Ⅰ

Bóg wcielony działał przez lata, mówił wiele.

Zaczął od prób wśród swych sług.

Proroctwa wygłasza, zaczyna sądzić,

używa próby śmierci, by oczyszczać.

Następnie prowadzi ludzi na właściwy wiary tor,

wypowiadając słowa,

dostarczając ludziom całej prawdy,

walcząc z wszelkimi ludzkimi pojęciami.

Później daje człowiekowi nadziei garść,

by mógł zobaczyć, co czeka go,

że Bóg i człowiek wejdą ramię w ramię do dobrego miejsca,

do dobrego miejsca przeznaczenia.

Choć ludzie to stworzenia Boże,

a szatan skaził wszystkich z nich,

choć to nędznicy bez wartości,

a ich natura taka właśnie jest,

Bóg nie potraktuje ich przez pryzmat

ich istoty ani zasłużonej kary.

Jego słowa są surowe, lecz dla ludzi

miłosierny jest, tolerancyjny jest.

Ⅱ

Choć Boże dzieło odbywa się zgodnie z planem,

odpowiada też potrzebom człowieka.

Nie jest dokonywane przypadkowo.

Wszystko odbywa się dzięki Bożej mądrości.

Z powodu miłości, swojej miłości,

Bóg traktuje wszystkich tych zepsutych ludzi

z powagą i z całą swą mądrością,

ani trochę się nimi nie bawi.

Zwróć uwagę na Boży ton, na to, co mówi.

To czasem niesie dyskomfort lub próby.

Jego słowa czasem uspokajają ludzi.

Bóg jest troskliwy i pamięta o nich.

Choć ludzie to stworzenia Boże,

a szatan skaził wszystkich z nich,

choć to nędznicy bez wartości,

a ich natura taka właśnie jest,

Bóg nie potraktuje ich przez pryzmat

ich istoty ani zasłużonej kary.

Jego słowa są surowe, lecz dla ludzi

miłosierny jest, tolerancyjny jest.

Ⅲ

Uważnie i powoli rozważ to!

Gdyby Bóg nie żałował wszystkich,

nie był tolerancyjny, łaskawy,

czy mówiłby niezliczoną ilość słów, by zbawiać?

ze śpiewnika „Podążaj za Barankiem i śpiewaj nowe pieśni”