercem.
Spotkaliśmy się przypadkiem, lecz Cię nie rozpoznałem,
zostałem sam pogrążony w jeszcze większym żalu.