Każdy wie, że 2000 lat temu Pan Jezus pojawił się i działał w Judei, by odkupić ludzkość – nawoływał: „Pokutujcie, przybliżyło się bowiem królestwo niebieskie” (Mt 4:17). Wyraził wiele prawd, objawił wiele znaków i cudów i wstrząsnął ludem Judei. Wyżsi przywódcy judaizmu widzieli, jaką władzę i moc miały dzieła i słowa Pana Jezusa, i że wciąż zyskiwał wyznawców. Poczuli, że dzieło Jezusa zagraża ich statusowi, więc zaczęli wynajdywać rzeczy przeciw Niemu, wymyślali plotki i kłamstwa, potępiali Go i zabraniali innym podążać za Nim. To, że Jezus jako Syn Człowieczy nie miał formy duchowej, jeszcze bardziej ich rozzuchwalało. Przez to, że Jego dzieło i słowa wykraczały poza prawo, zaciekle Go potępiali, ścigali i przybili do krzyża. Zasłużyli na Boże potępienie i karę, a naród Izraela zniknął na 2000 lat. Teraz Jezus powrócił w dniach ostatecznych jako wcielony Bóg Wszechmogący, wyraża prawdy i dokonuje dzieła osądzania, począwszy od domu Bożego, by obmyć i w pełni zbawić ludzkość. Ludzie różnych wyznań, którzy tęsknią za pojawieniem się Boga, czytali słowa Boga Wszechmogącego, poznali głos Boga i zwrócili się ku Niemu. Lecz wielu przywódców religijnych nie chce tego przyjąć. Ich dobre owce opuściły stado, a ich status jest zagrożony, czego nie umieją znieść. Wymyślają różne kłamstwa, by zaprzeczyć pojawieniu się i dziełu Boga Wszechmogącego, ze wszystkich sił wprowadzają w błąd wierzących i powstrzymują ich od poznania prawdziwej drogi. Mówią, że Pan Jezus już odkupił ludzi, że Boże dzieło zbawienia jest ukończone i że pochwyci wierzących, gdy powróci. Nie ma już dzieła zbawienia. Krzyczą nawet: „Jeśli Pan powróci i nie zabierze nas do królestwa, to tak naprawdę nie jest Panem! Wcielony Pan, który dokonuje dzieła osądzania, nie może być prawdziwym Panem! Okaże się Panem, w którego wierzymy, jeśli zostaniemy pochwyceni!”. Zwłaszcza gdy widzą, że Bóg Wszechmogący nie ma formy duchowej, lecz jest zwykłym Synem Człowieczym, są jeszcze bardziej krnąbrni, ostrzej Go potępiają i bluźnią Mu. Wspólnie z partią komunistyczną aresztują wierzących, którzy głoszą ewangelię. Swoimi czynami ponownie ukrzyżowali Boga. Zastanówcie się. Czemu świat religijny neguje i potępia każdy etap Bożego dzieła? To dlatego, że szatan dogłębnie zdeprawował ludzi. Wszyscy mają szatańską naturę, nienawidzą prawdy i mają jej dość. Innym powodem jest to, że ludzie nie rozumieją dzieła Boga, więc uważają Jego dzieło zbawienia ludzkości za prostsze niż jest. Wiemy, iż Izraelici wierzyli, że po zakończeniu dzieła Boga w Wieku Prawa by zyskać zbawienie, mają tylko przestrzegać prawa, a gdy przyjdzie Mesjasz, zabierze ich do królestwa. I co się stało? Pan Jezus przyszedł, a naród żydowski kazał Go ukrzyżować. Ci z Wieku Łaski sądzili, że wraz z odkupieniem Jezusa zyskali przebaczenie grzechów i zbawienie raz na zawsze, więc gdy Pan powróci, zabierze ich prosto do królestwa. I co się stało? Bóg Wszechmogący przyszedł, a świat religijny wespół z reżimem szatana ponownie chce Go ukrzyżować. Sądzą, że gdy Pan Jezus skończył swoje dzieło, ukończył Boże dzieło zbawienia. Czy to jednak prawda?

W sumie każdy nowy krok dzieła Boga przepowiedziano znacznie wcześniej. Gdy Jezus przyszedł, by dokonać dzieła odkupienia, był zapowiedziany przez proroków. „Oto dziewica pocznie i urodzi syna, i nazwie go Emmanuel” (Iz 7:14). „Dziecko bowiem narodziło się nam, syn został nam dany. Na jego ramieniu spocznie władza, a nazwą go imieniem: Cudowny, Doradca, Bóg Mocny, Ojciec Wieczności, Książę Pokoju” (Iz 9:6). A Boże dzieło osądzania w dniach ostatecznych zapowiedziane jest w Biblii przynajmniej 200 razy. Spójrzcie, co powiedział Pan Jezus: „Kto mną gardzi i nie przyjmuje moich słów, ma kogoś, kto go sądzi: słowo, które ja mówiłem, ono go osądzi w dniu ostatecznym” (J 12:48). „Bo Ojciec nikogo nie sądzi, lecz cały sąd dał Synowi” (J 5:22). A Piotr w swoim liście: „Nadszedł bowiem czas, aby sąd rozpoczął się od domu Bożego” (1P 4:17). Jeśli jest się zainteresowanym dziełem Boga, łatwo można znaleźć jego podstawy i przestać agresywnie i niezłomnie dążyć do przybicia Go do krzyża. Już samo to pokazuje, jak dogłębnie szatan zdeprawował ludzi. Wszyscy ludzie mają szatańską naturę, więc można śmiało rzec, że ludzie są wrogami Boga. Wszyscy to dostrzegamy: od Wieku Prawa przez odkupienie Jezusa w Wieku Łaski aż do dni ostatecznych, kiedy Bóg Wszechmogący dokonuje dzieła osądzania w ciele, by ukończyć dzieło tych wieków – to jasne, że Boże dzieło zbawienia ludzi składa się z trzech etapów. Czemu Jego dzieło zbawienia musi się odbyć w trzech etapach? To coś, czego ludzie nie umieją pojąć i co doprowadza wielu do potępienia dzieła Boga. Konsekwencje są poważne. Właśnie dlatego omawiamy dziś powód, dla którego Bóg dokonuje dzieła w trzech etapach.

W dniach ostatecznych dzieło Boga Wszechmogącego ujawniło wszystkie tajemnice Jego planu zarządzania. Przeczytajmy fragment słów Boga Wszechmogącego, by lepiej to zrozumieć. Bóg Wszechmogący mówi: „Trwające 6000 lat dzieło Bożego zarządzania dzieli się na trzy etapy: Wiek Prawa, Wiek Łaski i Wiek Królestwa. Wszystkie te trzy etapy dzieła mają na celu zbawienie ludzkości, czyli służą zbawieniu ludzkości, która została poddana głębokiemu skażeniu przez szatana. Jednocześnie jednak służą one również temu, by Bóg mógł stoczyć walkę z szatanem. Tak samo, jak dzieło zbawienia dzieli się na trzy etapy, również walka z szatanem dzieli się na trzy etapy i te dwa aspekty Bożego dzieła prowadzone są równocześnie. Bój z szatanem jest rzeczywiście toczony, aby zbawić ludzkość, a ponieważ dzieło zbawienia ludzkości nie jest czymś, co może być skutecznie zakończone w jednym etapie, bój z szatanem jest również podzielony na etapy i okresy, a wojna prowadzona jest zgodnie z potrzebami człowieka i stopniem jego skażenia przez szatana. (…) Dzieło zbawienia człowieka składa się z trzech etapów, co oznacza, że bój z szatanem został podzielony na trzy etapy, aby pokonać go raz na zawsze. Jednak głęboka prawda o całym dziele walki z szatanem jest taka, że jej efekty osiąga się przez kilka etapów dzieła: obdarzenie człowieka łaską, stanie się ofiarą za ludzkie grzechy, przebaczenie grzechów człowieka, podbicie człowieka i uczynienie go doskonałym” (Przywrócenie normalnego życia człowieka i doprowadzenie go do cudownego miejsca przeznaczenia, w: Słowo, t. 1, Pojawienie się Boga i Jego dzieło). Widzimy, że Boże dzieło zbawienia przebiega w trzech etapach. To dzieło Jahwe w Wieku Prawa, dzieło odkupienia Pana Jezusa z Wieku Łaski i dzieło osądzania Boga Wszechmogącego w dniach ostatecznych w Wieku Królestwa. Te trzy etapy dzieła składają się na całe Boże dzieło zbawienia, tak Bóg stopniowo wybawia ludzi od sił szatana i chce w pełni nas pozyskać. Każdy etap ma głębokie znaczenie. To nieodzowne dzieło w Bożym planie zarządzania dla zbawienia ludzi i kluczowe elementy procesu wybawienia skażonej ludzkości od grzechu i sił szatana.

Dalej chciałbym krótko opisać trzy etapy dzieła Boga w oparciu o Jego własne słowa. Najpierw pierwszy krok w Bożym dziele zbawienia człowieka – dzieło w Wieku Prawa. Wiemy, że zanim Bóg dokonał dzieła w Wieku Prawa, ludzie byli zupełnie naiwni. Nie wiedzieli, jak czcić Boga ani jak żyć na ziemi. Nieustannie grzeszyli i obrażali Boga, a nawet nie wiedzieli, czym jest grzech. By pomóc ludziom zdystansować się od grzechu i żyć należycie, Bóg rozpoczął dzieło Wieku Prawa. Przeczytajmy fragment słów Boga o tym. „Podczas Wieku Prawa Jahwe dał wiele przykazań Mojżeszowi, aby przekazał je Izraelitom, którzy wyszli za nim z Egiptu. Te przykazania zostały dane przez Jahwe Izraelitom i nie miały żadnego związku z Egipcjanami; miały one ograniczać Izraelitów i Jahwe użył przykazań, by postawić im wymagania. Czy przestrzegali szabatu, czy szanowali swoich rodziców, czy czcili bożków, i tak dalej – według tych zasad byli uznawani za grzesznych lub sprawiedliwych. Wśród nich znaleźli się tacy, których poraził ogień Jahwe, niektórzy zostali ukamienowani na śmierć, a niektórzy otrzymali błogosławieństwo od Jahwe, a zależało to od tego, czy przestrzegali tych przykazań. Ci, którzy nie przestrzegali szabatu, byli kamienowani na śmierć. Kapłani, którzy nie przestrzegali szabatu, byli rażeni ogniem Jahwe. Tych, którzy nie okazywali szacunku swoim rodzicom, również kamienowano na śmierć. To wszystko zostało nakazane przez Jahwe. On ustanowił swoje przykazania i prawa, aby ludzie, których prowadził w życiu, słuchali Go i byli posłuszni Jego słowu, a nie buntowali się przeciwko Niemu. Użył tych praw, aby utrzymać nowonarodzoną ludzką rasę pod kontrolą, by tym lepiej położyć fundament pod swoje przyszłe dzieło. I tak, na podstawie dzieła, które wykonał Jahwe, pierwszy wiek nazwano Wiekiem Prawa” (Dzieło w Wieku Prawa, w: Słowo, t. 1, Pojawienie się Boga i Jego dzieło). W Wieku Prawa Jahwe wydał wiele praw i przykazań, ucząc ludzi, jak czcić Boga i jak przykładnie żyć. Gdy przestrzegali prawa, zyskali Bożą opiekę i błogosławieństwa, a gdy je naruszali, musieli składać ofiary, by zyskać przebaczenie grzechów. Inaczej czekały ich kara i potępienie od Boga. Ci z Wieku Prawa dobrze znali sprawiedliwość i gniew Boga, Jego nienaruszalne usposobienie oraz Jego miłosierdzie i błogosławieństwa. Dlatego wszyscy bali się Jahwe i przestrzegali Jego prawa i przykazań. Mieli Bożą opiekę i żyli przykładnie na ziemi. Zastanówmy się teraz nad tym: gdyby Bóg nie dokonał dzieła w Wieku Prawa, co by się stało z ludzkością? Bez ograniczeń prawa i Bożego przewodnictwa wszyscy ludzie popadliby w chaos i zostaliby pojmani przez szatana. Gdy Bóg dał ludziom prawo, dokonał niezwykle ważnego dzieła! Dzieło z Wieku Prawa nauczyło ludzi, czym jest grzech, a czym sprawiedliwość, i pokazało im, że grzech należy odkupić poprzez ofiarę. Pierwszy etap Bożego dzieła nie tylko sprowadził ludzi na właściwą drogę, ale przygotował też grunt, utorował drogę dla dzieła odkupienia z Wieku Łaski.

Pod koniec Wieku Prawa ludzie byli tak bardzo zdeprawowani przez szatana, że coraz bardziej grzeszyli i przestali kierować się prawem. Nie mieli dość ofiar za swoje grzechy, więc zgodnie z prawem groziło im potępienie i śmierć, dlatego w swojej niedoli wszyscy wzywali Boga. Tak więc Bóg sam stał się ciałem jako Pan Jezus i dokonał dzieła odkupienia, zaczynając Wiek Łaski, a kończąc Wiek Prawa. Przeczytajmy słowa Boga Wszechmogącego. „Podczas Wieku Łaski, Jezus przyszedł, aby odkupić całą upadłą ludzkość (a nie tylko Izraelitów). Okazał On człowiekowi miłosierdzie i łaskawość. Jezus, którego człowiek ujrzał w Wieku Łaski, był pełen czułej łaskawości i nieustannej miłości do człowieka, gdyż przyszedł On, aby ocalić ludzkość od grzechu. Potrafił On przebaczać ludziom ich grzechy do czasu, aż Jego ukrzyżowanie całkowicie odkupiło ludzkość od grzechu. W tym okresie Bóg objawił się człowiekowi z miłosierdziem i łaskawością – złożył On z siebie ofiarę za ludzkie grzechy i dał się za nie ukrzyżować, aby zostały na zawsze odpuszczone” (Dwa wcielenia dopełniają znaczenia wcielenia, w: Słowo, t. 1, Pojawienie się Boga i Jego dzieło). „Bez odkupienia, którego dokonał Jezus, ludzkość na zawsze żyłaby w grzechu, stałaby się potomstwem grzechu, potomkami demonów. Gdyby tak się stało, cały świat stałby się domostwem szatana, miejscem jego zamieszkania. Dzieło odkupienia wymagało jednak okazania ludzkości miłosierdzia i łaskawości; tylko za pomocą takich środków ludzkość mogła otrzymać przebaczenie i ostatecznie uzyskać prawo do tego, by zostać uczyniona pełną i zostać całkowicie pozyskana przez Boga. Bez tego etapu dzieła, obejmujący sześć tysięcy lat plan zarządzania nie mógłby posunąć się do przodu. Gdyby Jezus nie został ukrzyżowany, gdyby jedynie uzdrawiał chorych i egzorcyzmował demony, ludzie nie uzyskaliby całkowitego przebaczenia za swoje grzechy. W przeciągu trzech i pół roku, podczas których Jezus wykonywał swoje dzieło na ziemi, ukończył On jedynie połowę swojego dzieła odkupienia; później, poprzez to, że został przybity do krzyża i stał się na podobieństwo grzesznego ciała, przez to, że został przekazany złemu, ukończył dzieło ukrzyżowania i zapanował nad przeznaczeniem ludzkości. Jezus odkupił ludzkość dopiero wtedy, gdy został oddany w ręce szatana. Przez trzydzieści trzy i pół roku cierpiał na ziemi, był wyśmiewany, obmawiany i porzucany, tak że nawet nie miał gdzie się położyć, nie miał gdzie odpocząć, a później został ukrzyżowany: całe Jego jestestwo – święte i niewinne ciało – zostało przybite do krzyża. Cierpiał w każdy możliwy sposób. Ci, którzy posiadali władzę, drwili z Niego i biczowali Go, a żołnierze nawet pluli Mu w twarz; a jednak pozostał cichy i wytrwał aż do końca, bezwarunkowo podporządkowując się aż do śmierci, poprzez którą odkupił całą ludzkość. Dopiero wtedy pozwolono Mu odpocząć. Dzieło, które wykonał Jezus, reprezentuje jedynie Wiek Łaski; nie reprezentuje ono Wieku Prawa ani nie jest substytutem dzieła dni ostatecznych. Taka jest istota dzieła Jezusa w Wieku Łaski, drugiego wieku, przez który przeszła ludzkość – Wieku Odkupienia” (Prawdziwa historia stojąca za dziełem Wieku Odkupienia, w: Słowo, t. 1, Pojawienie się Boga i Jego dzieło). Gdy Jezus żył wśród nas, nawoływał: „Pokutujcie, przybliżyło się bowiem królestwo niebieskie” (Mt 4:17). Nauczył ludzi się spowiadać i pokutować, kochać innych jak samych siebie, przebaczać siedemdziesiąt siedem razy, kochać Boga całym sercem, duszą i umysłem, czcić Boga w duchu i prawdzie i nie tylko. Słowa Jezusa pokazały ludziom wolę Boga i dały im wyraźny cel i kierunek w wierze. Był to krok poza ograniczenia prawa i przepisów. Pokazał wiele znaków i czynił cuda, uzdrawiał chorych, wypędzał demony i przebaczał grzechy. Był pełen tolerancji i cierpliwości. Każdy mógł poczuć miłość i miłosierdzie Boga, ujrzeć Jego piękno i zbliżyć się do Niego. W końcu przybito Pana Jezusa do krzyża i stał się nieustającą ofiarą za grzech, raz na zawsze przebaczając nam grzechy. Potem ludzie musieli tylko je wyznać Panu i pokutować, by zostały przebaczone i by oni nie zostali potępieni i ukarani zgodnie z prawem. Mogli stawać przed Bogiem w modlitwie i cieszyć się pokojem, radością oraz błogosławieństwami od Pana. To jasne, że dzieło odkupienia Jezusa jest błogosławieństwem dla ludzi, pozwala nam żyć i prosperować do dziś.

Skoro więc Pan Jezus dokończył swoje dzieło i wykupił nas ze szponów szatana, czy Boże dzieło zbawienia jest zakończone? Czy to znaczy, że nie potrzebujemy już Bożego dzieła zbawienia? Odpowiedź brzmi nie. Dzieło Boga jeszcze trwa. Ludzie wciąż potrzebują kolejnego etapu Jego dzieła zbawienia. Pan Jezus odkupił ludzi i odpuścił nam grzechy, lecz nie uleczył naszej grzesznej natury. Kierujemy się swoją grzeszną naturą i zepsuciem. Cały czas kłamiemy i grzeszymy. Buntujemy się i sprzeciwiamy Panu, nie wcielamy w życie Jego słów. W kółko grzeszymy, spowiadamy się i znów grzeszymy, zmagamy się z grzechem. Nikt nie ucieknie od więzów i ograniczeń grzechu. Czy więc ludzie, których więzi grzech, mogą zostać pochwyceni do królestwa bez sądu i obmycia? Na pewno nie. Bóg jest święty. „Bez świętości nikt nie ujrzy Pana” (Hbr 12:14). On nigdy nie pozwoli wejść do królestwa tym, którzy nadal grzeszą i sprzeciwiają się Mu. Dlatego Pan zapowiedział, że wróci po skończeniu dzieła odkupienia. Powrót Pana Jezusa ma uleczyć naszą grzeszną naturę, zbawić nas od grzechu, byśmy się uświęcili i weszli do królestwa Bożego. Jak powiedział Pan Jezus: „Mam wam jeszcze wiele do powiedzenia, ale teraz nie możecie tego znieść. Lecz gdy przyjdzie on, Duch prawdy, wprowadzi was we wszelką prawdę” (J 16:12-13). „Uświęć ich w twojej prawdzie. Twoje słowo jest prawdą” (J 17:17). W Objawieniu zapowiadano też: „Mówiącego donośnym głosem: Bójcie się Boga i oddajcie mu chwałę, bo przyszła godzina jego sądu” (Obj 14:7). Widzimy, że po powrocie Pan Jezus wyraża prawdy i dokonuje dzieła osądzania, prowadzi ludzi do poznania wszystkich prawd. To pełne wybawienie ludzkości od grzechu i sił szatana, wprowadzenie do królestwa Bożego. Już dawno temu Bóg zaplanował ten etap dzieła – ostatni w swoim planie zarządzania. Przeczytajmy słowa Boga Wszechmogącego, by lepiej zrozumieć ten aspekt prawdy.

Bóg Wszechmogący mówi: „Chociaż Jezus wykonał wiele pracy wśród ludzi, jedynie wypełnił dzieło odkupienia całej ludzkości i stał się ofiarą za grzech człowieka; nie wyzwolił go od jego zepsutego usposobienia. Pełne uwolnienie człowieka od wpływu szatana wymagało nie tylko tego, by Jezus wziął na siebie grzechy człowieka i stał się ofiarą za grzechy, ale także wymagało od Boga, aby dokonał większego dzieła, by całkowicie uwolnić człowieka od jego usposobienia, które zepsuł szatan. A więc teraz, gdy grzechy człowieka zostały mu przebaczone, Bóg powrócił w ciele, aby wprowadzić człowieka w nowy wiek, i rozpoczął dzieło karcenia i osądzania, które wyniosło człowieka do wyższego królestwa. Wszyscy, którzy podporządkują się Jego panowaniu, będą się cieszyć wyższą prawdą oraz otrzymają większe błogosławieństwa. Będą prawdziwie żyć w świetle oraz zyskają prawdę, drogę i życie” (Przedmowa, w: Słowo, t. 1, Pojawienie się Boga i Jego dzieło).

„Poprzez ofiarę za grzechy człowiek uzyskał wybaczenie swoich grzechów, gdyż dzieło ukrzyżowania już się dokonało i Bóg pokonał szatana. Niemniej zepsute usposobienie człowieka wciąż w nim tkwi i człowiek nadal może grzeszyć i opierać się Bogu, a Bóg jeszcze nie pozyskał ludzkości. Dlatego na tym etapie swego dzieła Bóg posługuje się słowem, żeby obnażyć zepsute usposobienie człowieka, sprawiając, że ten praktykuje zgodnie z właściwą ścieżką. Obecny etap ma większe znaczenie niż poprzedni, a zarazem jest bardziej owocny, gdyż teraz to właśnie słowo bezpośrednio zasila życie człowieka i umożliwia całkowite odnowienie usposobienia człowieka; jest to o wiele bardziej wszechstronny etap dzieła. Dlatego wcielenie w dniach ostatecznych stanowi dopełnienie znaczenia wcielenia Boga i doprowadza do całkowitego zakończenia Boskiego planu zarządzania, którego celem jest zbawienie człowieka” (Tajemnica Wcielenia (4), w: Słowo, t. 1, Pojawienie się Boga i Jego dzieło).

„Chrystus dni ostatecznych używa różnych prawd, by uczyć człowieka, obnażyć jego istotę, szczegółowo analizować jego słowa i uczynki. Te słowa obejmują różne prawdy, takie jak ludzki obowiązek, w jaki sposób człowiek powinien okazywać posłuszeństwo Bogu, w jaki sposób powinien okazywać Mu wierność, jak człowiek powinien urzeczywistniać zwykłe człowieczeństwo, a także mądrość i usposobienie Boże i tak dalej. Te słowa są w całości nakierowane na istotę człowieka i jego skażone usposobienie. W szczególności słowa, które pokazują, jak człowiek z pogardą odrzuca Boga, są wypowiadane w odniesieniu do tego, jak człowiek ucieleśnia szatana i siłę wrogą wobec Boga. Podejmując swe dzieło sądu, Bóg nie ujawnia natury człowieka w zaledwie kilku słowach. On obnaża ją, rozprawia się z nią oraz ją przycina przez długi okres czasu. Wszystkie te różne metody obnażania jej, rozprawiania się z nią oraz przycinania nie mogą być zastąpione zwykłymi słowami, ale prawdą, której człowiek wcale nie posiada. Tylko takie metody mogą być uznane za sąd. Tylko poprzez sąd tego rodzaju człowiek może się podporządkować i w pełni przekonać do Boga, a ponadto może zdobyć prawdziwe poznanie Boga. To, do czego doprowadza dzieło sądu, to zrozumienie przez człowieka prawdziwego Bożego oblicza oraz prawdy o swoim własnym buncie. Dzieło osądzania pozwala człowiekowi zdobyć duże zrozumienie woli Bożej, celu Bożego dzieła oraz tajemnic, które są dla niego niepojęte. Pozwala też człowiekowi rozpoznać i zaznajomić się ze swoją skażoną istotą oraz ze źródłem swego skażenia, a także odkryć własną brzydotę. Wszystkie te efekty wywołuje dzieło sądu, bo istota tego dzieła to tak naprawdę odkrywanie prawdy, drogi i życia Bożego przed wszystkimi tymi, którzy w Niego wierzą. Ta praca jest dziełem sądu dokonywanym przez Boga” (Chrystus dokonuje dzieła sądu za pomocą prawdy, w: Słowo, t. 1, Pojawienie się Boga i Jego dzieło).

Widzimy, czemu Bóg dokonuje dzieła osądzania w dniach ostatecznych. Dzięki dziełu odkupienia Pan Jezusa przebaczono nam grzechy, lecz nasza grzeszna natura tkwi głęboko w nas. Bóg musi wyrazić więcej prawd i dokonać dzieła osądzania, by całkiem obmyć i zbawić ludzkość. To znaczy, że przez swoje dzieło Pan Jezus umożliwił Boże dzieło osądzania w dniach ostatecznych, które jest kluczową, centralną częścią całego Bożego dzieła zbawienia. Jest też naszą jedyną drogą do pełnego zbawienia i wejścia do królestwa. Gdy zamknie się ten etap dzieła, nasze skażone usposobienie zostanie obmyte, przestaniemy grzeszyć i opierać się Bogu. Będziemy umieli słuchać i kochać Boga, a On ukończy dzieło zbawienia ludzkości. To będzie zakończenie Jego 6000-letniego planu zarządzania. Bóg Wszechmogący pojawił się i zaczął działać w dniach ostatecznych, skończył Wiek Łaski i rozpoczął Wiek Królestwa. Wyraża wszystkie prawdy potrzebne do obmycia i zbawienia ludzkości. Nie tylko ujawnia wszystkie tajemnice Bożego planu zarządzania, ale też sądzi i demaskuje szatańską naturę człowieka i skłonności przeciwne Bogu, ujawnia nasze pojęcia dotyczące Boga i błędne przekonania w wierze. Daje nam też ścieżkę do wyzwolenia z grzechu i pełnego zbawienia, i nie tylko. Jego słowa są bezcenne! By zostać oczyszczonymi i w pełni zbawionymi, ludzie muszą posiąść te rzeczywistości prawdy, a Bóg nigdy nie wypowiedział tych słów w Wieku Prawa czy w Wieku Łaski. To ścieżka do życia wiecznego, którą Bóg nam daje w dniach ostatecznych. Wielu ludzi wybranych przez Boga doświadcza Jego sądu, dostrzega prawdę o swoim zepsuciu i szatańskiej naturze przeciwnej Bogu, zaczyna dobrze rozumieć Jego sprawiedliwe, nienaruszalne usposobienie i rozwija cześć wobec Boga. W końcu uwalniają się z kajdan grzechu i zaczynają żyć jak prawdziwi ludzie. Niosą niesamowite świadectwo o uwolnieniu się od grzechu i triumfu nad szatanem. Wybrani przez Boga wiedzą, że Jego dzieło osądzania w dniach ostatecznych jest Jego ostatecznym zbawieniem ludzkości! Bez tego dzieła nie dostrzeglibyśmy prawdy o swoim zepsuciu, nie wiedzielibyśmy skąd się bierze nasz grzech i nie dalibyśmy rady obmyć i zmienić swoich skażonych skłonności. Bóg Wszechmogący już stworzył grupę zwycięzców przed katastrofami, a Jego ewangelia o królestwie rozchodzi się po całym świecie. Fakty pokazują, że Bóg Wszechmogący pokonał szatana, zyskał pełnię chwały i ukończył swój 6000-letni plan zarządzania. Rozpoczęły się wielkie katastrofy, a w nich ukarani i zniszczeni zostaną wszyscy ci, którzy sprzeciwiają się Bogu. Natomiast ci osądzeni i obmyci będą przez Niego chronieni podczas katastrof. Wtedy nastanie nowe niebo i ziemia – królestwo Chrystusa objawi się na ziemi, a ci, którzy pozostaną, będą ludem Bożym, który będzie żyć wiecznie w królestwie Bożym, ciesząc się błogosławieństwami Boga i tym, co obiecał. To spełnia proroctwa z Objawienia: „Królestwa świata stały się królestwami naszego Pana i jego Chrystusa i będzie królować na wieki wieków” (Obj 11:15). „I usłyszałem donośny głos z nieba: Oto przybytek Boga jest z ludźmi i będzie mieszkał z nimi. Oni będą jego ludem, a sam Bóg będzie z nimi i będzie ich Bogiem. I otrze Bóg wszelką łzę z ich oczu, i śmierci już nie będzie ani smutku, ani krzyku, ani bólu nie będzie, bo pierwsze rzeczy przeminęły” (Obj 21:3-4).

Teraz dostrzegamy, jak cenne i praktyczne są trzy etapy dzieła Boga! Każdy ma rozwiązać problem grzechu człowieka i zrealizować jeden cel – krok po kroku wybawić ludzi z mocy szatana i od grzechu, byśmy mogli wejść do królestwa Bożego i zyskać Jego błogosławieństwa i to, co obiecał. Każdy etap dzieła wiąże się z kolejnym, każdy kolejny etap opiera się na poprzednim, a jest głębszy i wznioślejszy niż poprzedni. Są ze sobą powiązane, nierozerwalne i żaden nie działa bez pozostałych. Bez dzieła z Wieku Prawa nikt by nie wiedział, czym jest grzech, więc wszyscy tkwilibyśmy w nim, zdeptani przez szatana. Oderwałby nas od Boga i unicestwił. Bez dzieła odkupienia z Wieku Łaski ludzie ponieśliby karę za popełnianie zbyt wielu grzechów i już by nas nie było. A gdyby Bóg nie dokonał dzieła osądzania w dniach ostatecznych? Nie wyrwalibyśmy się z więzów grzechu ani nie bylibyśmy godni wejść do królestwa niebieskiego. Przez swoją grzeszność zostalibyśmy unicestwieni. Bez któregokolwiek z trzech etapów dzieła ludzkość należałaby do szatana i nie zyskałaby pełni zbawienia. Te trzy etapy dzieła stanowią pełny plan zarządzania Boga dla zbawienia człowieka. Każdy etap jest istotniejszy od poprzedniego, a wszystkie są zabiegami Boga o zbawienie ludzi. Dzięki temu widzimy wielką miłość Boga, zbawienie dla ludzkości, Jego mądrość i wszechmoc. Jak mówi Bóg Wszechmogący: „Mój cały plan zarządzania – plan zarządzania obejmujący sześć tysięcy lat – składa się z trzech etapów, czy też z trzech wieków: Wieku Prawa na początku; Wieku Łaski (który jest zarazem Wiekiem Odkupienia); i Wieku Królestwa dni ostatecznych. Treść Mojego dzieła w tych trzech wiekach różni się w zależności od natury każdego wieku, ale na każdym etapie odpowiada potrzebom człowieka – czy też, mówiąc bardziej precyzyjnie, jest ono wykonywane stosownie do podstępów, jakimi posługuje się szatan w wojnie, którą przeciw niemu prowadzę. Celem Mojego dzieła jest pokonanie szatana, uwidocznienie Mojej mądrości i wszechmocy, obnażenie wszystkich podstępów szatana, a tym samym zbawienie całej rasy ludzkiej, która żyje w jego domenie. Jest nim pokazanie Mojej mądrości i wszechmocy oraz ujawnienie nieznośnej ohydy szatana. Co więcej, jest nim sprawienie, aby istoty stworzone nauczyły się rozróżniania między dobrem i złem, sprawienie, że poznają, iż jestem Władcą wszystkich rzeczy i wyraźnie dostrzegą, że szatan jest wrogiem ludzkości, że jest nikczemnikiem i złem, oraz nauczenie ludzi rozróżniania z absolutną pewnością między dobrem i złem, prawdą i fałszem, świętością i plugastwem oraz wielkością i podłością. W ten sposób nieświadoma ludzkość stanie się zdolna do niesienia o Mnie świadectwa, że to nie Ja deprawuję ludzkość i że tylko Ja – Stwórca – mogę ją zbawić i obdarzyć ludzi rzeczami, które przyniosą im radość. Ludzie poznają wtedy, że jestem Władcą wszystkich rzeczy, a szatan jest tylko jednym ze stworzonych przeze Mnie bytów, który później zwrócił się przeciw Mnie. Mój obejmujący sześć tysięcy lat plan zarządzania podzielony jest na trzy etapy i ma przynieść skutek w postaci umożliwienia Moim stworzonym istotom niesienia świadectwa o Mnie, zrozumienie Mojej woli i poznanie, że jestem prawdą” (Prawdziwa historia stojąca za dziełem Wieku Odkupienia, w: Słowo, t. 1, Pojawienie się Boga i Jego dzieło).