Ⅰ

Prawda jest najprawdziwszym z życiowych aforyzmów

i dla wszystkich najważniejsza jest.

Prawda jest najprawdziwszym z życiowych aforyzmów

i dla wszystkich najważniejsza jest.

Nazywa się życiowym aforyzmem

gdyż jest tym, o co człowieka prosi Bóg,

i jest dziełem, które osobiście czyni On,

czynionym osobiście przez Niego.

To nie jest powiedzenie wynikłe z czegoś

ani słynny cytat kogoś wielkiego,

lecz wypowiedź do ludzkości od Mistrza na ziemi i w niebie.

Wypowiedź do ludzkości od Mistrza na ziemi i w niebie.

Ⅱ

Praktykowanie prawdy to spełnianie obowiązku,

i wypełnianie tego, czego wymaga Bóg.

Istotą tego wymogu jest najprawdziwsza prawda,

a nie jakaś pusta, nieosiągalna doktryna.

Nazywa się życiowym aforyzmem

gdyż jest tym, o co człowieka prosi Bóg,

i jest dziełem, które osobiście czyni On,

czynionym osobiście przez Niego.

To nie jest powiedzenie wynikłe z czegoś

ani słynny cytat kogoś wielkiego,

lecz wypowiedź do ludzkości od Mistrza na ziemi i w niebie,

wypowiedź do ludzkości.

Ⅲ

To nie są słowa podsumowane przez człowieka,

ale właściwe życie Boga, Boga samego.

To nie jest powiedzenie wynikłe z czegoś

ani słynny cytat kogoś wielkiego,

lecz wypowiedź do ludzkości od Mistrza na ziemi i w niebie.

Wypowiedź do ludzkości od Mistrza na ziemi i w niebie,

od Mistrza na ziemi i w niebie.

ze śpiewnika „Podążaj za Barankiem i śpiewaj nowe pieśni”