Wcielony Bóg nazywany jest Chrystusem, a Chrystus jest ciałem przywdzianym przez Ducha Bożego. Ciało to nie przypomina żadnego cielesnego człowieka. Różnica polega na tym, że Chrystus nie jest z krwi i kości, lecz jest inkarnacją Ducha. Ma w sobie zarówno zwykłe człowieczeństwo, jak i całkowitą boskość. Jego boskości nie posiada żaden człowiek. Jego zwykłe człowieczeństwo podtrzymuje wszystkie Jego zwykłe działania podejmowane w ciele, podczas gdy Jego boskość wykonuje dzieło samego Boga. Czy to Jego człowieczeństwo, czy boskość, jedno i drugie poddaje się woli Ojca Niebieskiego. Istotą Chrystusa jest Duch, to znaczy boskość. Dlatego też Jego istotą jest sam Bóg; ta istota nie udaremni swojego własnego dzieła, a On nie może uczynić nic, co zniszczyłoby Jego własne dzieło, ani też nigdy nie wypowie żadnych słów, które są niezgodne z Jego własną wolą. Dlatego wcielony Bóg z pewnością nigdy nie wykona żadnego działania, które udaremniłoby Jego własne zarządzanie. To wszystko powinien zrozumieć każdy człowiek. Istotą dzieła Ducha Świętego jest zbawianie człowieka i działanie przez wzgląd na Boże zarządzanie. Podobnie dzieło Chrystusa to zbawianie ludzi i działanie przez wzgląd na wolę Bożą. Zważywszy, że Bóg staje się ciałem, wypełnia On swoją istotę w swoim ciele, tak że Jego ciało wystarcza do wykonania Jego dzieła. Dlatego całe dzieło Ducha Bożego zostało zastąpione przez dzieło Chrystusa w chwili wcielenia i sednem całego dzieła w czasie wcielenia jest dzieło Chrystusa. Nie można go łączyć z dziełem z jakiegokolwiek innego wieku. A ponieważ Bóg staje się ciałem, działa w ramach tożsamości swojego ciała; jako że przychodzi w ciele, później w ciele kończy dzieło, które powinien wykonać. Czy to Duch Boży czy Chrystus, obaj są samym Bogiem i On wykonuje dzieło, które powinien wykonać, i wykonuje posługę, którą powinien wykonać.

(Istotą Chrystusa jest posłuszeństwo woli Ojca Niebieskiego, w: Słowo, t. 1, Pojawienie się Boga i Jego dzieło)

Chrystus w swojej istocie jest posłuszny woli Ojca Niebieskiego

Ⅰ

Duch jest istotą Chrystusa, a to oznacza boskość. Istotą Chrystusa jest Sam Bóg, co nie zakłóca Jego dzieła. On nie mógłby zrobić niczego, co zniszczyłoby Jego dzieło. Nie mógłby też wypowiedzieć słów sprzecznych z Jego wolą. Wcielony Bóg nie zahamuje swojego zarządzania. Bóg nie nosi w sobie buntu; istotą Boga jest dobro. On wyraża piękno, dobro, miłość. Nawet w ciele posłuszny jest Ojcu. Nawet za cenę własnego życia zawsze byłby gotów całym sercem.

Ⅱ

Nie ma w Bogu żadnej pychy, ani kłamstwa i arogancji. Choć dzieło trudne, a ciało słabe, On dzieła Boga nigdy nie wstrzyma. On nie porzuci woli Ojca w geście nieposłuszeństwa. Woli znosić cierpienia ciała niż sprzeciwić się woli Ojca. Człowiek sam decyduje, lecz Chrystus tak nie postępuje. Choć posiada On tożsamość Boga, to przecież szuka On woli Ojca, czyni, co Bóg powierza w ciele Mu. Tego człowiek nie mógłby osiągnąć.

Ⅲ

Każdy prócz Chrystusa może działać wbrew Bogu. Nikt nie może bezpośrednio wykonać dzieła Boga; nikt Bożego zarządzania nie udźwignie na swych barkach. Poddanie się woli Ojca jest istotą Chrystusa, a nieposłuszeństwo wobec Boga jest czymś właściwym szatanowi. To jest zasadnicza sprzeczność. Chrystus nie może mieć cech szatana. Człowiek nie czyni dzieła Boga, bo nie ma istoty Boga. Człowiek działa dla swej korzyści, a Chrystus spełnia wolę Ojca.

Podążaj za Barankiem i śpiewaj nowe pieśni