Ⅰ

Wiek Królestwa nie jest jak poprzednie.

Nie chodzi w nim o czyny ludzi,

bo Bóg zstępuje, sam wykonuje dzieło,

którego człowiek nie może pojąć ani dokonać.

Gdy zacznie się królestwa budowa,

swą posługę zacznie Bóg wcielony.

Król bierze najwyższą władzę w swe ręce.

Królestwo zstąpiło na ziemię.

Ⅱ

Wszyscy czują miłość Boga,

lecz przyjmują też Jego sąd i próby.

Miłosierny był On dla ludzi,

nawet gdy zostali skażeni.

Bóg już kiedyś skarcił ludzi,

nawet gdy wszyscy poddali się Mu.

Ale czy wszyscy nie doznają

oczyszczania, które zesłał Bóg?

Gdy wybrzmiewa wiwat królestwa,

rozlega się siedem grzmotów.

Wstrząsa to niebem i ziemią

aż po empireum;

drżą serca ludzi.

Oto rozbrzmiewa hymn królestwa

w kraju czerwonego smoka,

bo Bóg zniszczył jego naród

i przyniósł swe królestwo na ziemię.

Ⅲ

Bóg wysyła teraz anioły do wszystkich narodów,

by prowadzić swych synów i lud,

by pomóc w rozwoju dzieła.

Bóg staje do walki w domu smoka.

Gdy ludzie poznają Boga,

zobaczą czyny Boga w ciele,

dom smoka obróci się w proch.

Gdy wybrzmiewa wiwat królestwa,

rozlega się siedem grzmotów.

Wstrząsa to niebem i ziemią

aż po empireum;

drżą serca ludzi.

Oto rozbrzmiewa hymn królestwa

w kraju czerwonego smoka,

bo Bóg zniszczył jego naród

i przyniósł swe królestwo na ziemię.

ze śpiewnika „Podążaj za Barankiem i śpiewaj nowe pieśni”