III. Demaskowanie złych uczynków złych ludzi, tak aby wybrańcy Boga nabierali rozeznania i wyciągali wnioski

Trzecim wymogiem zawartym w dwunastym obszarze odpowiedzialności przywódców i pracowników jest to, że gdy mają do czynienia z zakłóceniami i niepokojami spowodowanymi przez złych ludzi, powinni jeść i pić słowo Boże razem z wybrańcami Boga, aby zastanowić się nad sobą i poznać siebie, a także dostąpić prawdziwej przemiany. Przywódcy i pracownicy powinni być w stanie poprowadzić wybrańców Boga do wejścia w prawdorzeczywistość, odrzucenia skażonego usposobienia i podążania za Bogiem, podporządkowania się Mu i niesienia o Nim świadectwa. Tylko taka praca jest zgodna z Bożymi intencjami. Po pierwsze, przywódcy i pracownicy, którzy pracują w ten sposób, są w stanie rozwiązywać problemy i wyposażać się w prawdę podczas swojej pracy. Ponadto, dzięki omawianiu prawdy w celu rozwiązywania problemów, pomagają braciom i siostrom ją zrozumieć, wiedzieć, jak zastanowić się nad sobą i poznać siebie, odrzucić zepsute usposobienie i dobrze wykonywać swoje obowiązki, wiedzieć, jak rozpoznawać i traktować różnych ludzi, osiągnąć podążanie za Bogiem i podporządkowanie się Mu, nie być ograniczanym przez innych i być w stanie trwać przy swoim świadectwie. Na tym polega właściwe wypełnianie obowiązków przez przywódców i pracowników; jest to zasada, którą powinni praktykować przy rozwiązywaniu problemów podczas wykonywania pracy kościoła. Bez względu na to, jakie problemy pojawiają się w kościele, przywódcy i pracownicy powinni przede wszystkim szukać prawdy, zrozumieć Boże intencje i wspólnie szukać Bożego przewodnictwa. Następnie powinni szukać odpowiednich słów Bożych, aby rozwiązać różne aktualne problemy. W procesie ich rozwiązywania powinni częściej omawiać z braćmi i siostrami odpowiednie słowa Boże i rozumieć istotę problemów przez pryzmat tych słów. Powinni również zachęcać wybrańców Boga do omawiania własnego zrozumienia, aby umieć rozpoznawać te kwestie. Gdy większość osób ma takie samo zrozumienie sprawy i dochodzi do konsensusu, problemy stają się łatwiejsze do rozwiązania. W ich rozwiązywaniu nie zawsze należy wielokrotnie opowiadać o tym, co zaszło, zajmować się drobnymi szczegółami lub obwiniać osoby w nie zaangażowane. Na początku nie skupiaj się na drobnych kwestiach; zamiast tego jasno omów prawdę, co ujawni naturę problemów, z którymi się mierzysz. Tylko takie podejście pomaga wybrańcom Boga nauczyć się identyfikować problemy na podstawie słów Bożych, zdobywać rozeznanie dzięki ludziom, wydarzeniom i sprawom, które się pojawiają, oraz wyciągać z nich praktyczne wnioski. Pozwala im również porównać słowa i doktryny, które zwykle rozumieją, z prawdziwym życiem, umożliwiając im prawdziwe zrozumienie prawdy. Czyż nie to właśnie powinni robić przywódcy i pracownicy? Prowadzenie wybrańców Boga do wkroczenia w prawdorzeczywistość polega przede wszystkim na wykorzystywaniu prawdy do skorygowania ich pojęć i wyobrażeń oraz poprawy ich zepsutego usposobienia. Takie podejście przynosi najlepsze rezultaty. Im więcej przywódców i pracowników jest w stanie wykorzystać prawdę do rozwiązywania problemów, tym łatwiej wybrańcy Boga mogą ją zrozumieć. W ten sposób będą wiedzieli, jak praktykować i stosować słowo Boże w codziennym życiu. Jeśli przywódcy i pracownicy często prowadzą wybrańców Boga do rozwiązywania rzeczywistych problemów, będą również w stanie wprowadzić ich w prawdorzeczywistość, a także zintegrować słowo Boże ze swoim własnym, codziennym życiem. Niektórzy mówią: „Czy to wymaganie wobec przywódców i pracowników nie jest przypadkiem zbyt wygórowane? Jak możemy mieć aż tyle zrozumienia?”. Być może nie miałeś go wcześniej, ale czy nie możesz się go uczyć i praktykować, aby osiągnąć ten rezultat? Jest to sposób, w jaki dzieło Boże szkoli przywódców i pracowników oraz wybrańców Boga, aby weszli w prawdorzeczywistość. Jeśli nie wiesz, jak to zrobić, możesz się tego uczyć i to praktykować. Bez względu na to, jakie pojawiają się problemy, musisz się nauczyć zastanawiać się nad sobą i poznać samego siebie przez pryzmat słów Bożych – to właśnie jest proces praktykowania. Po kilkukrotnym przejściu tego procesu i osiągnięciu pewnych efektów, poznasz ścieżkę i będziesz wiedział, jak praktykować prawdę. Kiedy Bóg przychodzi czynić dzieło, w ten właśnie sposób prowadzi ludzi, by nauczyli się wkraczać w prawdorzeczywistość. Przywódcy i pracownicy powinni często komunikować się z braćmi i siostrami, wspólnie stawiać czoła problemom, razem je rozwiązywać i dobrze wykonywać pracę kościoła. W jaki sposób przywódcy kościoła powinni prowadzić wybrańców Boga? Głównym sposobem jest prowadzenie ich ku identyfikowaniu i rozwiązywaniu problemów w prawdziwym życiu, ku praktykowaniu i doświadczaniu w nim słowa Bożego, tak aby wybrańcy Boga byli w stanie nie tylko praktykować prawdę, ale także rozpoznawać negatywne rzeczy i negatywnych ludzi – fałszywych przywódców i pracowników, złych ludzi, niedowiarków i antychrystów. Celem rozróżniania różnych typów ludzi jest rozwiązywanie problemów. Tylko poprzez całkowite uporanie się z przeszkodami spowodowanymi przez złych ludzi i antychrystów praca kościoła może przebiegać płynnie, a w kościele może być realizowana wola Boża. Jednocześnie zajmowanie się sprawą złych ludzi służy również jako ostrzeżenie przed popełnianiem błędów lub czynieniem zła, umożliwiając osiągnięcie stanu, w którym człowiek boi się Boga i unika zła. W ten sposób nie tylko wypełniasz swój obowiązek i zyskujesz wejście w życie, ale także rozumiesz prawdę i wkraczasz w prawdorzeczywistość. Czyż nie jest to upieczenie dwóch pieczeni na jednym ogniu? Kiedy rozumiesz prawdę i potrafisz rozwiązywać problemy, dowodzi to, że posiadasz odpowiedni potencjał, by być przywódcą lub pracownikiem, i spełniasz wymagania, by być szkolonym w domu Bożym; powinieneś więc objąć przywództwo i poprowadzić braci i siostry w nauce identyfikowania różnych ludzi, wydarzeń i spraw w prawdziwym życiu; osiągnąć zrozumienie prawdy; wiedzieć, jak traktować wszelkiego rodzaju ludzi, którzy zakłócają i przeszkadzają w pracy kościoła; wiedzieć, jak praktykować prawdę, traktować różnych ludzi zgodnie z zasadami i omawiać prawdę w celu rozwiązywania problemów. To jest twoja odpowiedzialność. Praktykując w ten sposób, wchodzisz w rzeczywistość słów Bożych. Wyciągniesz wnioski, zyskasz rozeznanie i zrozumiesz Boże intencje w każdej sytuacji, która pojawi się na twojej drodze w prawdziwym życiu, mając zasady praktyki w tym, jak radzisz sobie w różnych okolicznościach, w jaki sposób traktujesz ludzi i wykonujesz swoje obowiązki. Dzięki temu będziesz w stanie praktykować prawdę. Bożym wymaganiem wobec ludzi jest osiągnięcie takich właśnie rezultatów. Dlatego niezależnie od zaistniałych sytuacji musisz zawsze wyciągać wnioski i zdobywać coraz większe rozeznanie; nie możesz pozwolić, by ci się one wymknęły, ani przegapić żadnej okazji do tego, by wyciągnąć wnioski i zdobyć większe rozeznanie. Jeżeli już coś się wydarzyło, nie wolno nam podchodzić do tego z negatywnym, narzekającym nastawieniem; zamiast tego powinniśmy stawić temu czoła z nastawieniem pozytywnym. Jak to się robi? Należy szukać prawdy w celu rozwiązania problemu. Wszyscy ludzie mają zepsute skłonności, a ich człowieczeństwo może być albo dobre, albo złe, jak zatem mają nie pojawiać się problemy, gdy ludzie się gromadzą? Jaka powinna być twoja postawa, biorąc pod uwagę, że Bóg przygotował dla ciebie to środowisko, że pokazał ci tych ludzi, te wydarzenia i rzeczy, które dzieją się wokół ciebie? Podziękuj Bogu, że postawił przed tobą różne problemy. Bóg daje ci szansę na to, byś praktykował, wyciągał wnioski i wkroczył w prawdorzeczywistość. Jako przywódca i pracownik powinieneś również dziękować Bogu za to, że dał ci taką możliwość. Bez względu na to, jakie problemy napotykasz, musisz prowadzić braci i siostry, by razem z tobą uczyli się je identyfikować, wyciągać z nich wnioski i spostrzeżenia. Ponadto musisz poprowadzić ich, aby zastanowili się i zrozumieli, jakie pojęcia i wyobrażenia ludzie mają na temat danego problemu, jakie istnieją wypaczone poglądy na ten temat, jakie wnioski zostały wyciągnięte z danej sytuacji, jakie błędne pojęcia i poglądy zostały skorygowane i jakie prawdy zostały ostatecznie zrozumiane. W taki właśnie sposób należy doświadczać Bożego dzieła – nie pomijając żadnej sprawy. Jeśli od lat doświadczasz Bożego dzieła i rozwiązałeś już wiele problemów, zobaczysz, że słowa Boże są całą prawdą i zdecydowanie mogą oczyścić ludzi i uchronić ich przed wpływem szatana. Kiedy zrozumieją prawdę i ją zyskają, zobaczą, że słowa Boże całkowicie się wypełniły i urzeczywistniły. Gdy wybrańcy Boga będą w stanie praktykować słowa Boże i ich doświadczać, będą umieli włączyć je w swoje prawdziwe życie, używać ich we właściwy sposób, by odpowiednio postrzegać ludzi i sprawy, a także oceniać ludzi i wszystko, co robią, miarą słowa Bożego, zamiast polegać na tym, co widzą, lub na swoich uczuciach, a już na pewno nie na swoich pojęciach i wyobrażeniach. Gdy wyciągną te wnioski, łatwiej jest im kierować się w życiu słowami Bożymi i często potrafią też żyć w Bożej obecności. W ten sposób przywódcy i pracownicy całkowicie spełniają w swojej pracy standardy i wywiązują się ze swojej odpowiedzialności. Tylko wtedy, gdy dokładnie wykonują swoją pracę, wybrańcy Boga mogą zyskać powyższe rzeczy. Jeśli w wielu sytuacjach, które napotykasz, nie wiesz, jak poprowadzić braci i siostry ku wyciągnięciu wniosków, i nie potrafisz rozróżniać ludzi, wydarzeń i rzeczy, jesteś kimś ślepym, odrętwiałym, tępym i nierozgarniętym. W obliczu takich sytuacji nie tylko będziesz przytłoczony, nieświadomy tego, jak sobie z nimi radzić, i niekompetentny, ale wpłynie to również na to, jak bracia i siostry doświadczają tych ludzi, wydarzeń i rzeczy. Jeśli zajmujesz się sprawami w niewłaściwy sposób, nie wykonujesz żadnej pracy, kompletnie nie rozmawiasz o prawdzie, którą powinieneś omówić, i nie potrafisz powiedzieć niczego, co będzie dla innych korzystne lub budujące, to kiedy wiele osób stanie w obliczu tych ludzi, wydarzeń i rzeczy, które powodują zakłócenia i niepokoje, nie tylko nie przyjmą ich od Boga, nie potraktują ich pozytywnie i aktywnie oraz nie wyciągną z nich wniosków, ale ich wyobrażenia i powściągliwość wobec Boga wręcz się pogłębią, podobnie jak ich nieufność i podejrzliwość wobec Niego. Czyż nie jest to konsekwencja tego, że przywódcom i pracownikom brakuje prawdorzeczywistości i nie są w stanie wykorzystać prawdy do rozwiązywania problemów? Czy nie jest to znak, że nie potrafią wykonywać prawdziwej pracy? Nie wykonałeś należycie pracy kościoła, nie wypełniłeś posłannictwa wyznaczonego ci przez Boga ani obowiązków przywódców i pracowników, nie wyprowadziłeś też braci i sióstr spod władzy szatana. Nadal kierują się w życiu zepsutymi skłonnościami i padają ofiarami pokus szatana. Czyż nie opóźniasz wkroczenia w życie wybrańców Boga? Wyrządzasz ludziom wielką krzywdę! Jako przywódca lub pracownik powinieneś przyjąć wyznaczone ci przez Boga zadanie, aby poprowadzić braci i siostry przed oblicze Boga, pozwolić wybrańcom Boga jeść i pić słowa Boże, aby osiągnęli zrozumienie prawdy i wykonywali swoje obowiązki zgodnie z zasadami, zwiększając w ten sposób swoją wiarę w Boga. Nie tylko nie praktykowałeś w ten sposób, lecz także nie ograniczyłeś ani nie pokonałeś przeszkód spowodowanych przez złych ludzi, tym samym szkodząc wejściu w życie wybrańców Boga. Po wielu latach wiary w Boga nie tylko nie poczynili oni postępów, nie zrozumieli prawdy ani nie zdobyli wiedzy o Bogu, lecz wręcz wyrobili sobie wiele pojęć i błędnych mniemań na temat Boga, nie osiągając żadnego prawdziwego podporządkowania. Czyż zatem wszystko, co zrobiłeś, nie zakłóca dzieła Bożego i nie przeszkadza w nim? Nie tylko nie wprowadziłeś wybrańców Boga w prawdorzeczywistość ani ich nie ochroniłeś, ale wręcz pozwoliłeś, by byli niepokojeni przez złych ludzi oraz wprowadzani w błąd i kontrolowani przez antychrystów. Czy nie dopuściłeś się rzeczy, które skrzywdziły twoich własnych ludzi i jednocześnie sprawiły przyjemność twoim wrogom? Czy nie podżegasz do zła i nie wspierasz go? Pracujesz już tak długo, jednak nie tylko nie udało ci się osiągnąć pozytywnych rezultatów, lecz nawet sprawiłeś, że dystans pomiędzy braćmi i siostrami a Bogiem się powiększył, a także, że wybrańcy Boga przez lata w Niego wierzyli, nie rozumiejąc prawdy ani nie wiedząc, jak rozpoznać zakłócenia i zaburzenia wywołane przez złych ludzi, co poważnie wpłynęło na ich wkroczenie w życie. W czym tkwi problem? Czy nie jest to wyrządzanie zła wszelkiego rodzaju? Bez względu na to, jaką pracę wykonują przywódcy i pracownicy, jeśli nie potrafią działać zgodnie z Bożymi wymaganiami, zajmować się różnymi sprawami i rozwiązywać problemów zgodnie z prawdozasadami, to będzie to miało wpływ nie tylko na nich samych czy ledwie kilka osób; wpłynie to na całą pracę kościoła, na wkroczenie w życie przez wszystkich wybrańców Boga w kościele, na wyniki wykonywania przez nich ich obowiązków oraz na efekty szerzenia ewangelii królestwa, a nawet na to, czy wybrańcy Boga zostaną zbawieni i wprowadzeni do królestwa Bożego – są to wszystkie obszary, na które taka sytuacja może mieć wpływ. Niektórzy ludzie wierzą w Boga, lecz podążają za fałszywymi przywódcami i antychrystami, co ostatecznie prowadzi do ich zguby. To zupełnie tak, jak ludzie w kręgach religijnych, którzy zostają zwiedzeni i są kontrolowani przez pastorów oraz starszyznę, w wyniku czego nie witają Boga po Jego powrocie, zamiast tego padając ofiarą katastrof. To wszystko jest ewidentną prawdą. Dlatego umiejętność rozpoznawania fałszywych przywódców i antychrystów jest niezwykle korzystna dla wejścia w życie wybrańców Boga!

Dwunasty obowiązek przywódców i pracowników wymaga od nich wykonywania trzech najważniejszych zadań. Po pierwsze, muszą identyfikować różnych ludzi, wydarzenia i sprawy, które powodują zakłócenia i zaburzenia w pracy kościoła. Po drugie, po ich rozpoznaniu i scharakteryzowaniu, muszą natychmiast powstrzymać i ograniczyć złych ludzi – to jest drugi krok. Po trzecie, powstrzymując i ograniczając złych ludzi oraz wprowadzając zmiany na lepsze, muszą często rozmawiać o słowach Bożych z braćmi i siostrami, aby demaskować złe uczynki złych ludzi, a także uważnie obserwować reakcje i zrozumienie braci i sióstr w tej kwestii, natychmiast korygując wszelkie błędne poglądy, jakie mogą mieć. Oczywiście, jeśli niektórzy bracia i siostry, którzy dążą do prawdy, mają trafne spostrzeżenia, powinni być zachęcani do tego, by częściej je omawiać. Ponadto przywódcy i pracownicy powinni również pomagać tym, którzy są słabsi i mają niedojrzałą postawę, zachęcając ich, aby mówili więcej. Zamierzonym rezultatem jest pomoc braciom i siostrom w zdobywaniu rozeznania i wyciąganiu wniosków z wydarzeń, które mają miejsce, ucząc się identyfikować różnych ludzi i sprawy. Celem jest umożliwienie im dokładnego zrozumienia różnych typów ludzi i, zgodnie z prawdozasadami, traktowania ich według właściwych metod, przy jednoczesnym wyciąganiu wniosków. Jakie wnioski powinni wyciągnąć? Powinni obserwować, jaki jest stosunek Boga do tych ludzi, gdy szczegółowo ich analizuje i obnaża ich stany – poznanie stosunku Boga do tych ludzi sprawia, że, to, jaką osobą należy być i jaką ścieżkę obrać, staje się jaśniejsze, nieprawdaż? (Owszem). Krótko mówiąc, ostatecznym rezultatem, jaki należy osiągnąć, jest to, by wybrańcy Boga zrozumieli prawdę i weszli w rzeczywistość w swoim prawdziwym otoczeniu oraz by byli w stanie normalnie wykonywać swoje obowiązki i podporządkować się Bożym rozporządzeniom i ustaleniom. W ten sposób wykonywanie dzieła kościoła przez przywódców i pracowników będzie zgodne z Bożymi intencjami. Sądząc po trzech etapach wykonywania tego dzieła, czy przywódcom i pracownikom trudno jest dobrze wykonywać tę pracę? (Nie). Jeśli polegasz na ludzkiej życzliwości i potencjale, dobre wykonanie tego zadania może być nieco uciążliwe, ponieważ nie osiągniesz rezultatu wymaganego przez Boga i nie wypełnisz prawdziwych obowiązków przywódców i pracowników. Czy można dobrze wykonać tę pracę, jeśli polega się na zepsutych ludzkich skłonnościach? (Nie). Mówiąc konkretnie, poleganie na nich przy wykonywaniu tej pracy oznacza działanie zgodnie z własnymi ideami. Do czego to doprowadzi? (Wywoła chaos w kościele). Jest to jedna z możliwych konsekwencji: im więcej pracujesz, tym bardziej chaotyczne wszystko się staje. Czym w ogóle jest chaos? Jak konkretne się przejawia? O chaosie mówimy wtedy, gdy podczas zgromadzeń ludzie nie są w stanie normalnie jeść i pić słów Bożych ani omawiać prawdy. Zawsze są tam źli ludzie i niedowiarkowie, którzy wywołują niepokoje, albo też panują tam ciągłe spory, w których każdy obstaje przy własnych poglądach, tworząc frakcje oraz kliki; braciom i siostrom brakuje rozeznania i są zagubieni, a ci, którzy mają duchowe zrozumienie i kochają prawdę, również są zaniepokojeni, a ich życie się przez to nie rozwija. W takim kościele źli ludzie i niedowiarkowie sprawują niepodzielną władzę, a Duch Święty nie podejmuje tam działania. Bez względu na to, co się aktualnie dzieje, wszyscy mówią tam naraz, wyrażając najróżniejsze poglądy, przy czym prawie nigdy nie są to poglądy właściwe. Kościół taki szybko dzieli się na kilka frakcji, nie ma jedności między ludźmi, nie widać żadnego śladu działania Ducha Świętego ani Jego przewodnictwa. Ludzie są wobec siebie powściągliwi i odnoszą się do siebie podejrzliwie; dwie lub trzy grupy rywalizują ze sobą o władzę i zyski; każdy szuka własnych potężnych stronników, atakując i wykluczając inaczej myślących; można popełniać wszelkiego rodzaju złe uczynki. To jest pełen obraz chaosu. Jak doszło do takiej sytuacji? Czy nie doszło do niej dlatego, że przywódcy i pracownicy nie są w stanie właściwie wykonywać swojej pracy? (Owszem). Przywódcy i pracownicy kierujący się w pracy własnymi ideami powodują właśnie takie konsekwencje. Co oznacza kierowanie się w pracy własnymi ideami? Oznacza niezrozumienie prawdy, brak zasad i ślepe działanie motywowane skażonymi skłonnościami, ludzkimi pojęciami i wyobrażeniami, co prowadzi do powstania jeszcze większego chaosu w kościele. Niektórzy mogą powiedzieć: „Jak to możliwe, że źli ludzie wywołują niepokoje w kościele? Nie wiem, kto ma rację, a kto się myli, ani po której stronie stanąć”. Inni mówią: „Kościół jest podzielony na kilka frakcji. Jak mamy w takiej sytuacji prowadzić życie kościelne? Każde zgromadzenie jest bezowocne i okazuje się kompletną stratą czasu. Dalsze trwanie w takiej wierze nie przyniesie żadnych rezultatów”. Kiedy w kościele panuje taki chaos, że wybrańcy Boga nie są dłużej w stanie prowadzić życia kościelnego, Bóg nim gardzi. To wyraźnie pokazuje, że dopóki źli ludzie i niedowiarkowie sprawują władzę w kościele, doprowadzą go do ruiny. Kościół nie może funkcjonować, jeśli przywódcami i pracownikami nie są ludzie dobrzy i ci, którzy praktykują prawdę – bez nich niemożliwe będzie utrzymanie sytuacji pod kontrolą! Jeśli źli ludzie i niedowiarkowie nie zostaną ograniczeni, nie będzie żadnego życia kościelnego, a normalny porządek kościoła zostanie całkowicie zrujnowany, zamieniając się kompletny w bałagan. Taki jest efekt, gdy przywódcy i pracownicy nie wykonują dobrze swojej pracy. Jeśli nie są w stanie zaakceptować prawdy, brać pod uwagę Bożych intencji lub polegać na Bogu, to nie będą też potrafili dobrze wykonywać pracy w kościele. Nie będą umieli rozwiązać żadnych problemów pojawiających się w kościele ani trudności, z jakimi borykają się wybrańcy Boga. Czy sprawowanie władzy przez takich przywódców i pracowników może przynieść coś dobrego? Mogą oni jedynie wprowadzić do kościoła chaos – ostatecznie właśnie taka sytuacja ma miejsce. Taki kościół staje się wtedy opustoszały; staje się miejscem, w którym władzę sprawuje szatan; przeradza się w coś innego. Bóg nie uzna takiego kościoła, a Duch Święty nie będzie w nim działał. Taki kościół jest kościołem jedynie z nazwy i powinien zostać zamknięty.