Gdy Bóg nie był ciałem,

miarą sprzeciwu człowieka względem Boga było to,

czy wielbił Boga w niebie.

Nie było to praktyczne kryterium, bo człowiek nie widział Boga,

nie wiedział, jak Bóg działa i mówi.

Bóg nie ukazał się ludziom,

więc wierzyli w Niego w sposób niejasny, bez pojęć przeciw Bogu.

Wyobrażali Go sobie.

Bóg jednak nie potępiał ludzi i nie stawiał im wielkich wymagań,

bo oni nie mogli ujrzeć Go.

Gdy Bóg działa w ciele, wszyscy Go widzą,

Jego czyny w ciele, a z pojęć robi się piana.

Ci, którzy widzieli Boga w ciele,

nie będą potępieni, gdy są posłuszni.

Ci, którzy Mu się rozmyślnie sprzeciwiają,

są antychrystami i wrogami Boga.

Posłuszni nie będą potępieni, choć mają pojęcia.

Bóg potępia ludzi za ich intencje i czyny, a nie za ich myśli.

Gdyby Bóg potępiał ludzi za ich myśli,

nikt nie uniknąłby gniewu Boga.

Przeciwnicy Boga wcielonego zostaną ukarani,

ich sprzeciw wynika z ich pojęć o Bogu.

Świadomie niszczą dzieło Boga i zostaną za to potępieni.

Tych zaś, którzy Jego dzieła nie burzą celowo, nie potępi Bóg,

bo potrafią być posłuszni, trzymać się z dala od zakłóceń.

Tacy ludzie nie będą, tacy ludzie nie będą potępieni.

Posłuszni nie będą potępieni, choć mają pojęcia.

Bóg potępia ludzi za ich intencje i czyny, a nie za ich myśli.

Gdyby Bóg potępiał ludzi za ich myśli,

nikt nie uniknąłby gniewu Boga,

nikt nie uniknąłby gniewu Boga.

Adaptacja na podstawie: Wszyscy ludzie, którzy nie znają Boga, są tymi, którzy sprzeciwiają się Bogu, w: Słowo, t. 1, Pojawienie się Boga i Jego dzieło