I

Poranny blask ze Wschodu lśni,

Zbawiciel powrócił między rodzaj ludzki.

Zaczęło się życie królestwa, nowa iskra życia przenika wszystko.

Nastał świt, blask roztacza się przed naszymi oczami,

tysiące lat nadziei w końcu przyniosły owoce.

Wszystkie te bolesne dni i noce, te ponure lata zostały już za nami.

II

Zakwitły kwiaty, roztaczając swoją woń, śpiewają skowronki.

Boży lud głosi i świadczy o nadejściu Syna Człowieczego,

wszyscy wyrażają swoje uczucia.

Modlą się szczerze, głośno wyśpiewują

i padają przed tronem Boga, wychwalając Go!

Bracia z daleka, siostry z całego świata, świętujmy wszyscy razem!

III

Bóg Wszechmogący, Chrystus dni ostatecznych,

pojawił się w ciele, by dokonać dzieła pośród ludzkości.

Wyraża prawdę, by sądzić ludzkość,

swym słowem oczyszcza i udoskonala grupę ludzi.

Boże słowa karmią nasze serca;

jedzenie i picie tych słów zaopatruje nas w życiu.

Ty poświęcasz się żarliwie, ja daję z siebie wszystko;

wspólnie kochamy Boga w jedności serca i umysłu.

IV

Któż nie pragnąłby wejść w życie Wieku Królestwa?

Któżby za tym nie tęsknił?

Bóg oczyszcza nasze zepsucie poprzez sąd;

jesteśmy wdzięczni i wychwalamy Go.

Niosące władzę i moc słowa Boże

poprowadziły nas do zwycięstwa nad szatanem.

Cały lud Boży lojalnie wypełnia swoje obowiązki,

by spełniać intencje Boga.

Podążaj za Barankiem i śpiewaj nowe pieśni