Ⅰ

Istnieją cztery podstawowe warunki dotyczące przyjęcia przez ludzi Bożego sądu i karcenia oraz zostania udoskonalonym: należyte wykonywanie swojego obowiązku, postawa posłuszeństwa, bycie zasadniczo uczciwym oraz posiadanie serca pełnego skruchy. Kiedy te cztery warunki są spełnione, Bóg rozpoczyna w ludziach dzieło osądzania i karcenia. Zanim Bóg dokona w ludziach dzieła osądzania i karcenia, najpierw ich oceni – a jak ich ocenia? Bóg ma kilka standardów. Po pierwsze, patrzy na to, jaka jest postawa ludzi wobec zadania, jakie im wyznaczył, czy stać ich na lojalność i czy mogą ofiarować całe swoje serce i całą siłę. Krótko mówiąc, Bóg patrzy, czy jesteś w stanie wykonywać swój obowiązek w należyty sposób.

Ⅱ

Po drugie, musisz posiadać postawę posłuszeństwa wobec Boga. Zanim będziesz mógł osiągnąć całkowite posłuszeństwo, musisz posiadać postawę posłuszeństwa. W podejściu do wyznaczanych ci przez Boga zadań musisz – oprócz podchodzenia do nich w sposób sumienny i racjonalny – być też w stanie poszukiwać prawdy, rozumieć Bożą wolę i potrafić przyjąć postawę posłuszeństwa niezależnie od tego, w jakim środowisku się znajdujesz, niezależnie od zdarzeń, jakie ci się przytrafiają. Oznacza to, że uznajesz, iż słowa Boga są słuszne, przyjmujesz je jako prawdę i traktujesz je jako zasadę swojej praktyki, i nawet jeśli nie do końca tę zasadę rozumiesz, możesz jej przestrzegać, jak gdybyś trzymał się doktryny. O ten rodzaj postawy tu chodzi.

Ⅲ

Gdy już osiągniesz postawę posłuszeństwa, wkrótce pojawią się kolejne zmiany w twoich słowach, w twoim postępowaniu i zachowaniu. Jakie to będą zmiany? Bóg uzna, że jesteś zasadniczo uczciwy. Mniej twoich słów i uczynków będzie się wiązało z rozmyślnym kłamstwem; 80% tego, co mówisz, będzie prawdą. Czasami z powodu złych nawyków lub środowiska, w którym przebywasz, albo też z jakichś innych powodów, przypadkiem skłamiesz, i będzie ci z tego powodu źle, a potem okażesz skruchę i wyznasz wszystko Bogu, a kiedy zdarzy ci się to ponownie, nie będzie już tak źle, twój stan stale będzie się poprawiał i Bóg będzie cię uważał za osobę zasadniczo uczciwą.

Ⅳ

Bóg wymaga, by ludzie mieli serce pełne skruchy. Na każdym etapie – bez względu na to, czy Bóg dyscyplinuje Cię i karci, czy zwraca ci uwagę i cię napomina – jeśli, gdy między tobą a Bogiem pojawi się konflikt, będziesz uparcie trzymał się własnych idei i poglądów, a twoje opaczne rozumienie i obwinianie Boga oraz brak posłuszeństwa wobec Niego się nie poprawią – jeśli nie zmienisz się na lepsze – wówczas Bóg cię zapamięta. Jeśli jednak zmienisz się na lepsze i odłożysz na bok swoje idee i zamiary, jeśli twoje serce będzie właśnie takie, wówczas w naturalny sposób będzie to także postawa posłuszeństwa. To, że potrafisz zmienić się na lepsze, dowodzi tego, że rozpoznajesz tożsamość Stwórcy, że rozpoznajesz Jego substancję. Bóg uważa to za szczególnie ważne.

Ⅴ

Kiedy w życiu nie kierujesz się własnymi odczuciami, kiedy nie kierujesz się własnymi filozofiami życiowymi, ale żyjesz według słów wypowiedzianych przez Boga, według zasad danych ci przez Boga, wypełniasz obowiązek powierzony ci przez Niego i kroczysz ścieżką praktyki, którą powinieneś kroczyć, ścieżką objawioną ci przez Boga, robiąc to, co powinieneś robić niezależnie od tego, jak Bóg cię traktuje lub czy zwraca na ciebie uwagę, wówczas Bóg cię uzna. Kiedy już spełniłeś te warunki – kiedy rozpoznałeś tożsamość Stwórcy, przyjąłeś odpowiedzialną postawę wobec swojego obowiązku oraz postawę umożliwiającą ci zmianę na lepsze odnośnie do tego, jak podchodzić do prawdy – wówczas Bóg wykona w tobie dzieło osądzania i karcenia, i od tego zacznie się twoje zbawienie.

Adaptacja na podstawie: Tylko pozbywając się własnych pojęć możesz wkroczyć na właściwą ścieżkę wiary w Boga (3), w: Słowo, t. 3, Rozmowy Chrystusa dni ostatecznych