Ważne słowa Boga:
W czasie, gdy Bóg jeszcze nie stał się ciałem, miara tego, czy człowiek sprzeciwia się Bogu, była oparta na tym, czy człowiek oddawał cześć niewidzialnemu Bogu w niebie i spoglądał ku Niemu. Definicja „sprzeciwu wobec Boga” nie była wtedy zbyt realna, ponieważ człowiek nie mógł zobaczyć Boga, poznać Jego obrazu i tego, jak działał i mówił. Człowiek nie miał żadnych koncepcji Boga i wierzył w nieokreślonego Boga, bo On nie ukazał się człowiekowi. Dlatego, chociaż człowiek wierzył w Boga według swoich wyobrażeń, Bóg nie potępiał człowieka ani nie oczekiwał od niego wiele, ponieważ człowiek w ogóle nie widział Boga. Gdy Bóg staje się ciałem i przychodzi, aby działać wśród ludzi, wszyscy widzą Boga i słyszą Jego słowa, i wszyscy widzą czyny Boga w ciele. W tym czasie wszystkie wyobrażenia, jakie ma człowiek, stają się tylko pianą. Jeśli chodzi o tych, którzy widzą Boga objawiającego się w ciele, wszyscy, którzy mają posłuszeństwo w swoich sercach, nie będą potępieni, podczas gdy ci, którzy celowo sprzeciwiają się Bogu, zostaną uznani za Jego przeciwników. Tacy ludzie są antychrystami i są wrogami, którzy świadomie występują przeciwko Bogu.
(Wszyscy ludzie, którzy nie znają Boga, są tymi, którzy sprzeciwiają się Bogu, w: Słowo, t. 1, Pojawienie się Boga i Jego dzieło)
Jeżeli wierzysz w Boga od wielu lat, ale nigdy nie byłeś Mu posłuszny ani nie przyjąłeś wszystkich Jego słów, tylko prosiłeś Boga, by podporządkował się tobie i działał zgodnie z twoimi poglądami, to jesteś najbardziej buntowniczym z ludzi, jesteś niewierzącym. Jak taka osoba może być w stanie podporządkować się dziełu i słowom Boga, które nie poddają się pod poglądy człowieka? Najbardziej buntowniczą osobą jest ta, która celowo przeciwstawia się Bogu i opiera się Mu. Jest ona wrogiem Boga i antychrystem. Taka osoba stale przyjmuje nieprzyjazną postawę wobec nowego dzieła Boga, nigdy nie wykazała najmniejszej choćby intencji podporządkowania się i nigdy z własnej woli nie ukorzyła się. Wywyższa się nad innych i nigdy nie podporządkowuje się nikomu. Przed Bogiem uważa się za osobę biegłą w głoszeniu słowa i najzręczniejszą w wywieraniu wpływu na innych. Nigdy nie odrzuca skarbów już znajdujących się w jego posiadaniu, ale traktuje je jak pamiątki rodowe, które należy czcić i głosić innym oraz wykorzystuje je do kazań wygłaszanych wielbiącym go głupcom. W Kościele rzeczywiście jest pewna liczba takich osób. Można powiedzieć, że są to „niepokonani bohaterowie”, którzy z pokolenia na pokolenie przebywają w domu Boga. Głoszenie słowa (doktryny) traktują jako swoje najważniejsze zadanie. Rok za rokiem, pokolenie za pokoleniem, z wigorem wykonują swój „święty i nienaruszalny” obowiązek. Nikt nie odważy się ich tknąć, nikt nie odważy się ich otwarcie skrytykować. Stali się „królami” w domu Boga, panosząc się i tyranizując innych od wieków. Ta sfora demonów dąży do zwarcia szeregów i zburzenia Mojego dzieła. Jak mógłbym pozwolić tym żywym diabłom istnieć przed Moim obliczem?
(Ci, którzy są posłuszni Bogu ze szczerego serca, z pewnością zostaną przez Niego pozyskani, w: Słowo, t. 1, Pojawienie się Boga i Jego dzieło)
Wiedzcie, że sprzeciwiacie się dziełu Boga lub używacie własnych koncepcji, by ocenić dzieło dnia dzisiejszego, ponieważ nie znacie zasad Bożego dzieła i nie traktujecie wystarczająco poważnie dzieła Ducha Świętego. Wasz sprzeciw wobec Boga i utrudnianie dzieła Ducha Świętego spowodowane są przez wasze koncepcje oraz immanentną ignorancję. To nie dlatego, że Boże dzieło jest złe, lecz dlatego, że jesteście z natury bardzo nieposłuszni. Po odnalezieniu wiary w Boga niektórzy ludzie nie potrafią nawet powiedzieć z całą pewnością, skąd wziął się człowiek, a ośmielają się wygłaszać przemówienia publiczne, oceniając słuszne i niesłuszne strony dzieła Ducha Świętego. Pouczają nawet apostołów, którzy mają nowe dzieło Ducha Świętego, czyniąc im uwagi i zabierając głos poza kolejnością. Ich człowieczeństwo jest marne i brak im najmniejszego rozsądku. Czyż nie nadejdzie taki dzień, kiedy tacy ludzie zostaną odrzuceni przez dzieło Ducha Świętego i spłoną w ogniu piekielnym? Nie znają Bożego dzieła, ale krytykują je i próbują także pouczać Boga, jak ma działać. Jak to możliwe, żeby tacy nierozsądni ludzie poznali Boga? Człowiek poznaje Boga w trakcie procesu poszukiwania i doświadczania Go; nie przez kapryśne krytykowanie Go dochodzi do poznania Boga dzięki oświeceniu przez Ducha Świętego. Im bardziej dokładna jest ludzkie poznanie Boga, tym mniej ludzie sprzeciwiają się Bogu. Natomiast im mniej ludzie znają Boga, tym bardziej prawdopodobne jest, że staną w opozycji do Niego. Twoje koncepcje, stara natura, twoje człowieczeństwo, charakter i perspektywy moralne są „kapitałem”, za pomocą którego opierasz się Bogu, a im bardziej zepsuty, zdegradowany i upadły jesteś, tym większym jesteś wrogiem Boga. Ci, którzy mają poważne koncepcje i zadufane usposobienie są nawet bardziej wrodzy wobec Boga wcielonego i tacy ludzie są antychrystami.
(Poznanie trzech etapów Bożego dzieła jest ścieżką do poznania Boga, w: Słowo, t. 1, Pojawienie się Boga i Jego dzieło)
Ci, którzy nie rozumieją celu Bożego dzieła, są tymi, którzy sprzeciwiają się Bogu, a tym bardziej są nimi ci, którzy są świadomi celu Bożego dzieła, ale nie starają się zadowolić Boga; ci, którzy czytają Biblię w wielkich kościołach, codziennie recytują Biblię, ale żaden z nich nie rozumie celu Bożego dzieła. Ani jeden z nich nie jest w stanie poznać Boga, a ponadto ani jeden nie jest w zgodzie z sercem Bożym. Wszyscy są bezwartościowymi, nikczemnymi ludźmi, każdy z nich się wywyższa, by uczyć o Bogu. Chociaż ostentacyjnie posługują się imieniem Boga, to świadomie sprzeciwiają się Mu. Chociaż nazywają się wierzącymi w Boga, są to ci, którzy jedzą ciało i piją krew ludzką. Wszyscy tacy ludzie to diabły, które pożerają duszę człowieka, główne demony, które celowo przeszkadzają tym, którzy starają się wejść na właściwą drogę, i kamienie potknięcia utrudniające wędrówkę tym, którzy szukają Boga. Przecież mają „mocne ciało”, więc skąd ich naśladowcy mają wiedzieć, że są antychrystami, którzy prowadzą człowieka przeciwko Bogu? Skąd mają wiedzieć, że są oni żywymi diabłami, które wyszukują dusze do pożarcia?
(Wszyscy ludzie, którzy nie znają Boga, są tymi, którzy sprzeciwiają się Bogu, w: Słowo, t. 1, Pojawienie się Boga i Jego dzieło)
Przykłady i wyimki z kazań i rozmów wspólnoty:
Chociaż to, czym dzielą się w społeczności antychryści, zdaje się z pozoru być słowami Boga i choć dzielą się pewną wiedzą oraz doświadczeniem prawdy, nie znaczy to, że mają oświecenie oraz iluminację Ducha Świętego, ponieważ Duch Święty w nich nie działa. Jednakże są w stanie skraść innym słowa doświadczenia oraz zrozumienia, a także użyć ich, by się zakamuflować i się nimi przyozdobić. Potrafią plagiatować interpretacje innych osób, które są stosunkowo zgodne z prawdą, aby zwieść ludzi, a ci, kiedy słyszą te słowa, myślą: „To, co ta osoba mówi, jest słuszne i dobre. Ona naprawdę ma oświecenie oraz iluminację Ducha Świętego”. Ludzie będą taką osobę uwielbiać. Ale prawda jest taka, że wszystko to są rzeczy skradzione innym. Powiedzcie mi, czy skażony rodzaj ludzki stosuje takie sztuczki? Cała skażona ludzkość wie, jak kraść, udawać, jak się zakamuflować. Tak łatwo jest przecież ukraść cudze słowa! Po wysłuchaniu czyjegoś omówienia we wspólnocie taka osoba spisuje potajemnie najmocniejsze i najlepsze słowa, powtarza je kilka razy, aż nauczy się ich na pamięć, a potem idzie je przekazać innym. Czasem idzie w jedno miejsce, żeby posłuchać innych, a potem gdzie indziej, żeby przemawiać. Tacy ludzie robią to tak szybko, że w mgnieniu oka sprawiają, że są to ich słowa. Przekazują je dalej od razu, kiedy tylko je podchwycą. Ludzie są do tego zdolni – jest to powszechnie wiadome. Ponieważ antychryści są na niewłaściwej drodze i brakuje im działania Ducha Świętego, nie jest możliwe, aby mieli rzeczywiste zrozumienie słowa Bożego i prawdy. Są jednak tacy ludzie, którzy słyszą pewne rzeczy, które wypowiada antychryst, i czują, że jest on godzien podziwu, a wówczas myślą sobie: „Czy nie ma on działania Ducha Świętego? W przeciwnym wypadku jak mógłby mieć takie zrozumienie słów Bożych oraz prawdy?”. Tego rodzaju myślenie jest błędne, ponieważ prawdą jest, że takie słowa można wykraść. Antychryst może powtarzać cudze słowa. Obecnie w świecie religii jest wielu pastorów, którzy zagarniają dla siebie słowa Boga i wspólnotę domu Bożego. Przeczytawszy je, głoszą je swoim wiernym w niedzielę, a kiedy ludzie je słyszą, myślą sobie: „O, to było takie wspaniałe kazanie! Tym razem naprawdę zawierało prawdę”. Potem wszyscy entuzjastycznie składają datki i w ten sposób pastorzy ci mają zagwarantowane utrzymanie. Czy w świecie religijnym jest wielu takich kaznodziejów? Kiedy pokazujesz im prawdziwą drogę, odmawiają jej przyjęcia, ale gdy dostaną w swe ręce książki z domu Bożego, potajemnie używają ich w swych kazaniach. Używają ich, by zarabiać pieniądze, zwodzić ludzi oraz wywyższać samych siebie. Posługują się słowami należącymi bezsprzecznie do Boga, i twierdzą, że są to ich własne słowa, ich własne doświadczenie oraz wiedza. Jest to nikczemna taktyka antychrystów, obliczona na zwodzenie innych.
z książki „Kazania i rozmowy na temat wejścia w życie”
Aby rozpoznać demony antychrysta należy być w stanie przejrzeć siedem charakterystycznych cech ich natury. Jest to niezwykle ważne przy rozróżnianiu prawdziwej, szatańskiej twarzy demonów antychrysta. Wytłumaczenie siedmiu cech charakterystycznych diabelskiej natury antychrystów znajduje się poniżej:
Po pierwsze, wszyscy antychryści są aroganccy oraz zarozumiali. Nie są nikomu posłuszni, wywyższają tylko samych siebie, trzymają się własnych sposobów robienia rzeczy. Spoglądają na innych z góry, nie mają żadnego miejsca dla Boga w swych sercach, nie mają jakiejkolwiek bojaźni Bożej. Nikt w kościołach nie może sprawić, by antychryści przestrzegali zasad, a także nie ma nikogo, kto mógłby ich kontrolować. Przywódcy i pracownicy na wszystkich szczeblach kościoła są dla nich jak wrogowie. Niektórzy na przykład mawiają: „Jestem posłuszny tylko Bogu i nikomu więcej”. Lub też mówią: „Jestem posłuszny tylko takiej-a-takiej osobie, ale nie będę posłuszny nikomu innemu”. I tak dalej. Na tej podstawie widać, że tacy ludzie posiadają naturę diabła, szatana, dlatego wcale nie jest zaskakujące, że są oni w stanie się wywyższać, są pełni samozadowolenia i nie chcą iść naprzód, a nie mogą się doczekać, by dawać świadectwo, że są pierworodnymi synami Boga, Jego ukochanymi synami. Wszyscy tacy niegodziwi ludzie stają się autentycznymi demonami antychrysta, gdy tylko dojdą do władzy. Brak posłuszeństwa wobec kogokolwiek oraz wyolbrzymianie swej roli jest pierwszą cechą charakterystyczną diabelskiej natury antychrystów.
Po drugie, ponieważ antychryści posiadają diabelskie natury, to znaczy nie kochają prawdy, a nawet nienawidzą prawdy oraz opierają się jej, a także sprzeciwiają się Bogu, i nigdy nie traktują serio jedzenia i picia Bożych słów. Nigdy szczerze nie jedli i nie pili Bożych słów ani nie przyjmowali Bożych słów i prawdy. W związku z tym nie posiadają oświecenia czy iluminacji Ducha Świętego z Bożych słów, a ponadto tak naprawdę nie znają przychodzącej dzięki słowom Bożym prawdy na temat swego skażenia. Dlatego też demony antychrysta nigdy nie mówią o poznawaniu samego siebie, a tym bardziej nie analizują siebie ani się nie obnażają, tak jakby nie mieli skażenia. Nigdy nie rozmawiają we wspólnocie na temat prawdziwego poznania Bożych słów i prawdy, a ponadto nie mogą nieść świadectwa o dziele Boga ani o tym, co On ma i czym jest. Potrafią jedynie umacniać swoją pozycję oraz nieść świadectwo o sobie. Ośmielają się nawet składać świadectwo, że są pierworodnymi synami, ukochanymi synami, i że zostali udoskonaleni. Są naprawdę bezgranicznie nikczemni i bezwstydni. Jest to druga cecha charakterystyczna diabelskiej natury antychrystów.
Po trzecie, ponieważ przez swą diabelską naturę antychryści nie kochają prawdy, a nawet jej nienawidzą, opierają się jej i sprzeciwiają Bogu, nikt nigdy nie zobaczy, jak antychryści wprowadzają prawdę w życie. Demony antychrysta nigdy nie praktykują prawdy, co wyraża się przede wszystkim przez to, że: 1. Nigdy nie podporządkowują się Bożemu sądowi, karceniu, próbom i oczyszczeniu. 2. Nigdy nie podporządkowują się Bożym słowom lub prawdzie. 3. Nigdy nie akceptują prawdy. 4. Nigdy nie akceptują tego, że się ich przycina i z nimi rozprawia. 5. Nigdy nie słuchają nikogo, kto potrafi wypowiadać się we wspólnocie oraz praktykować prawdę – nie są posłuszni nikomu. 6. Zawsze przemawiają z pozycji wyższej od innych, a nawet z pozycji Boga, zawsze pouczają ludzi. Są biegli w przekręcaniu Bożych słów, zniekształcaniu prawdy, przewracaniu dobra i zła do góry nogami, rzucaniu fałszywych kontroskarżeń, samowolnym potępianiu oraz arbitralnym osądzaniu innych. Często zwodzą, osądzają, potępiają oraz wrabiają innych. Ponadto kipią wrogością w stosunku do wybranych ludzi Boga. Udowadnia to zatem, że antychryści to ludzie, którzy nigdy nie mogą praktykować prawdy. Jest to trzecia cecha charakterystyczna diabelskiej natury antychrystów.
Po czwarte, wszystkie działania i zachowania antychrystów mają na celu walkę o władzę oraz zysk, zdobycie kontroli nad wybranymi ludźmi Boga, a także założenie własnego, niezależnego królestwa. Antychryści dążą wyłącznie do statusu i władzy oraz bezgranicznie wielbią szatańskie siły. Status, władza i pieniądze to bożki antychrystów oraz cele, do których dążą. To jest istota natury antychrystów. Jedyne rzeczy, o które antychryści się starają i nad uzyskaniem których ciężko pracują, to status oraz władza. Jeśli coś nie dzieje się ze względu na status i władzę, wówczas nie będą tego robić. Są gotowi zrobić wszystko, co przyniesie korzyść ich walce o status oraz władzę. Ze względu na dążenie do statusu nie zawahają się, by ukarać czy wrobić innych bądź zaszkodzić im w jakikolwiek sposób. Ich zdaniem, posiadając status i władzę, można zyskać wszystko, podczas gdy utrata statusu i władzy oznacza utratę wszystkiego. Jest to w pełni przejaw istoty diabelskiej natury wielkiego, czerwonego smoka. Taka jest czwarta cecha charakterystyczna diabelskiej natury antychrystów.
Po piąte, poza kochaniem dążenia do władzy i statusu, antychryści lubią wiązać się i spiskować ze wszystkimi niegodziwymi ludźmi. Lgną oni do wszystkich, którzy podzielają te same zgniłe skłonności oraz mogą wykonać dla nich przysługę. Lubią się i wiążą z każdym, kto ich wielbi oraz im schlebia. Wszyscy ci, którzy są usidleni przez antychrystów, to demony i bestie, bezduszne zwierzęta. Demony antychrysta nigdy nie lubią towarzystwa uczciwych ludzi, którzy idą właściwą ścieżką i dążą do prawdy. Nigdy nie lubią serdecznych, dobrych ludzi, a nawet są w stanie przekręcać prawdę oraz przekręcać dobro i zło do góry nogami, aby stwierdzić, że ludzie niegodziwi są dobrzy, a dobrzy – niegodziwi. Nie zatrzymają się przed niczym, by dyscyplinować i karać, złośliwie spotwarzyć i samowolnie potępić innych, ukryć swe grzechy, oskarżając innych i postępując w sposób szalony. Rodzi to chaos w kościołach w każdym miejscu. Jest to kolejny mocny dowód na diabelską naturę antychrysta. Wszystkie demony antychrysta najbardziej nienawidzą dobrych ludzi, którzy dążą do prawdy, zachowują zasady oraz posiadają poczucie sprawiedliwości; najbardziej nienawidzą ludzi, którzy potrafią je rozpoznać, brzydzą się złem i posiadają prawdę oraz człowieczeństwo. Dlatego antychryści są zdolni do prześladowania, wrabiania oraz krzywdzenia dobrych ludzi, a także sprzeciwiania się przywódcom oraz pracownikom wszystkich szczebli. Jest to piąta cecha charakterystyczna diabelskiej natury antychrystów.
Po szóste, wszystkie demony antychrysta mają głęboko zakorzenioną nienawiść do człowieka wykorzystywanego przez Ducha Świętego, przenika ich ona do szpiku kości i knują, jak zająć jego miejsce. Są wściekłe i wpadają w szał. Kiedy widzą kościoły przeprowadzające demokratyczne wybory i to, jak wybrani ludzie Boga zaczynają wchodzić na właściwą ścieżkę w wierze, wówczas w furii zaczynają dzikie kontrataki, robiąc, co tylko mogą, by zakłócić wybory w kościołach. Rozpowszechniają wszelkiego rodzaju błędy i herezje, aby zwieść wybranych ludzi Boga i posuwają się aż do atakowania, osądzania oraz potępiania przywódców i pracowników wszystkich szczebli w Bożym domu, mówiąc, że są fałszywi. Robią to po to, by móc zasiać niezgodę wśród wybranych ludzi Boga oraz przywódców i pracowników wszystkich szczebli. Aby zwodzić i kontrolować wybranych ludzi Boga posuwają się nawet do tego, że będą bezwstydnie namawiali innych do głosowania na nich oraz podporządkowywania się im, zamiast wybrać tych, którzy dążą do prawdy, są szczerze posłuszni Bożemu dziełu oraz weszli w rzeczywistość prawdy, by stać się przywódcami i pracownikami któregokolwiek szczebla. Czyni to całkiem oczywistymi ambicje antychrystów, by dominować nad kościołami oraz kontrolować wybranych ludzi Boga. Możemy z tego wywnioskować, że wszystkie demony antychrystów mają szczególnie nienawistne podejście względem człowieka wykorzystywanego przez Ducha Świętego, a także przywódców i pracowników wszystkich szczebli w domu Bożym. To jeszcze bardziej ujawnia potępienia godne zamiary demonów antychrysta, które najbardziej boją się prawdy panującej w domu Bożym, oraz tych, którzy dążą do prawdy panującej w domu Bożym. Jest tak dlatego, że dzień, w którym prawda oraz ludzie, którzy do niej dążą, zaczną panować w domu Bożym, będzie zarazem dniem, w którym antychrystów spotka koniec. Jasne jest, że demony antychrystów najbardziej nienawidzą, człowiek wykorzystywanego przez Ducha Świętego oraz przywódców i pracowników wszystkich szczebli, którzy dążą do prawdy. Jest to szósta cecha charakterystyczna diabelskiej natury antychrystów.
Po siódme, żaden demon antychrysta nigdy nie odczuwał autentycznej skruchy bez względu na to, jaką miażdżącą klęskę poniósł czy jakie odrzucenie go spotkało, ani też nie będzie szczerze się nad sobą zastanawiał, by się poznać. Podczas gdy niektóre diabły mogą ronić łzy, nie są to łzy żalu, lecz raczej łzy wywołane poczuciem krzywdy, łzy nieposłuszeństwa, nienawiści. Z pewnością nie są to łzy żalu czy wdzięczności. Jest tak, ponieważ wszyscy, którzy nie mają sumienia oraz rozsądku, są diabłami, a wszystkie diabły nie mają nawet odrobiny człowieczeństwa. Wszystkie należą do szatańskiego rodzaju i absolutnie nie będą zbawione przez Boga. Demony antychrysta wszystkie posiadają diabelską naturę szatana i nie można ich zbawić, a więc nigdy nie poznają same siebie i nie będą odczuwały prawdziwej skruchy. Nigdy nie przyjmą prawdy ani nie będą szczerze posłuszne Bogu. Jest to siódma cecha charakterystyczna diabelskiej natury antychrystów.
Powyższe siedem cech stanowi pełną charakterystykę szatańskiej istoty oraz natury demonów antychrysta. Wszyscy, którzy posiadają te siedem cech antychrystów, są autentycznymi diabłami i szatanami. Wszyscy oni są sługusami szatana, reinkarnowanymi demonami…
z książki „Organizacja dzieła Kościoła Boga Wszechmogącego”
