Bohaterka od dziecka miała trudności z ubieraniem myśli w słowa. Powierzono jej podlewanie nowych wierzących i zbudziły się w niej obawy, że ludzie będą patrzeć na nią z góry, bo nie ma daru wymowy. Na zgromadzeniach była bardzo nieśmiała i bała się odezwać choćby słowem. Często doświadczała stanów przygnębienia i udręki, przez co nie mogła normalnie wykonywać swoich obowiązków. Dzięki objawieniom zawartym w słowach Bożych uświadomiła sobie, w jaki sposób powinna postrzegać swoje wady i słabości, oraz odnalazła ścieżkę praktyki.