Ⅰ

Zbudźcie się, bracia! Zbudźcie się, siostry!

Dzień Boży nadchodzi.

Czas jest życiem, chwytajcie czas.

Ta chwila jest już blisko!

Jeśli nie zdacie egzaminu,

możecie go powtórzyć.

Lecz wiedzcie, że dzień Boży nie odwlecze się.

Bóg ponagla was swoimi dobrymi słowami.

Oglądacie kres czasów, nadchodzą katastrofy.

Co jest dla was ważne? Życie czy cielesność?

Teraz nadszedł czas, by się nad tym zastanowić.

Ⅱ

Jak żałośni są ludzie; biedni, ślepi i okrutni.

Stronicie od słowa Boga.

Czy mówi On na próżno?

Skąd wasza opieszałość?

O czym wy myśleliście?

Do kogo waszym zdaniem mówi Bóg?

Wierzcie w Boga, waszego Zbawcę, Wszechmogącego!

Czuwajcie! Stracony czas nie wróci.

Nie ma lekarstwa na żal.

Jakich słów ma użyć Bóg?

Czy nie są one warte waszej uwagi

i waszego namysłu, i waszego namysłu?

ze śpiewnika „Podążaj za Barankiem i śpiewaj nowe pieśni”