850 Realność i piękno Boga
Ⅰ
Bóg odział w skóry Adama i Ewę.
Bóg jawi się w tym obrazie jako ich rodzic.
Jako Stworzyciel, otoczył ich opieką,
zadbał o najbliższe Mu stworzenia.
Człowiek widzi w tym pokorę, czułość i troskę Boga.
Człowiek widzi, jak Bóg jest odpowiedzialny i troskliwy.
To może być prosta rzecz, niewarta wzmianki.
Jednak ci, którzy mają niejasny obraz Boga,
zyskują cenny wgląd w to, jak rzeczywisty jest Bóg.
Widzą jak piękny, widzą jak wierny
i jak pokorny jest Bóg.
Ⅱ
Gdy Bóg tak czyni, ludzie nie widzą Jego
wzniosłości, władzy ani tajemnicy,
a już w szczególności nie dostrzegają
Jego gniewu i majestatu. (nie widzą, nie)
Człowiek widzi w tym pokorę, czułość i troskę Boga.
Człowiek widzi, jak Bóg jest odpowiedzialny i troskliwy.
To może być prosta rzecz, niewarta wzmianki.
Jednak ci, którzy mają niejasny obraz Boga,
zyskują cenny wgląd w to, jak rzeczywisty jest Bóg.
Widzą jak piękny, widzą jak wierny
i jak pokorny jest Bóg.
Ⅲ
Bóg traktował Adama i Ewę jak rodzic swe dzieci.
Kochał ich, otaczał troską,
jak rodzic w ludzkim świecie.
Jego miłość była rzeczywista.
Nie patrzył z wysokości,
nie wywyższał się nad człowiekiem,
On sam zrobił dla nich odzienie.
To może być prosta rzecz, niewarta wzmianki.
Jednak ci, którzy mają niejasny obraz Boga,
zyskują cenny wgląd w to, jak rzeczywisty jest Bóg.
Widzą jak piękny, widzą jak wierny
i jak pokorny jest Bóg.
Na podstawie rozdziału „Boże Dzieło, Boże Usposobienie i Sam Bóg I” w księdze „Słowo ukazuje się w ciele”