I

Usłyszałem głos Boga i zostałem wyniesiony przed Jego oblicze.

Żywiona przeze mnie od dawna nadzieja spełniła się

i moje serce przepełnia podekscytowanie.

Jem i piję słowo Boże, raduję się nim i prowadzę życie kościelne.

Zrozumiałem wiele prawd, a moje serce naprawdę się rozjaśniło.

Słowa Boże obnażyły moje intencje:

wierzyłem w Boga tylko po to, aby zyskać błogosławieństwa.

Wykonywałem swój obowiązek, aby dobijać targów z Bogiem!

Gdzie były moje sumienie i rozum?

Ujrzałem prawdę o swoim zepsuciu i zrozumiałem,

że nie ma we mnie podobieństwa do człowieka.

Obnażenie i osąd wynikające ze słów Bożych przepełniły mnie wyrzutami sumienia.

II

Zmieniłem się tylko poprzez osąd płynący ze słów Bożych.

Nie krępuje mnie już szatańskie usposobienie i jestem naprawdę wolny.

Boży osąd i karcenie mnie zbawiły i pozwoliły żyć przed obliczem Boga.

Mówię i postępuję zgodnie z prawdą i żyję na podobieństwo człowieka.

Wszystkie prawdy wyrażone przez Boga mnie oczyściły i zbawiły.

Dostrzegam świętość i sprawiedliwość Boga, a moje serce zaczyna Go miłować.

Ofiarowuję moje szczere serce Bogu

i dobrze wykonuję obowiązek, aby nieść o Nim świadectwo.

Składam dzięki Bogu Wszechmogącemu i Go wysławiam.

Będę Go wielbił na wieki!

Podążaj za Barankiem i śpiewaj nowe pieśni