Ⅰ

To Boże dzieło przemienia

usposobienie człowieka.

Bez takich zmian człowiek nie może

być świadkiem, podobać się Bogu.

To zmiana usposobienia

dowodzi wyzwolenia od szatana.

Taki człowiek staje się wzorem,

Bogu podoba się, jest świadkiem.

Ludzie, którzy świadczą o Bogu,

muszą Go dobrze znać.

Tylko takie świadectwo jest rzeczywiste,

zawstydza szatana.

Bóg używa tych, którzy Go poznali

przez Jego srogie napomnienia,

przez sąd, któremu poddał ich,

by nieśli świadectwo o Nim.

Używa zepsutych i tych, co

zmienili swe usposobienie,

zyskując błogosławieństwa,

by nieśli świadectwo o Nim.

Ⅱ

Dziś Bóg wcielony jest na ziemi,

by wykonać swoje dzieło.

Wymaga, by człowiek Go znał,

posłusznie niósł o Nim świadectwo.

Wymaga, by znał Jego praktyczne dzieło,

był Mu posłuszny wbrew pojęciom ludzkim,

by świadczył o dziele zbawienia

i podboju ludzi przez Boga.

Ludzie, którzy świadczą o Bogu,

muszą Go dobrze znać.

Tylko takie świadectwo jest rzeczywiste,

zawstydza szatana.

Bóg używa tych, którzy Go poznali

przez Jego srogie napomnienia,

przez sąd, któremu poddał ich,

by nieśli świadectwo o Nim.

Używa zepsutych i tych, co

zmienili swe usposobienie,

zyskując błogosławieństwa,

by nieśli świadectwo o Nim.

Ⅲ

Nie trzeba Mu chwały z ludzkich ust

ani świadectwa szatańskiego rodzaju,

którego nie zbawił Bóg, którego Bóg nie zbawił.

Prawdziwe świadectwo o Nim

mogą nieść ci, co Go znają;

tylko ci przemienieni

nadają się do tego.

Bóg używa tych, którzy Go poznali

przez Jego srogie napomnienia,

przez sąd, któremu poddał ich,

by nieśli świadectwo o Nim.

Używa zepsutych i tych, co

zmienili swe usposobienie,

zyskując błogosławieństwa,

by nieśli świadectwo o Nim.

ze śpiewnika „Podążaj za Barankiem i śpiewaj nowe pieśni”