Wcielony Bóg nazywany jest Chrystusem, a Chrystus jest ciałem przywdzianym przez Ducha Bożego. Ciało to nie przypomina żadnego cielesnego człowieka. Różnica polega na tym, że Chrystus nie jest z krwi i kości, lecz jest inkarnacją Ducha. Ma w sobie zarówno zwykłe człowieczeństwo, jak i całkowitą boskość. Jego boskości nie posiada żaden człowiek. Jego zwykłe człowieczeństwo podtrzymuje wszystkie Jego zwykłe działania podejmowane w ciele, podczas gdy Jego boskość wykonuje dzieło samego Boga. Czy to Jego człowieczeństwo, czy boskość, jedno i drugie poddaje się woli Ojca Niebieskiego. Istotą Chrystusa jest Duch, to znaczy boskość. Dlatego też Jego istotą jest sam Bóg; ta istota nie udaremni swojego własnego dzieła, a On nie może uczynić nic, co zniszczyłoby Jego własne dzieło, ani też nigdy nie wypowie żadnych słów, które są niezgodne z Jego własną wolą. Dlatego wcielony Bóg z pewnością nigdy nie wykona żadnego działania, które udaremniłoby Jego własne zarządzanie. To wszystko powinien zrozumieć każdy człowiek. Istotą dzieła Ducha Świętego jest zbawianie człowieka i działanie przez wzgląd na Boże zarządzanie. Podobnie dzieło Chrystusa to zbawianie ludzi i działanie przez wzgląd na wolę Bożą. Zważywszy, że Bóg staje się ciałem, wypełnia On swoją istotę w swoim ciele, tak że Jego ciało wystarcza do wykonania Jego dzieła. Dlatego całe dzieło Ducha Bożego zostało zastąpione przez dzieło Chrystusa w chwili wcielenia i sednem całego dzieła w czasie wcielenia jest dzieło Chrystusa. Nie można go łączyć z dziełem z jakiegokolwiek innego wieku. A ponieważ Bóg staje się ciałem, działa w ramach tożsamości swojego ciała; jako że przychodzi w ciele, później w ciele kończy dzieło, które powinien wykonać. Czy to Duch Boży czy Chrystus, obaj są samym Bogiem i On wykonuje dzieło, które powinien wykonać, i wykonuje posługę, którą powinien wykonać.

(Istotą Chrystusa jest posłuszeństwo woli Ojca Niebieskiego, w: Słowo, t. 1, Pojawienie się Boga i Jego dzieło)

Dzieło i ekspresja Chrystusa określają Jego istotę

Ⅰ

Dzieło i ekspresja Chrystusa określają Jego istotę. Z prawdą w sercu spełnia powierzoną Mu misję, czci Boga w niebie i woli Ojca szuka. Wszystko to płynie z Jego istoty, jak Jego naturalne objawienia. Zwane tak bo Jego ekspresja nie jest niczego kopią, nie bierze się z lat wykształcenia ani też nie bierze się z wiedzy. Chrystusa ekspresja, nie jest wyuczona. Chrystusa ekspresja nie zdobiona przez Niego jest. Chrystusa ekspresja, nie jest wyuczona. Chrystusa ekspresja immanentna z Bogiem jest.

Ⅱ

Człowiek przeczy Jego dziełu, ekspresji i człowieczeństwu, człowiek przeczy też Jego życiu w zwykłym człowieczeństwie, ale nikt nie może zaprzeczyć, że On naprawdę czci Boga w niebie. Nikt nie zaprzeczy, że On tu jest, by spełnić wolę Ojca niebieskiego. I nikt nie zaprzeczy szczerości, z jaką szuka On Boga Ojca. Może obraz Jego niemiły zmysłom, a to, co mówi sensacji nie wzbudza. A Chrystusowe dzieło nie wstrząsa tak niebem czy ziemią, jak ludzka wyobraźnia chciała by malować to. Chrystusa istota Bogu Ojcu posłuszna jest, ze szczerym sercem i oddaniem, posłuszna aż do śmierci. To Chrystusowa istota. Niewiarygodne to lecz rzeczywiste. Niewiarygodne to lecz rzeczywiste. Niewiarygodne to lecz rzeczywiste.

ze śpiewnika „Podążaj za Barankiem i śpiewaj nowe pieśni”