Odpowiedź:

Zgodnie z Biblią wierzymy, że Bóg jest Stwórcą wszystkich rzeczy. Pozwala nam ona zobaczyć Jego cudowne czyny. A to dlatego, że Biblia jest świadectwem Bożych dzieł w przeszłości. Jest zapisem Jego słowa i dzieła oraz świadectwem człowieka w dwóch pierwszych epokach. Zatem Biblia jest oczywiście ważna dla naszej wiary. To prawda, gdyby nie Biblia, w jaki sposób człowiek zrozumiałby słowa Pana? Jak inaczej poznałby czyny Boga i zaczął rozwijać swoją prawdziwą wiarę? Jeśli nie czytalibyśmy Biblii, w jaki inny sposób poznalibyśmy świadectwa wszystkich świętych, którzy na przestrzeni wieków byli posłuszni Bogu? Zatem czytanie Biblii jest konieczne do praktykowania wiary i żaden z wyznawców Pana nie może się bez niej obejść. Można powiedzieć, że ten, który odchodzi od Biblii, nie może wierzyć w Pana. Święci na przestrzeni wieków potwierdzili ten fakt. Nikt nie zaprzecza wartości Biblii, jeśli chodzi o praktykowanie wiary. Zatem, wszyscy święci na przestrzeni wieków byli zgodni, że Biblia jest bardzo ważna i powinna być czytana. Niektórzy powiedzą, że czytanie Biblii i modlenie się są tak samo niezbędne jak dwie nogi są potrzebne do chodzenia. Ale Pan Jezus powiedział, „Badajcie Pisma; sądzicie bowiem, że w nich macie życie wieczne, a one dają świadectwo o mnie. A jednak nie chcecie przyjść do mnie, aby mieć życie” (J 5:39-40). Niektórzy ludzie są tym zdezorientowani. Myślą, że skoro Biblia zawiera słowo Boże i świadectwo człowieka, czytanie Biblii powinno dawać człowiekowi życie wieczne. Dlaczego więc Pan Jezus powiedział, że życie wieczne nie kryje się w Biblii? Tak naprawdę, wcale nie jest tak trudno to pojąć. Jeśli zrozumiemy tajniki dzieła Bożego w Wieku Prawa i Wieku Łaski i to, co się w każdym z nich dokonało, będziemy potrafili zrozumieć, dlaczego nie możemy dostąpić życia wiecznego poprzez Biblię. Najpierw przyjrzyjmy się Wiekowi Prawa. W tym wieku Jahwe ustanowił prawa i przykazania, których człowiek miał przestrzegać. Jego słowa miały przewodzić nowo narodzonej ludzkości. Słowa te nie uwzględniały zmian w sposobie ludzkiego życia. Zatem w Wieku Prawa Bóg chciał, aby ludzie przestrzegali praw i przykazań oraz podążali za nimi. Choć słowa te stanowiły prawdę, to odzwierciedlały prawdę bardzo podstawową. W Wieku Łaski słowa i dzieło Pana Jezusa skupiały się bardziej na odkupieniu. Jego słowa dotyczyły odkupienia i uczyły ludzi, że powinni wyznać swoje grzechy, żałować za nie i powstrzymywać się od czynienia zła; uczyły również tego, jak się modlić i wymagały, aby człowiek kochał Pana całym swoim sercem i duszą, a bliźniego swego jak siebie samego; żeby był tolerancyjny i cierpliwy oraz żeby przebaczał innym siedemdziesiąt siedem razy, itd. Wszystko to zawiera droga pokuty. Zatem czytając Biblię, pojmujemy dzieło Boga w Wieku Prawa i Wieku Łaski. Dowiadujemy się, że wszystkie rzeczy zostały stworzone przez Boga, i tego, jak mamy żyć na ziemi i wielbić Boga. Rozumiemy, czym jest grzech, kim są wybrańcy Boga, a kto zostaje przez Boga przeklęty. Dowiadujemy się, w jaki sposób wyznawać nasze grzechy i odbywać pokutę. Uczymy się pokory, wyrozumiałości i przebaczenia, a także tego, jak przyjąć krzyż i podążać za Panem. Dowiadujemy się o bezgranicznym miłosierdziu i litości Pana Jezusa. Uczymy, że tylko stając przed Panem Jezusem w wierze, będziemy cieszyć się Jego obfitą łaską i prawdą. Słowa i dzieło Boga z Wieku Prawa i Wieku Łaski, tak jak zostało to zapisane w Biblii, były prawdą wypowiadaną przez Boga zgodnie z Jego planem i potrzebami ludzkości w danym czasie. Prawdy te spowodowały, że człowiek przyswoił sobie pewne dobre zachowania, ale nie były one zdolne usunąć korzenia grzechu, zmienić usposobienia człowieka ani pozwolić ludzkości na osiągnięcie oczyszczenia, zbawienia i udoskonalenia. Dlatego słowa wypowiedziane przez Pana Jezusa w tym wieku, mogą być tylko nazywane drogą pokuty, a nie drogą życia wiecznego.

Czym jest zatem droga życia wiecznego? Droga życia wiecznego jest drogą prawdy, która pozwala człowiekowi żyć wiecznie, drogą, która pozwala człowiekowi odrzucić pęta jego własnej grzesznej natury, zmienić jego usposobienie i zyskać prawdę, prawdę jako życie, uwolnić się spod wpływu szatana i żyć w zgodzie z Chrystusem. Pozwala ona człowiekowi poznać i szanować Boga oraz być Mu posłusznym, aby nigdy więcej nie zgrzeszyć, nie sprzeciwić się Bogu ani Go nie zdradzić. Tylko drogę, która przyniesie takie skutki, możemy nazwać drogą życia wiecznego. Człowiek umiera na skutek grzechu. Jeśli człowiek osiągnie prawdę jako życie i rozstrzygnie problem swojego grzechu, wtedy Bóg oczywiście pobłogosławi go życiem wiecznym. Zatem tylko poprzez otrzymanie zbawienia w dniach ostatecznych możemy cieszyć się drogą życia wiecznego, którą Bóg nas obdarował. I powiedział do niej Jezus: „Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem. Kto we mnie wierzy, choćby i umarł, będzie żył. A każdy, kto żyje i wierzy we mnie, nigdy nie umrze” (J 11:25-26). Dowodzi to, że śmierć i życie człowieka są w rękach Boga. Ma On władzę nad nimi, a żaden człowiek nie może odmienić swojego losu. Wyłącznie ci, którzy osiągają zbawienie, przyjmując dzieło Boga w dniach ostatecznych oraz zdobywając prawdę jako własne życie, mogą dostąpić życia wiecznego. To absolutnie pewne. Tak więc, gdy Pan Jezus dokonał dzieła odkupienia w Wieku Łaski, obiecał, że powróci i powiedział: „Mam wam jeszcze wiele do powiedzenia, ale teraz nie możecie tego znieść. Lecz gdy przyjdzie on, Duch prawdy, wprowadzi was we wszelką prawdę. Nie będzie bowiem mówił sam od siebie, ale będzie mówił to, co usłyszy, i oznajmi wam przyszłe rzeczy” (J 16:12-13). Prawdy wyrażone przez Pana Jezusa, który powrócił, są jedyną drogą życia wiecznego, a to pokazuje, że Chrystus jest prawdą, drogą i życiem. Dlaczego Biblia nie zawiera drogi życia wiecznego? Głównie dlatego, że stanowi zapis dwóch poprzednich etapów dzieła Bożego, ale nie zawiera wszystkich prawd wyrażonych przez Boga w dniach ostatecznych w celu oczyszczenia i zbawienia ludzkości. Dlatego też Biblia nie zawiera drogi życia wiecznego. Nie zmniejsza to jednak znaczenia Biblii jako świadectwa o Bogu ani wpływu, jaki wywiera ona na czytelników. Właśnie dlatego, że świadectwo o Bogu zawarte w Biblii jest prawdziwe, dlatego, że stworzenie nieba, ziemi i wszystkich rzeczy przez Boga jest prawdą oraz dlatego, że świadectwo posłuszeństwa oraz lojalności wobec Boga składane przez pokolenia świętych jest prawdą, pozycja Biblii w ludzkich sercach nigdy nie uległa zachwianiu. Można by powiedzieć, że pokolenia świętych rozwijały się i dojrzewały dzięki podbudowie moralnej zapewnianej przez Biblię. Pomimo tego, że tkwiło w nich zepsute ludzkie usposobienie, ich szatańska natura wciąż istniała, a oni nie zostali tak naprawdę oczyszczeni, ich wiara w Boga i lojalność wobec Niego pozostawały niezachwiane. Wielu z nich zostało męczennikami dla Pana. Wszyscy stworzyli o Nim piękne i donośne świadectwo. Takie efekty ma dzieło Boże w Wieku Prawa oraz Wieku łaski. Jest dla nas wszystkich rzeczą oczywistą, że tych, którzy wierzą w Pana, są niezliczone rzesze. Chociaż nie zostali oczyszczeni, ich życiowe usposobienie nie uległo zmianie i brak im prawdziwego zrozumienia Boga, to jednak ich wiara jest autentyczna. Bóg ich nie opuścił, tylko czeka na powrót Pana w dniach ostatecznych, gdy zostaną oni uniesieni przed Jego oblicze, oczyszczeni oraz udoskonaleni. Tym sposobem wszyscy, którzy autentycznie wierzą w Pana i miłują prawdę, zostaną przez Boga obdarzeni drogą życia wiecznego w dniach ostatecznych. Teraz już rozumiemy, dlaczego Biblia nie może dać nam życia wiecznego, prawda?

fragment książki „Klasyczne pytania i odpowiedzi o ewangelia królestwa”