Autorstwa Becky, Stany Zjednoczone

Katastrofy na całym świecie stają się dzisiaj coraz poważniejsze. Programy informacyjne pełne są historii na temat epidemii, trzęsień ziemi, powodzi i suszy. Czy kiedykolwiek pomyślałeś sobie: „Przepowiednie powrotu Pana się wypełniły, czemu więc jeszcze nie powitaliśmy Pana? Jeśli nic się nie zmieni, to czy i nas nie pochłonie kataklizm, gdy nadejdzie wielki ucisk? Kiedy w końcu Pan zabierze nas do królestwa niebieskiego?”.

Czy gdy zostaniemy pochwyceni, rzeczywiście będziemy uniesieni do nieba?

Wielu wierzących w Pana przeczytało w Biblii te słowa: „Potem my, którzy pozostaniemy żywi, razem z nimi będziemy porwani w obłoki, w powietrze, na spotkanie Pana, i tak zawsze będziemy z Panem” (1Tes 4:17). Pragną oni zostać uniesieni do nieba i spotkać Pana, kiedy nadejdzie. Ale w rzeczywistości słowa te nie zostały wypowiedziane przez Pana Jezusa ani nie są one proroctwem z Księgi Objawienia. Są to tylko słowa apostoła Pawła. Czy słuszne jest poleganie na słowach Pawła w kwestii powitania powracającego Pana? Czy słowa Pawła mogą reprezentować słowa Pana? To, w jaki sposób nadchodzą dni ostateczne i w jaki sposób zabiera On do królestwa tych, którzy w Niego wierzą, jest dziełem Samego Boga. Paweł był jedynie apostołem, który szerzył przesłanie Pana; jak miałby wiedzieć takie rzeczy? Powitanie nadejścia Pana jest niezwykle ważną sprawą, w której powinniśmy polegać jedynie na słowach Pana Jezusa. Pan Jezus powiedział: „Ojcze nasz, który jesteś w niebie, niech będzie uświęcone twoje imię. Niech przyjdzie twoje królestwo, niech się dzieje twoja wola na ziemi, tak jak w niebie” (Mt 6:9-10). Z kolei Księga Objawienia zawiera następujące proroctwa: „A ja, Jan, zobaczyłem święte miasto, nowe Jeruzalem, zstępujące z nieba od Boga (…). I usłyszałem donośny głos z nieba: Oto przybytek Boga jest z ludźmi i będzie mieszkał z nimi. Oni będą jego ludem, a sam Bóg będzie z nimi i będzie ich Bogiem” (Obj 21:2-3). „Królestwa świata stały się królestwami naszego Pana i jego Chrystusa i będzie królować na wieki wieków” (Obj 11:15). Użyte w tych proroctwach słowa „zstępujące z nieba od Boga”, „przybytek Boga jest z ludźmi.” oraz „Królestwa świata stały się królestwami naszego Pana i jego Chrystusa”. pokazują, że Bóg ustanowi swoje królestwo na ziemi i że miejsce przeznaczenia, które zaaranżował dla człowieka, także znajduje się na ziemi. Czyż nasze ciągłe pragnienie bycia uniesionymi do nieba nie opiera się na naszych własnych pojęciach i wyobrażeniach? I czyż nie oznacza kroczenia ścieżką, która oddala nas od Boga?

Czym jest pochwycenie przed nadejściem wielkiego ucisku?

W rzeczywistości Bóg nigdy nie mówił o uniesieniu ludzi do nieba, i możemy to wywnioskować na podstawie faktów Bożego dzieła. Na początku Bóg stworzył z prochu człowieka i umieścił go w raju, gdzie człowiek mieszkał i we właściwy sposób czcił Boga. Również w czasach Noego Bóg nie uniósł jego i jego rodziny do nieba, aby uchronić ich przed potopem; zamiast tego nakazał Noemu podjąć praktyczne działania i zbudować arkę na ziemi. Pod koniec Wieku Prawa ludziom groziło niebezpieczeństwo bycia skazanymi na śmierć za naruszanie Bożych praw. Bóg nie uniósł ich do nieba, aby uzyskać ofiarę za grzechy, ale zamiast tego osobiście stał się ciałem i przybył na ziemię, gdzie został nawet ukrzyżowany za ludzkość, wybawiając ją od grzechu. Na tej podstawie widzimy, że to na ziemi Bóg stale wykonuje dzieło dla zbawienia człowieka, kierując życiem ludzkości i prowadząc ją, by Go czciła. Nasza ciągła tęsknota za tym, by zostać uniesionymi do nieba, jest w oczywisty sposób niezgodna z wolą Boga!

Niektórzy z was mogą nie mieć jasności co do tego, co właściwie oznacza „bycie pochwyconym”. Aby to zrozumieć, zobaczmy najpierw, co mówią słowa Boga. Bóg powiedział: „Ludzie wyobrażają sobie, że »być pochwyconym« to znaczy zostać zabranym z niskiego do wysokiego miejsca. To poważny błąd. Bycie pochwyconym odnosi się do przeznaczenia i wybrania przeze Mnie. Jest skierowane ku tym wszystkim, których przeznaczyłem i wybrałem. Ci, którzy uzyskali status pierworodnego syna, status synów lub ludu, wszyscy są tymi, którzy zostali pochwyceni. Jest to bardzo niezgodne z ludzkimi pojęciami. Ci, którzy mają udział w Moim domu w przyszłości, są wszystkimi, którzy zostali pochwyceni, aby być przede Mną. Jest to bezwzględna prawda, która nigdy się nie zmienia i której nikt nie może obalić. Jest to kontratak przeciwko szatanowi. Każdy, kogo przeznaczyłem, zostanie pochwycony, aby być przede Mną” (Wypowiedzi Chrystusa na początku, rozdz. 104, w: Słowo, t. 1, Pojawienie się Boga i Jego dzieło). Słowa te mówią nam, że bycie pochwyconym to nie, jak to sobie wyobrażaliśmy, bycie wziętym do nieba, by spotkać Pana; oznacza to natomiast bycie zdolnym do zaakceptowania i posłuszeństwa wobec nowego dzieła Boga po tym, jak usłyszy się Jego głos, oraz podążanie śladami Baranka i przyjście przed oblicze Boga, gdy przybywa On na ziemię i dokonuje dzieła. Tylko to jest prawdziwym pochwyceniem. Jest dokładnie tak, jak wtedy, gdy Pan Jezus przyszedł, aby dokonać dzieła odkupienia: Piotr, Samarytanka, Jakub i inni rozpoznali głos Pana, kiedy usłyszeli Jego słowa, i ustalili, że jest On Mesjaszem, którym miał nadejść. W rezultacie dostąpili Pańskiego zbawienia i wszyscy zostali uniesieni przed oblicze Pana w czasie Wieku Łaski. Wszyscy, którzy w dniach ostatecznych witają powracającego Pana i przyjmują obecne dzieło Boga, są tymi, którzy idą śladami Baranka i którzy zostają wyniesieni przed oblicze Pana!

Jak zostać pochwyconym przed nadejściem wielkiego ucisku?

Co zatem powinniśmy zrobić, aby powitać Pana i zostać pochwyconymi przed nadejściem katastrofy? Zostało to przepowiedziane dawno temu w Biblii, kiedy Pan Jezus powiedział: „Mam wam jeszcze wiele do powiedzenia, ale teraz nie możecie tego znieść. Lecz gdy przyjdzie on, Duch prawdy, wprowadzi was we wszelką prawdę. Nie będzie bowiem mówił sam od siebie, ale będzie mówił to, co usłyszy, i oznajmi wam przyszłe rzeczy” (J 16:12-13). W 2 i 3 rozdziale Księgi Objawienia wielokrotnie powtarza się proroctwo: „Kto ma uszy, niech słucha, co Duch mówi do kościołów”. Z kolei w rozdziale 3, wers 20 czytamy: „Oto stoję u drzwi i pukam. Jeśli ktoś usłyszy mój głos i otworzy drzwi, wejdę do niego i spożyję z nim wieczerzę, a on ze mną”. Słowo Boże mówi: „Skoro szukamy śladów Boga, musimy szukać Bożej woli, słów Bożych, Jego wypowiedzi – bo tam, gdzie są nowe słowa Boże, tam jest Jego głos, a tam, gdzie są ślady Jego obecności, tam są uczynki Boga. Tam, gdzie jest wyraz Bożej obecności, tam Bóg się pojawia, a tam, gdzie On się pojawia, tam istnieje prawda, droga, życie” (Dodatek 1: Pojawienie się Boga zapoczątkowało nowy wiek, w: Słowo, t. 1, Pojawienie się Boga i Jego dzieło). Słowa Boga mówią nam, że jeśli chcemy powitać Pana, to kluczowe jest poszukiwanie dzieła i słów Boga. Nic nie jest ważniejsze niż szukanie, gdzie znajdują się dzisiaj wypowiedzi Ducha Świętego do kościołów i gdzie ukazuje się dzisiaj i wykonuje dzieło Bóg. Jeśli nie weźmiemy na siebie poszukiwań śladów Boga, jeśli nie będziemy przykładać wagi do słuchania głosu Boga, a zamiast tego będziemy biernie wpatrywać się w chmury na niebie, bezczynnie czekając, aż Pan przyjdzie i weźmie nas w powietrze, to czyż myśli tego rodzaju nie są nazbyt fantastyczne? I czyż nie bylibyśmy wtedy na zawsze niezdolni do tego, by powitać Pana, ostatecznie zaprzepaszczając szansę na to, że nas pochwyci?

Gdzie zatem są ślady Pana? I gdzie Bóg wypowiada swoje słowa? Dzisiaj jedynie Kościół Boga Wszechmogącego otwarcie niesie ludzkości świadectwo o tym, że Pan już powrócił, i jest nim wcielony Bóg dni ostatecznych, Bóg Wszechmogący. Bóg Wszechmogący wypowiedział miliony słów, ujawnił liczne prawdy i tajemnice, jak również wyjawił nam trwający sześć tysięcy lat Boży plan zarządzania, tajemnicę wcielenia i tajemnice Biblii. Wypowiedział on także słowa, aby osądzić i obnażyć ludzkość, oraz ujawnił prawdziwe fakty naszego zepsucia z rąk szatana i nasze różnorakie szatańskie skłonności. Akceptując Boże słowa sądu i karcenia, poznajemy nasze własne zepsucie i widzimy, że wszystko, co ujawniamy, to nasze szatańskie skłonności: arogancja, egoizm, podłość, zdradliwość i podstępność, i że brak nam sumienia i rozumu. Słowa Boga całkowicie nas przekonały, przepełnieni żalem padamy przed Bogiem na twarz i posiadamy odrobinę wiedzy na Jego sprawiedliwego i świętego usposobienia; w naszym sercu rodzi część dla Boga i posłuszeństwo wobec Niego, a w głębi naszej duszy potwierdzamy, że wszystko, co wyraził Bóg Wszechmogący, jest prawdą i potrafi obmyć i przemienić ludzi.

Słowa Boga Wszechmogącego rozpowszechniają się dzisiaj wśród ludzkości. Wielu należących do różnych wyznań chrześcijańskich ludzi, którzy prawdziwie wierzą i szczerze kochają prawdę, usłyszało głos Boga, zostało obudzonych przez Jego słowa i powróciło przed Jego tron. Cieszą się oni podlewaniem i duchowym pokarmem Jego słów i czują, jaką władze i moc mają te słowa; ustalili już oni, że Bóg Wszechmogący jest Panem Jezusem, który powrócił. Są oni tymi, którzy są pochwyceni przed nadejściem wielkiego ucisku! Przeczytajmy fragment słów Boga Wszechmogącego! „Mój głos rozlegnie się po całej ziemi; pragnę, zwracając się do Mego wybranego ludu, mówić do niego jeszcze więcej. Podobnie jak potężne gromy, które wstrząsają górami i rzekami, wypowiadam Moje słowa do całego wszechświata i do ludzkości. Stąd też słowa w Moich ustach stały się skarbem człowieka, i wszyscy ludzie je sobie cenią. Błyskawica jaśnieje ze Wschodu aż po Zachód. Słowa Moje są takie, że człowiek niechętnie z nich rezygnuje, a jednocześnie uważa je za niezgłębione, lecz tym bardziej się z nich raduje. Jak nowo narodzone dziecko, wszyscy ludzie są zadowoleni i radośni, świętując Moje przyjście. Za pomocą Mego głosu sprowadzę wszystkich ludzi przede Mnie. Od tej chwili wejdę uroczyście pomiędzy ród ludzki, aby zaczął Mnie czcić. Dzięki chwale, którą promienieję, i dzięki słowom na Moich ustach sprawię, że wszyscy ludzie przyjdą przede Mnie i zobaczą, że błyskawica jaśnieje ze Wschodu, i że Ja również zstąpiłem na »Górę Oliwną« Wschodu. Zobaczą, że już od dawna jestem na ziemi, nie jako Syn Żydów, ale jako Błyskawica ze Wschodu. Dawno już bowiem zostałem wskrzeszony i odszedłem spośród ludzi i pojawiłem się ponownie w chwale pośród nich. Ja jestem Tym, który był czczony niezliczone wieki temu, i Ja jestem również niemowlęciem porzuconym przez Izraelitów niezliczone wieki temu. Jestem ponadto chwalebnym Bogiem Wszechmogącym obecnego wieku! Niechaj wszyscy przyjdą przed Mój tron i ujrzą Moje chwalebne oblicze, usłyszą Mój głos i przyjrzą się Moim czynom. Oto jest cała Moja wola; oto zakończenie i punkt kulminacyjny Mojego planu, jak również cel Mojego zarządzania. Niechaj czci Mnie każdy naród, każdy język Mnie wyznaje, każdy człowiek pokłada wiarę we Mnie, a każdy lud niechaj będzie Mi poddany!” (Obwieszczenie siedmiu gromów – proroctwo, że ewangelia królestwa rozpowszechni się po całym wszechświecie, w: Słowo, t. 1, Pojawienie się Boga i Jego dzieło).

Co czujesz po przeczytaniu tego fragmentu słów Boga? Czyż w twoim sercu nie pojawiła się ekscytacja? Czy czujesz, że są to słowa Stwórcy przemawiającego do całej ludzkości? Czy czujesz, że Bóg składa nam teraz świadectwo o tym, że już powrócił? Cokolwiek możesz czuć, stoi teraz przed nami pilne zadanie: musimy być pannami mądrymi, słuchać słów wypowiedzianych przez Boga Wszechmogącego i z otwartym umysłem szukać Jego dzieła dni ostatecznych. Nie ma żadnej innej ścieżki do tego, by zostać pochwyconym przed nadejściem wielkiego ucisku!

Uwaga redaktora: W czasach takich, jak te, gdy na świat spadła kastrofa, wielu ludzi pragnie powitać powracającego Pana oraz pochwycenia przed nadejściem wielkiego ucisku, by zasiąść do uczty z Panem i otrzymać Jego ochronę i opiekę. Czy przeczytanie tego tekstu nie wskazało ci drogi do pochwycenia przed nadejściem wielkiego ucisku? Mamy nadzieję, że także podzielisz się tym tekstem z braćmi i siostrami, aby więcej ludzi mogło niebawem dostąpić pochwycenia i powitać Pana. Jeśli masz jakiekolwiek pytania, możesz skontaktować się z nami o dowolnej porze, a my odezwiemy się do ciebie tak szybko, jak to tylko możliwe.