Bóg spogląda z wysoka na wszystkie rzeczy

i z wysoka panuje nad wszystkimi.

Równocześnie Bóg zesłał swoje zbawienie na ziemię.

Bóg cały czas spogląda z ukrycia,

na każdy ruch człowieka, na wszystko, co on mówi i robi.

Bóg zna człowieka jak własną kieszeń.

Ukrycie to siedziba Boga,

a firmament to łoże, na którym spoczywa.

Siły szatana nie mogą dosięgnąć Boga,

bo On jest pełen majestatu, sprawiedliwości i sądu.

Bóg stawiał swe stopy na wszystkich rzeczach,

rozciągał swój wzrok na cały wszechświat.

I Bóg chodził pomiędzy ludźmi,

kosztował słodyczy, goryczy

i wszystkich smaków ludzkiego świata.

Jednak ludzie tak naprawdę nigdy Go nie rozpoznali,

ani nie widzieli, gdy przechadzał się.

Ponieważ Bóg był cichy

i nie dokonywał żadnych nadprzyrodzonych czynów,

nikt Go nigdy naprawdę nie zobaczył.

Teraz nie jest tak, jak było kiedyś:

Bóg dokona rzeczy,

których świat przez wieki nigdy nie widział,

Bóg wypowie słowa,

których ludzie przez wieki nigdy nie słyszeli,

ponieważ On chce,

żeby cała ludzkość poznała Boga w ciele.

Adaptacja na podstawie: Słowa Boże dla całego wszechświata, rozdz. 5, w: Słowo, t. 1, Pojawienie się Boga i Jego dzieło