Aby znaleźć własne miejsce na tej ziemi, bohaterka musiała podążać za trendami obowiązującymi w tym świecie, żyjąc w ciągłym pośpiechu i ciężko pracując dla pozycji i sławy. Jej życie było niezwykle puste i bolesne. Gdy uwierzyła w Boga Wszechmogącego, w Jego słowach odnalazła znaczenie ludzkiego życia i z wielką radością podążyła za Bogiem i wypełniała swoje obowiązki. Jednakże jej serce nie uwolniło się spod kontroli pragnienia sławy i pozycji, a wypełniając obowiązki, często kierowała się własnymi wyobrażeniami, zachowywała się samowolnie i despotycznie. Z tego powodu bracia i siostry przycinali ją i rozprawiali się z nią. Na początku wykłócała się i nie chciała ustąpić. Lecz sąd i karcenie słowem Bożym sprawiły, że poznała prawdę o własnym zepsuciu. Nie mniej, ponieważ nie pojmowała intencji Boga, nie zrozumiała Go i uznała, że Bóg jej nie zbawi. Wówczas krok po kroku słowo Boże oświecało ją, prowadziło i sprawiło, że pojęła szczerą intencję Boga, by zbawić ludzi i doświadczyła prawdziwej miłości Boga dla ludzkości...