Ⅰ

Kiedy Bóg stał się ciałem i żył tak pośród ludzi,

widział ich zepsucie i sytuację życiową.

Bóg w ciele czuł ludzką bezradność,

i ich nędzę też, czuł ich smutek.

Bóg większe miał współczucie dla ludzkiego stanu.

Zaczął troszczyć się bardziej o tych, którzy za Nim podążają.

Po zamieszkaniu na ziemi, po tym, gdy stał się ciałem,

Bóg zaczął troszczyć się bardziej o tych, którzy za Nim podążają.

Ⅱ

W sercu Boga najważniejsi są ci, którymi chce zarządzać i ich zbawić.

To ich ceni ponad wszystko.

Wielką cenę zapłacił, zniósł ból i bunt.

Nigdy nie rezygnuje,

nieugięty w swoim dziele, nie żali się, nie skarży się.

Bóg większe miał współczucie dla ludzkiego stanu.

Zaczął troszczyć się bardziej o tych, którzy za Nim podążają.

Po zamieszkaniu na ziemi, po tym, gdy stał się ciałem,

Bóg zaczął troszczyć się bardziej o tych, którzy za Nim podążają.

Bóg większe miał współczucie dla ludzkiego stanu.

Zaczął troszczyć się bardziej o tych, którzy za Nim podążają.

Po zamieszkaniu na ziemi, po tym, gdy stał się ciałem,

Bóg zaczął troszczyć się bardziej o tych, którzy za Nim podążają.

ze śpiewnika „Podążaj za Barankiem i śpiewaj nowe pieśni”