Ważne słowa Boga:

Od dawna wyraźnie dostrzegałem różne czyny złych duchów. Również ludzie, którymi posługują się złe duchy – ci, którzy mają niewłaściwe zamiary, ci, którzy doświadczają żądzy ciała czy bogactwa, ci, którzy się wywyższają, ci, którzy zakłócają życie kościoła itp. – oni wszyscy też zostali przeze Mnie dostrzeżeni. Nie zakładaj, że wszystko się skończy, kiedy zostaną wyrzucone złe duchy. Pozwól, że Ci powiem! Od tej chwili będę pozbywał się tych ludzi jednego po drugim i nigdy się już nimi nie posłużę! To oznacza, że żadną osobą zepsutą przez złe duchy się nie posłużę i każdą taką osobę wyrzucę precz! Nie myśl, że nie mam uczuć! Wiedz jedno! Jestem świętym Bogiem i nie będę przebywał w nieczystej świątyni! Posługuję się tylko uczciwymi i mądrymi ludźmi, którzy są Mi całkowicie oddani oraz potrafią zważać na Moje brzemię. Jest tak dlatego, że tacy ludzie zostali przeze Mnie predystynowani i w ogóle nie pracują nad nimi żadne złe duchy. Pozwól, że wyjaśnię jedną rzecz: od tej chwili wszyscy pozbawieni dzieła Ducha Świętego doświadczają na sobie pracy złych duchów. Pozwól, że powtórzę: nie chcę żadnej osoby, nad którą pracują złe duchy. Wszyscy tacy ludzie zostaną wrzuceni do piekła wraz ze swymi ciałami!

(Wypowiedzi Chrystusa na początku, rozdz. 76, w: Słowo, t. 1, Pojawienie się Boga i Jego dzieło)

Ludzie często wspominają o piekle i Hadesie. Ale do czego odnoszą się te dwa słowa i jaka jest między nimi różnica? Czy naprawdę oznaczają jakiś zimny, ciemny zakątek? Umysły ludzi nieustannie zakłócają Moje zarządzanie, a ludzie sądzą, że ich własne bezładne rozważania są doskonale dobre! Ale są one wszystkie tylko ich własnymi wyobrażeniami. Hades i piekło odnoszą się do świątyni plugastwa, którą wcześniej zamieszkiwali szatan lub złe duchy. To znaczy, że wszyscy, w których zamieszkiwał wcześniej szatan lub złe duchy – to oni są Hadesem i to oni są piekłem – nie ma mowy o pomyłce! Właśnie dlatego wielokrotnie podkreślałem w przeszłości, że nie mieszkam w świątyni plugastwa. Czy mogę Ja (sam Bóg) żyć w Hadesie czy w piekle? Czy nie byłoby to niedorzecznym nonsensem? Powiedziałem to kilka razy, ale wy wciąż nie rozumiecie, o co Mi chodzi. W porównaniu do piekła Hades jest bardziej zepsuty przez szatana. Ci, którzy są dla Hadesu, są najpoważniejszymi przypadkami, a Ja po prostu nie predestynowałem tych ludzi; ci, którzy są dla piekła, to ci, których przeznaczyłem, a potem wyeliminowałem. Mówiąc po prostu, nie wybrałem ani jednego z tych ludzi.

(Wypowiedzi Chrystusa na początku, rozdz. 90, w: Słowo, t. 1, Pojawienie się Boga i Jego dzieło)

Niektórzy antychryści są bardzo wyraźnie złymi duchami, podczas gdy inni nie posuwają się aż tak daleko, by przedstawiać się jako złe duchy, więc nie można ich tak nazwać. Kiedy ktoś pójdzie za jednym z tych antychrystów, którzy wyraźnie są złymi duchami, to czy Bóg wciąż będzie się przyznawał do takiej osoby, zważywszy na Jego istotę i usposobienie? Bóg jest święty i jest Bogiem zazdrosnym – odrzuca tych, którzy podążają za złymi duchami. Nawet jeśli na pozór ta osoba wydaje ci się dobra, Bóg nie patrzy na ten aspekt. Co to znaczy „zazdrosny”? Co to oznacza tutaj? Jeśli nie wynika to jasno z samego słowa, sprawdźcie, czy potraficie to zrozumieć na podstawie Mojego wyjaśnienia. Począwszy od chwili, gdy Bóg wybiera jakąś osobę, aż do momentu, gdy uzna ona, że Bóg jest prawdą, że jest sprawiedliwością, mądrością i wszechmocą, że jest jedyny – kiedy to wszystko zrozumie, w głębi serca zdobywa podstawowe zrozumienie Bożego usposobienia i istoty, a także tego, co On ma i czym jest. To podstawowe zrozumienie staje się wtedy jej wiarą i motywacją do podążania za Bogiem, do poświęcania się Bogu i wypełniania swoich obowiązków. Taka jest ich postawa, prawda? (Tak). Te rzeczy już zakorzeniły się w ich życiu i nigdy więcej nie zaprzeczą oni Bogu. Ale jeśli nie mają prawdziwej wiedzy o Chrystusie czy o praktycznym Bogu, mogą nadal czcić antychrysta i podążać za nim. Taka osoba wciąż jest w niebezpieczeństwie. Może jeszcze odwrócić się od Chrystusa w ciele, aby podążać za złym antychrystem; byłoby to otwarte zaparcie się Chrystusa i zerwanie więzi z Bogiem. Podtekst tego brzmi: „Już nie będę podążał za Tobą, lecz podążam za szatanem. Kocham szatana i pragnę mu służyć; chcę podążać za szatanem bez względu na to, jak mnie traktuje, bez względu na to, że mnie niszczy, depcze i psuje, pójdę za nim z ogromną chęcią. Jakkolwiek jesteś sprawiedliwy i święty, nie chcę już za Tobą podążać. Nie chcę iść za Tobą, chociaż jesteś Bogiem”. I tak po prostu odchodzą, podążając za kimś, kto nie ma z nimi nic wspólnego, za kimś, kto jest wrogiem Boga, a nawet złym duchem. Czy Bóg nadal chciałby taką osobę? Czy byłoby rozsądne ze strony Boga, by ją odrzucić? Byłoby to zupełnie rozsądne. Zdrowy rozsądek podpowiada wszystkim ludziom, że Bóg jest Bogiem zazdrosnym, że On jest święty, ale czy rozumiesz rzeczywistość, jaka się pod tym kryje? Czy to, co tutaj mówię, nie jest trafne? (Jest). Jeśli tak, to czy rezygnację Boga z tej osoby można uznać za okrucieństwo z Jego strony? Bóg działa zgodnie z zasadą: jeśli wiesz, kim jest Bóg, ale nie chcesz Go naśladować, i wiesz, kim jest szatan, ale mimo to chcesz za nim podążać, to nie będę się upierał. Pozwolę ci już zawsze podążać za szatanem i nie będę cię prosił o powrót, lecz zrezygnuję z ciebie. Jakie to usposobienie ze strony Boga? Czy to upór? Czy On działa pod wpływem emocji lub z poczucia godności? Nie jest to godność ani upór, lecz część Bożej „zazdrości”. To znaczy, jeśli ty, jako istota stworzona, chętnie poddajesz się deprawacji, to co Bóg może powiedzieć? Skoro chcesz zostać zdeprawowany, to jest twój osobisty wybór – ostatecznie to ty poniesiesz konsekwencje i będziesz mógł winić tylko siebie. Boskie zasady postępowania z ludźmi są niezmienne, więc jeśli jesteś zadowolony z deprawacji, twoim nieuniknionym końcem będzie kara. Nie ma znaczenia, przez ile lat wcześniej podążałeś za Bogiem; jeśli chcesz być zdeprawowany, Bóg nie pomoże ci w wyborze ani do niczego cię nie zmusi. Sam chcesz iść za szatanem, chcesz zostać zwiedziony i zbezczeszczony przez szatana, a zatem na koniec będziesz musiał ponieść konsekwencje. Dlatego na tych ludzi nic nie działa, bez względu na to, jak bardzo inni starają się im pomóc. Bóg już ich nie chce, więc co może zrobić człowiek? To jest prawdziwa przyczyna tej sytuacji. Ludzie jednak powinni robić to, co należy, wypełniać swoje powinności i brać odpowiedzialność, a kiedy już to zrobią, ostateczny wynik zależy od Bożego przywództwa. Czy po Moim szczegółowym wyjaśnieniu wszyscy zyskaliście nieco więcej zrozumienia słów „Bóg jest Bogiem zazdrosnym”? Jest to tylko jeden z aspektów: Bóg odrzuca tych, którzy zostali skalani przez złe duchy. A dlaczego Bóg ich odrzuca? Dlatego, że wybrali szatana. Jak Bóg mógłby ich potem chcieć? Czy Bóg może jeszcze mieć dla nich miłosierdzie i poruszyć ich tak, aby powrócili? Czy jest to coś, co Bóg mógłby zrobić? Z pewnością mógłby, ale nie zrobi tego. To właśnie oznacza „zazdrosny”.

Fragment rozdziału „Oni są źli, podstępni i kłamliwi (Część druga)” w księdze „Demaskowanie antychrystów”