Ⅰ

Odkąd płacząc, przychodzisz na ten świat,

obowiązek wypełniasz swój.

Rolę swą przyjmujesz w Bożym porządku,

w Bożym planie rozpoczynasz podróż życia.

Nieważne, skąd jesteś, jaka podróż przed tobą jest,

nie ucieknie nikt tej orkiestracji,

którą niebo spisane w nutach ma

i nie ma władzy nikt nad losem swym,

gdyż tylko On, co panuje nad wszystkim,

jest zdolny do takich dzieł.

Ⅱ

Od dnia, w którym człowiek zaistniał,

w dziele swym niezmiennie stoi Bóg, wszechświatem zarządza,

nakręca zegar zmian, porusza wszystkim On.

Jak wszystkie stworzenia człowiek cicho i bezwiednie

dostaje pokarm słodki tak, Bożym deszczem płynie weń.

Jak wszystkie stworzenia

człowiek żyje w orkiestracji, która dziełem Boga jest.

Bo serce i ludzka dusza spoczywają w Bożej dłoni

i całe jego życie leży w świetle oczu Bożych.

Nieważne, czy w to wierzysz, czy nie,

każde stworzenie, żywe czy nie

przemienia się, przekształca, odnawia, znika

gdzieś wedle planu Boga.

Oto jak panuje Bóg nad wszystkim tym.

ze śpiewnika „Podążaj za Barankiem i śpiewaj nowe pieśni”