I

Boże, kiedy traktujesz mnie łagodnie, jestem zachwycony i odczuwam pocieszenie;

kiedy mnie karcisz, odczuwam jeszcze większe pocieszenie i radość.

Choć jestem słaby i znoszę niewypowiedziane cierpienie,

chociaż są łzy i smutek,

Ty wiesz, że ten smutek wynika z mojej buntowniczości i słabości.

Płaczę, bo nie mogę spełnić Twoich intencji;

odczuwam smutek i żal,

bo jestem niewystarczający wobec Twoich wymagań,

ale jestem gotów osiągnąć tę sferę,

jestem gotów uczynić wszystko, co tylko mogę, by Cię zadowolić.

II

Twoje karcenie przyniosło mi ochronę

i dało mi najlepsze zbawienie;

Twój sąd przyćmiewa Twoją tolerancję i cierpliwość.

Bez Twojego karcenia i sądu

nie cieszyłbym się Twoim miłosierdziem i życzliwością.

Dziś jeszcze wyraźniej dostrzegam, że Twoja miłość przekroczyła niebiosa

i przyćmiła wszystkie inne rzeczy.

Twoja miłość to nie tylko miłosierdzie i życzliwość;

to coś więcej – to karcenie i sąd.

Twoje karcenie i sąd dały mi tak wiele.

Bez Twojego karcenia i sądu ani jedna osoba nie zostałaby oczyszczona

i ani jedna osoba nie byłaby w stanie doświadczyć miłości Stwórcy.

Doświadczenia Piotra: jego znajomość karcenia i sądu, w: Słowo, t. 1, Pojawienie się Boga i Jego dzieło