Od redakcji: W ostatnich latach zjawisko niebieskie zwane „krwawym księżycem” pojawiało się często. Różne katastrofy, takie jak pandemie, trzęsienia ziemi, głód są coraz gorsze. Proroctwa biblijne dotyczące dni ostatecznych już zostały wypełnione, zbliża się wielki i straszny dzień Jahwe. Nadchodzą wielkie katastrofy, jak zatem powinniśmy powitać powrót Pana? Ten artykuł zawiera odpowiedź.

Zgodnie z przewidywaniami ekspertów, 16 maja 2022 na niebie widoczne będzie krwawe zaćmienie kwiatowego Księżyca. W istocie cudowne zjawiska, takie jak krwawe księżyce i superksiężyce, pojawiają się w ostatnich latach bardzo często: na przykład krwawe księżyce w 2011 i 2013 roku, seria czterech krwawych księżyców, które pojawiły się w 2014 i 2015 roku, niebiesko-krwawy superksiężyc z 2018 roku, który pojawił się także 152 lata temu, oraz krwawy wilczy superksiężyc, który pojawił się 21 stycznia 2019 roku, w doskonały sposób łącząc w sobie trzy zjawiska astronomiczne: superksiężyc, krwawy księżyc i księżyc wilka. Księżyc ten został okrzyknięty najbardziej olśniewającym zjawiskiem astronomicznym. Poza tym rzadkie zjawisko pojawiło się 26 maja 2021 roku – krwawy superksiężyc widoczny podczas pełnego zaćmienia Księżyca.

Wielu proroków przepowiadało, że pojawienie się krwawych księżyców zapowiada nadejście nadzwyczajnych i wielkich zdarzeń. Wielu znawców Biblii mocno wierzy, że krwawe księżyce są wypełnieniem przepowiedni z Księgi Joela 2:29-31: „Również na sługi i na służebnice w tych dniach wyleję Mojego ducha. I pokażę cuda w niebie i na ziemi, krew i ogień, i słupy dymu. Słońce stanie się ciemnością, a księżyc – krwią, przed nadejściem wielkiego i strasznego dnia Jahwe”. Również w Apokalipsie Świętego Jana 6:12 czytamy: „I zobaczyłem, gdy otworzył szóstą pieczęć, a oto nastąpiło wielkie trzęsienie ziemi i słońce stało się czarne jak włosiany wór, a księżyc stał się jak krew”. „Wielki i straszny dzień” wspomniany w przepowiedni z Księgi Joela odnosi się do wielkich katastrof. Wszyscy widzimy, że w ostatnich kilku latach liczba katastrof wzrasta. Często dochodzi do takich zdarzeń jak trzęsienia ziemi, klęski głodu, epidemie i powodzie, które obserwujemy z przerażeniem. Sytuacja na świecie jest chaotyczna i nieustannie się zmienia, często wybuchają wojny, dochodzi do gwałtownych incydentów i ataków terrorystycznych, które się nasilają; atmosfera planety ociepla się i cały czas pojawiają się ekstremalne zjawiska pogodowe i astronomiczne. Znaki dni ostatnich prorokowane w Biblii pojawiały się jeden po drugim i nadeszły wielkie nieszczęścia. Jak więc powinniśmy powitać Pana i uzyskać Jego zbawienie? Pan Jezus powiedział: „Moje owce słuchają mego głosu i ja je znam, a one idą za Mną” (J 10:27). „Mam wam jeszcze wiele do powiedzenia, ale teraz nie możecie tego znieść. Lecz gdy przyjdzie on, Duch prawdy, wprowadzi was we wszelką prawdę” (J 16:12-13). Przepowiednia ta pojawia się wielokrotnie w rozdziałach 2. i 3. Apokalipsy Świętego Jana: „Kto ma uszy, niech słucha, co Duch mówi do kościołów”. Z tych proroctw widzimy, że Bóg wypowie słowa i wykona nowy etap dzieła w dniach ostatecznych, aby oczyścić i zbawić ludzi oraz wprowadzić ludzi do królestwa Bożego. Tylko słuchając głosu Boga, tęskniąc za pojawieniem się Boga i Jego dziełem dni ostatecznych oraz szukając tego, możemy powitać powrót Pana Jezusa, uzyskać możliwość bycia zbawionym i udoskonalonym przez Boga oraz udać się z Bogiem do pięknego miejsca przeznaczenia. W przeciwnym razie stracimy Boże zbawienie, wpadniemy w wielkie nieszczęścia dni ostatecznych, zostaniemy odrzuceni i ukarani. Oto, co mówi o tym Bóg:

Wszelkiego rodzaju katastrofy spadną jedna po drugiej; wszystkie narody i miejsca doświadczą nieszczęść: zaraza, głód, powódź, susza i trzęsienia ziemi są wszędzie. Te katastrofy nie zdarzają się tylko w jednym lub dwóch miejscach, ani też nie ustaną w ciągu jednego lub dwóch dni; przeciwnie, będą obejmować coraz większe obszary i będą coraz bardziej dotkliwe. W tym czasie jedna po drugiej występować będą wszelkiego rodzaju plagi insektów i rozpowszechni się zjawisko kanibalizmu. Oto Mój sąd nad wszystkimi narodami i ludami.

(Wypowiedzi Chrystusa na początku, rozdz. 65, w: Słowo, t. 1, Pojawienie się Boga i Jego dzieło)

Na rozległym obszarze świata oceany stale zamulają się, stając się polami, które zalewane są przez oceany, i tak w kółko. Z wyjątkiem Tego, który dzierży całkowitą władzę nad wszystkimi rzeczami, nikt nie jest w stanie przewodzić tej ludzkości i kierować nią. Nie ma żadnego mocarza, który by się trudził czy poczynił przygotowania dla tej ludzkości. Tym bardziej zaś nie ma nikogo, kto mógłby poprowadzić ją ku jej świetlanemu przeznaczeniu i uwolnić ją od ziemskich niesprawiedliwości. Bóg ubolewa nad przyszłością ludzkości, smuci się jej upadkiem i cierpi z uwagi na to, że ludzkość krok po kroku zmierza ku zagładzie ścieżką, z której nie ma odwrotu. Nikt nigdy się nie zastanowił, dokąd może zmierzać ludzkość, która złamała Bogu serce i się Go wyrzekła, aby podążać za złym. Właśnie z tego powodu nikt nie przeczuwa gniewu Bożego, nikt nie szuka sposobu, aby przypodobać się Bogu, ani nie próbuje się do Niego zbliżyć, a co więcej, nikt nie stara się zrozumieć Jego smutku i bólu. Nawet usłyszawszy Jego głos, człowiek podąża wciąż własną drogą, uparcie oddala się od Boga, unika Bożej łaski i opieki oraz stroni od Jego prawdy, woląc zaprzedać się szatanowi, wrogowi Boga. A kto choć raz zastanowił się nad tym, jak też Bóg postąpi – jeśli człowiek nadal trwać będzie w swym zatwardziałym uporze – wobec tej ludzkości, która Go porzuciła, nie oglądając się nawet za siebie? Nikt nie wie, że przyczyną powtarzających się upomnień i nawoływań Boga jest to, że ma On już w swoich rękach gotową katastrofę, jakiej wcześniej nie bywało, a która będzie wprost nie do zniesienia dla ludzkiego ciała i duszy. Katastrofa ta nie jest bowiem karą tylko dla ciała, lecz także dla duszy. Musisz wiedzieć jedno: kiedy Boży plan nie dojdzie do skutku, kiedy upomnienia i nawoływania Boga nie zostaną wyrównane, jakąż wściekłość to w Nim roznieci? Nie będzie to przypominać niczego, czego doświadczyło lub o czym choćby słyszało dotąd którekolwiek z Jego stworzeń. Dlatego powiadam ci, że katastrofa ta pozbawiona jest precedensu i nigdy też się nie powtórzy. Bożym zamysłem jest bowiem tylko ten jeden raz stworzyć ludzkość i tylko ten jeden raz ją zbawić. Jest to zatem pierwszy i zarazem ostatni raz. Dlatego nikt nie jest w stanie zrozumieć misternych zamiarów oraz żarliwego wyczekiwania, z jakim Bóg tym razem zbawia ludzkość.

(Bóg jest źródłem ludzkiego życia, w: Słowo, t. 1, Pojawienie się Boga i Jego dzieło)

Dzieło Boga prze naprzód jak potężne fale. Nikt nie może Go powstrzymać i nikt nie może zatrzymać Jego marszu. Tylko ci, którzy słuchają uważnie słów Boga, szukają Go i pragną Bożej obecności, mogą podążać w ślad za Nim i przyjąć Bożą obietnicę. Ci, którzy tego nie robią, zostaną poddani należytej karze i spotka ich przytłaczająca katastrofa.

(Dodatek 2: Bóg kieruje losem całej ludzkości, w: Słowo, t. 1, Pojawienie się Boga i Jego dzieło)