I

Miłość Boga do ludzkości

przejawia się przede wszystkim w Jego dziele dokonywanym w ciele,

w osobistym zbawianiu ludzi,

w rozmawianiu i życiu z nimi twarzą w twarz, w tym,

że w ogóle nie jest On od ludzi oddalony,

niczego nie udaje i jest całkowicie rzeczywisty.

Zbawia ludzi do tego stopnia, że był w stanie stać się ciałem

i wspólnie z ludźmi przejść przez lata bólu na tym świecie,

a wszystko to, ponieważ kocha ludzkość i lituje się nad nią,

a wszystko to, ponieważ kocha ludzkość i lituje się nad nią.

II

Miłość Boga do ludzi jest bezwarunkowa i nie stawia żadnych żądań.

Co otrzymuje On od nich w zamian?

Ludzie są dla Boga zimni.

Kto jest w stanie traktować Boga jak Boga?

Ludzie nie przynoszą Bogu żadnej pociechy;

po dziś dzień Bóg nie otrzymał jeszcze od ludzkości prawdziwej miłości.

Bóg wciąż tylko bezinteresownie daje i zaopatruje.

Bóg wciąż tylko bezinteresownie daje i zaopatruje.

Ludzie nie przynoszą Bogu żadnej pociechy;

po dziś dzień Bóg nie otrzymał jeszcze od ludzkości prawdziwej miłości.

Bóg wciąż tylko bezinteresownie daje i zaopatruje.

Bóg wciąż tylko bezinteresownie daje i zaopatruje.

ze śpiewnika „Podążaj za Barankiem i śpiewaj nowe pieśni”