Jestem niszczycielską pożogą i nie toleruję obrazy. Ponieważ wszyscy ludzie zostali stworzeni przeze Mnie, cokolwiek mówię i czynię, ludzie muszą być posłuszni i nie mogą się buntować. Ludzie nie mają prawa wtrącać się w Moje dzieło, a w szczególności nie są uprawnieni do analizowania tego, co jest dobre lub złe w Moim dziele i Moich słowach. Ja jestem Panem stworzenia, a istoty stworzone powinny z sercem pełnym szacunku dla Mnie wykonywać wszystko, czego wymagam; nie powinny ze Mną polemizować, a w szczególności nie powinny się opierać. Używam Mojego autorytetu, aby panować nad Moim ludem i wszyscy ci, którzy są częścią Mojego stworzenia, powinni się Mojemu autorytetowi podporządkować. Chociaż dzisiaj jesteście przed Moim obliczem śmiali i aroganccy, nie słuchacie słów, którymi was pouczam, i nie boicie się, podchodzę z tolerancją do waszej buntowniczości. Nie stracę panowania nad sobą i nie zaszkodzę Memu dziełu tylko dlatego, że maleńkie robaki poruszyły brud w stercie gnoju. Przez wzgląd na wolę Mego Ojca znoszę ciągłe istnienie wszystkiego, czym pogardzam i czego się brzydzę, i będę tak czynił do czasu, gdy zakończę Moje wypowiedzi, do Mojej ostatniej chwili. Nie martw się jednak! Nie mogę zniżyć się do poziomu bezimiennego robaka i nie będę porównywał z tobą swojego poziomu umiejętności. Pogardzam tobą, ale jestem w stanie wytrwać. Nie jesteś Mi posłuszny, ale nie możesz uciec przed dniem karcenia, który obiecał Mi Mój Ojciec. Czy robak, który został stworzony, może porównywać się do Pana wszelkiego stworzenia? Spadające liście powrócą jesienią do swoich korzeni, ty powrócisz do domu swego „ojca”, a Ja wrócę, aby być u boku Mego Ojca. Towarzyszyć Mi będzie Jego czuła miłość, a tobie odgłos kroków twojego ojca. Ja będę mieć chwałę Mego Ojca, a ty – wstyd swojego. Posłużę się karceniem, przed którym się od dawna powstrzymywałem, aby ci towarzyszyło, a ty wystawisz na Moje karcenie swoje zjełczałe ciało, które tkwi w stanie zepsucia już od dziesiątków tysięcy lat. Zakończę Moje dokonywane w tobie dzieło słów, któremu towarzyszy tolerancja, i zaczniesz odgrywać rolę cierpiącego nieszczęście z powodu Moich słów. Ogarnie Mnie wielka radość i dokonam dzieła w Izraelu, a ty będziesz płakał i zgrzytał zębami, żyjąc i umierając w rynsztoku. Odzyskam swoją pierwotną postać i nie będę już tonął z tobą w plugastwie, a ty odzyskasz swoją pierwotną brzydotę i nadal będziesz ryć w zwałowisku gnoju. Kiedy Moje dzieło zostanie wykonane, a słowa zostaną wypowiedziane, będzie to dla Mnie dzień radości. Kiedy zakończą się twój opór i bunt, będzie to dzień twojego płaczu. Nie będę miał dla ciebie współczucia i już nigdy nie zobaczysz Mnie ponownie. Nie będę już z tobą rozmawiał, a ty nie spotkasz Mnie już nigdy więcej. Będę nienawidził twoją buntowniczość, a tobie będzie brakowało Mojej cudowności. Uderzę cię, a ty będziesz za Mną tęsknić. Chętnie od ciebie odejdę, a ty będziesz świadom swojego zadłużenia wobec Mnie. Nigdy więcej się z tobą nie spotkam, ale zawsze będziesz mieć na to nadzieję. Będę cię nienawidzić, ponieważ obecnie stawiasz Mi opór, a ty będziesz za Mną tęsknić, ponieważ obecnie cię karcę. Nie będę chciał żyć obok ciebie, ale ty będziesz gorzko tęsknić za tym i szlochać po wieczność, bo będziesz żałować wszystkiego, co Mi uczyniłeś. Będziesz żałować swojego buntu i oporu, a nawet z żalu położysz się twarzą do ziemi, upadniesz przed Moim obliczem i będziesz przysięgać, że od teraz już zawsze będziesz Mi posłuszny. W swoim w sercu będziesz Mnie kochać, ale nigdy nie będziesz w stanie usłyszeć Mojego głosu. Sprawię, że będziesz wstydził się samego siebie.

(Kiedy spadające liście wrócą do swoich korzeni, będziesz żałował wszelkiego zła, które popełniłeś, w: Słowo, t. 1, Pojawienie się Boga i Jego dzieło)